II Samuel 22

David a îndreptat către Domnul cuvintele acestei cîntări, după ce Domnul l -a izbăvit din mîna tuturor vrăjmaşilor lui şi din mîna lui Saul.

Ja David puhui Herralle nämät veisun sanat sinä päivänä, jona Herra oli hänen vapahtanut kaikkein vihollistensa käsistä ja Saulin käsistä,

El a zis: ,,Domnul este stînca mea, cetăţuia mea, Izbăvitorul meu.

Ja sanoi: Herra on minun kallioni, ja minun linnani, ja minun vapahtajani;

Dumnezeu este stînca mea, la care găsesc un adăpost, scutul meu şi puterea... care mă mîntuieşte, turnul...... meu cel înalt şi scăparea... mea. Mîntuitorule! Tu mă scapi de sîlnicie.

Jumala on minun vahani,johon minä turvaan; minun kilpeni, ja minun autuuteni sarvi, ja minun varjelukseni, ja minun turvani; minun vapahtajani, joka minun pelastaa vääryydestä.

Eu chem pe Domnul cel vrednic de laudă, şi sînt izbăvit de vrămaşii mei.

Ylistettävää Herraa minä avukseni huudan; ja minä vapahdetaan vihollisistani.

Căci valurile morţii mă înconjuraseră, şivoaiele nimicirii mă înspăimîntaseră;

Sillä kuoleman aallot ovat minun piirittäneet, ja Belialin ojat peljättivät minun.

legăturile mormîntului mă înconjuraseră, laţurile morţii mă prinseseră.

Helvetin siteet kietoivat minun, ja kuoleman paulat ennättivät minun.

În strîmtoarea mea, am chemat pe Domnul, am chemat pe Dumnezeul meu; din locaşul Lui, El mi -a auzit glasul, şi strigătul meu a ajuns la urechile Lui.

Ahdistuksessani minä avukseni huudan Herraa, ja minun Jumalani tykö minä huudan; niin hän kuulee minun ääneni templissänsä, ja minun parkuni tulee hänen korviinsa.

Atunci pămîntul s'a cutremurat şi s'a clătinat, temeliile cerului s'au mişcat şi s'au zguduit, pentrucă El Se mîniase.

Maa järisi ja vapisi, ja taivaan perustukset liikkuivat; he värisivät, kuin hän vihastui.

Fum se ridica din nările Lui, şi un foc mistuitor ieşea din gura Lui: cărbuni aprinşi ţîşneau din ea.

Savu suitsi hänen sieramistansa ja kuluttavainen tuli hänen suustansa, niin että hiilet siitä syttyivät.

A plecat cerurile, şi S'a pogorît: un nor gros era subt picioarele Lui.

Hän notkisti taivaat ja astui alas; ja synkiä pimeys oli hänen jalkainsa alla.

Călărea pe un heruvim, şi sbura, venea pe aripile vîntului;

Ja hän astui Kerubimin päälle ja lensi, ja näkyi tuulen sulkain päällä.

era înconjurat cu întunerecul ca şi cu un cort, era înconjurat cu grămezi de ape şi cu nori întunecoşi.

Hän pani pimeyden majaksi ympärillensä, ja paksut ja vedestä mustat pilvet.

Din strălucirea care era înaintea Lui schinteiau cărbuni de foc.

Siitä kirkkaudesta hänen edessänsä paloivat tuliset hiilet.

Domnul a tunat din ceruri, Cel Prea Înalt a făcut să -I răsune glasul;

Herra jylisti taivaassa, Ylimmäinen antoi pauhinansa.

a aruncat săgeţi şi a risipit pe vrăjmaşii mei, a aruncat fulgerul, şi i -a pus pe fugă.

Hän ampui nuolia ja hajoitti heitä, hän iski leimaukset ja peljätti heitä.

Fundul mării s'a văzut, temeliile lumii au fost descoperite, de mustrarea Domnului, de vuietul suflării nărilor Lui.

Ja niin ilmestyivät meren kuljut, ja maan perustukset ilmaantuivat Herran kovasta nuhtelemisesta ja hänen sieramiensa hengen puhalluksesta.

El şi -a întins mîna de sus din înălţime, m'a apucat, m'a scos din apele cele mari;

Hän lähetti korkeudesta ja otti minun ja veti minun ulos suurista vesistä.

m'a izbăvit de protivnicul meu cel puternic, de vrăjmaşii mei cari erau mai tari decît mine.

Hän vapahti minun väkevistä vihollisistani, vainollisiltani, jotka olivat minua väkevämmät.

Ei mă prinseseră în ziua strîmtorării mele, dar Domnul a fost sprijinitorul meu,

Ne ennättivät minun tuskapäivänäni; mutta Herra tuli minun turvakseni.

El m'a scos la loc larg. El m'a mîntuit, pentrucă mă iubeşte.

Hän vei minun ulos lakialle, ja pelasti minun; sillä hän mielistyi minuun.

Domnul mi -a răsplătit după nevinovăţia mea, mi -a făcut după curăţia mînilor mele;

Herra maksoi minulle vanhurskauteni jälkeen, hän antoi minulle kätteni puhtauden jälkeen.

căci am păzit căile Domnului, nu m'am făcut vinovat faţă de Dumnezeul meu.

Sillä minä pidän Herran tiet ja en ole jumalatoin minun Jumalaani vastaan.

Toate poruncile Lui au fost înaintea mea, şi nu m'am depărtat dela legile Lui.

Sillä kaikki hänen oikeutensa ovat silmäni edessä, ja hänen käskyjänsä en minä tyköäni hylkää,

Am fost fără vină înaintea Lui, m'am păzit de fărădelegea mea.

Vaan olen vakaa hänen edessänsä, ja vältän vääryyttä:

De aceea Domnul mi -a răsplătit nevinovăţia mea, după curăţia mea înainte Lui.

Sentähden kostaa Herra minulle vanhurskauteni perästä, puhtauteni jälkeen hänen silmäinsä edessä.

Cu cel bun Tu eşti bun, cu omul drept Te porţi după dreptate,

Pyhäin kanssa sinä olet pyhä, ja toimellisten kanssa toimellinen.

cu cel curat eşti curat, cu cel îndărătnic Te porţi după îndărătnicia lui.

Puhdasten kanssa sinä olet puhdas, ja nurjain kanssa sinä olet nurja.

Tu mîntuieşti pe poporul care se smereşte, şi cu privirea Ta, scobori pe cei mîndri.

Sinä vapahdat ahdistetun kansan ja sinun silmäs ovat korkeita vastaan, ja sinä nöyryytät ne.

Da, Tu eşti lumina mea, Doamne! Domnul luminează întunerecul meu.

Sillä sinä Herra olet valkeuteni: Herra valaisee pimeyteni.

Cu Tine mă năpustesc asupra unei oşti înarmate, cu Dumnezeul meu sar peste zid.

Sillä sinun kauttas minä sotaväen lävitse juoksen, ja Jumalassani karkaan muurin ylitse.

Căile lui Dumnezeu sînt desăvîrşite, cuvîntul Domnului este curăţit; El este un scut pentru toţi cei ce caută adăpost în El.

Jumalan tie on täydellinen, Herran puhe tulella koeteltu: hän on kaikkein kilpi, jotka hänen päällensä uskaltavat.

Căci cine este Dumnezeu, afară de Domnul? Şi cine este o stîncă, afară de Dumnezeul nostru?

Sillä kuka on Jumala, paitsi Herraa? ja kuka on kallio paitsi meidän Jumalaamme?

Dumnezeu este cetăţuia mea cea tare, şi El mă călăuzeşte pe calea cea dreaptă....

Jumala on väkevyyteni ja voimani: hän avaa minun tieni täydellisesti.

El îmi face picioarele ca ale cerboaicelor, şi El mă aşează pe locurile mele cele înalte.

Hän tekee jalkani peurain kaltaiseksi, ja asettaa minun korkeuteni päälle.

Îmi deprinde mînile la luptă, şi braţele mele întind arcul de aramă.

Hän opettaa käteni sotimaan ja käsivarteni vaskijoutsea jännittämään.

Tu îmi dai scutul mîntuirii Tale, şi ajung mare prin bunătatea Ta.

Ja sinä annoit minulle sinun autuutes kilven: Ja kuin sinä nöyryytät minun, teet sinä minun suureksi.

Lărgeşti drumul supt paşii mei, şi picioarele mele nu se clatină.

Sinä levitit minun askeleeni minun allani, ja ei minun kantapääni livistyneet.

Urmăresc pe vrăjmaşii mei, şi -i nimicesc, nu mă întorc pînă nu -i nimicesc.

Minä ajan vihollisiani takaa ja hävitän heitä, Ja en palaja ennenkuin minä heidät hukutan.

Îi nimicesc, îi zdrobesc, de nu se mai scoală; cad subt picioarele mele.

Minä hukutan heidät ja runtelen, ettei heidän pidä nouseman; heidän täytyy kaatua jalkaini alle.

Tu mă încingi cu putere pentru luptă, răpui subt mine pe protivnicii mei.

Sinä valmistat minun voimalla sotaan, sinä taivutat minun alleni ne, jotka nousevat minua vastaan.

Faci pe vrăjmaşii mei să dea dosul înaintea mea, şi nimicesc pe ceice mă urăsc.

Ja sinä annat minulle viholliseni kaulan; ja minä kadotan vainoojani.

Se uită în jurul lor, şi nu -i cine să -i scape. Strigă către Domnul dar nu le răspunde!

He huutavat, vaan ei ole auttajaa: Herran tykö, mutta ei hän vastaa heitä.

Îi pisez ca pulberea pămîntului, îi zdrobesc, îi calc în picioare, ca noroiul de pe uliţe.

Minä survon heitä niinkuin maan tomun, ja muserran heidän rikki ja hajoitan heidät niinkuin loan kaduilta.

Mă scapi din neînţelegerile poporului meu; mă păstrezi drept căpetenie a neamurilor; un popor... pe care nu -l cunoşteam îmi este supus.

Sinä pelastat minua riitaisesta kansasta, ja asetat minun pakanain pääksi: se kansa, jota en minä tuntenut, palvelee minua.

Fiii străinului mă linguşesc; mă ascultă la cea dintîi poruncă.

Muukalaiset lapset viekastelevat minua, korvan kuuloon he kuulevat minua.

Fiii străinului leşină dela inimă, tremură cînd ies afară din cetăţuie.

Muukalaiset lapset vaipuvat ja vapisevat siteistänsä.

Trăiască Domnul, şi binecuvîntată să fie Stînca mea! Înălţat să fie Dumnezeu, Stînca mîntuirii mele,

Herra elää, ja kiitetty olkoon minun kallioni, ja ylistetty olkoon Jumala, minun autuuteni kallio!

Dumnezeu, care este răzbunătorul meu, care-mi supune popoarele,

Jumala, joka minulle koston antaa ja vaatii kansat minun alleni,

şi care mă face să scap de vrăjmaşii mei! Tu mă înalţi mai pesus de protivnicii mei, mă izbăveşti de omul asupritor.

Joka minua johdatat ulos vihollisistani ja korotat minun niistä, jotka karkaavat minua vastaan, sinä pelastat minua väkivaltaisesta miehestä.

De aceea Te voi lăuda printre neamuri, Doamne! Şi voi cînta spre slava Numelui Tău.

Sentähden minä kiitän sinua Herra pakanain seassa, ja sinun nimelles kiitoksen veisaan.

El dă mari izbăviri împăratului Său, şi arată milă unsului Său: lui David, şi seminţei... lui, pentru totdeauna.``

Joka kuninkaallensa suuren autuuden osoittaa ja tekee laupiuden voidellullensa, Davidille ja hänen siemenehensä ijankaikkisesti.