Psalms 105

Δοξολογειτε τον Κυριον επικαλεισθε το ονομα αυτου καμετε γνωστα εν τοις λαοις τα εργα αυτου.

Pris Herren, påkall hans navn, kunngjør blandt folkene hans store gjerninger!

Ψαλλετε εις αυτον ψαλμωδειτε εις αυτον λαλειτε περι παντων των θαυμασιων αυτου.

Syng for ham, lovsyng ham, grund på alle hans undergjerninger!

Καυχασθε εις το αγιον αυτου ονομα ας ευφραινεται η καρδια των εκζητουντων τον Κυριον.

Ros eder av hans hellige navn! Deres hjerte glede sig som søker Herren!

Ζητειτε τον Κυριον και την δυναμιν αυτου εκζητειτε το προσωπον αυτου διαπαντος.

Spør efter Herren og hans makt, søk hans åsyn all tid!

Μνημονευετε των θαυμασιων αυτου τα οποια εκαμε των τεραστιων αυτου και των κρισεων του στοματος αυτου

Kom i hu hans undergjerninger som han har gjort, hans undere og hans munns dommer,

Σπερμα Αβρααμ του δουλου αυτου, υιοι Ιακωβ, οι εκλεκτοι αυτου.

I, hans tjener Abrahams avkom, Jakobs barn, hans utvalgte!

Αυτος ειναι Κυριος ο Θεος ημων εν παση τη γη ειναι αι κρισεις αυτου.

Han er Herren vår Gud, hans dommer er over all jorden.

Μνημονευετε παντοτε της διαθηκης αυτου, του λογου, τον οποιον προσεταξεν εις χιλιας γενεας,

Han kommer evindelig sin pakt i hu, det ord han fastsatte for tusen slekter,

της διαθηκης, την οποιαν εκαμε προς τον Αβρααμ, και του ορκου αυτου προς τον Ισαακ

den pakt han gjorde med Abraham, og sin ed til Isak;

και εβεβαιωσεν αυτον προς τον Ιακωβ δια νομου, προς τον Ισραηλ δια διαθηκην αιωνιον,

og han stadfestet den som en rett for Jakob, som en evig pakt for Israel,

λεγων, Εις σε θελω δωσει την γην Χανααν, μεριδα της κληρονομιας σας.

idet han sa: Dig vil jeg gi Kana'ans land til arvelodd.

Ενω ησαν αυτοι ολιγοστοι τον αριθμον, ολιγοι, και παροικοι εν αυτη,

Da de var en liten flokk, få og fremmede der,

και διηρχοντο απο εθνους εις εθνος, απο βασιλειου εις αλλον λαον,

og vandret fra folk til folk, fra et rike til et annet folk,

δεν αφηκεν ανθρωπον να αδικηση αυτους μαλιστα υπερ αυτων ηλεγξε βασιλεις,

tillot han ikke noget menneske å gjøre vold imot dem, og han straffet konger for deres skyld:

λεγων, μη εγγισητε τους κεχρισμενους μου και μη κακοποιησητε τους προφητας μου.

Rør ikke ved mine salvede, og gjør ikke mine profeter noget ondt!

Και εκαλεσε πειναν επι την γην συνετριψε παν στηριγμα αρτου.

Og han kalte hunger inn over landet, han brøt sønder hver støtte av brød.

Απεστειλεν εμπροσθεν αυτων ανθρωπον, Ιωσηφ τον πωληθεντα ως δουλον

Han sendte en mann foran dem, til træl blev Josef solgt.

του οποιου τους ποδας εσφιγξαν εν δεσμοις εβαλον αυτον εις τα σιδηρα

De plaget hans føtter med lenker, hans sjel kom i jern,

εωσου ελθη ο λογος αυτου ο λογος του Κυριου εδοκιμασεν αυτον.

inntil den tid da hans ord slo til, da Herrens ord viste hans uskyld.

Απεστειλεν ο βασιλευς και ελυσεν αυτον ο αρχων των λαων, και ηλευθερωσεν αυτον.

Da sendte kongen bud og lot ham løs, herskeren over folkeslag gav ham fri.

Κατεστησεν αυτον κυριον του οικου αυτου, και αρχοντα επι παντων των κτηματων αυτου

Han satte ham til herre over sitt hus og til hersker over alt sitt gods,

δια να παιδευη τους αρχοντας αυτου κατα την αρεσκειαν αυτου, και να διδαξη σοφιαν τους πρεσβυτερους αυτου.

forat han skulde binde hans fyrster efter sin vilje og lære hans eldste visdom.

Τοτε ηλθεν ο Ισραηλ εις την Αιγυπτον, και ο Ιακωβ παρωκησεν εν γη Χαμ.

Så kom Israel til Egypten, og Jakob bodde som fremmed i Kams land.

Και ο Κυριος ηυξησε σφοδρα τον λαον αυτου, και εκραταιωσεν αυτον υπερ τους εχθρους αυτου.

Og han gjorde sitt folk såre fruktbart og gjorde det sterkere enn dets motstandere.

Εστραφη η καρδια αυτων εις το να μισωσι τον λαον αυτου, εις το να δολιευωνται εναντιον των δουλων αυτου.

Han vendte deres hjerte til å hate hans folk, til å gå frem med svik mot hans tjenere.

Εξαπεστειλε Μωυσην τον δουλον αυτου, και Ααρων, τον οποιον εξελεξεν.

Han sendte Moses, sin tjener, Aron som han hadde utvalgt.

Εξετελεσαν εν μεσω αυτων τους λογους των σημειων αυτου και τα θαυμασια αυτου εν γη Χαμ.

De gjorde hans tegn iblandt dem og undere i Kams land.

Εξαπεστειλε σκοτος, και εσκοτασε και δεν ηπειθησαν εις τους λογους αυτου.

Han sendte mørke og gjorde det mørkt, og de var ikke gjenstridige mot hans ord.

Μετεβαλε τα υδατα αυτων εις αιμα και εθανατωσε τους ιχθυας αυτων.

Han gjorde deres vann til blod, og han drepte deres fisker.

Η γη αυτων ανεβρυσε βατραχους, εως των ταμειων των βασιλεων αυτων.

Deres land vrimlet av frosk, endog i deres kongers saler.

Ειπε, και ηλθε κυνομυια, και σκνιπες εις παντα τα ορια αυτων.

Han talte, og det kom fluesvermer, mygg innen hele deres landemerke.

Εδωκεν εις αυτους χαλαζαν αντι βροχης, και πυρ φλογερον εις την γην αυτων

Han gav dem hagl for regn, luende ild i deres land,

και επαταξε τας αμπελους αυτων και τας συκεας αυτων, και συνετριψε τα δενδρα των οριων αυτων.

og han slo ned deres vintrær og deres fikentrær, og brøt sønder trærne innen deres landemerke.

Ειπε, και ηλθεν ακρις, και βρουχος αναριθμητος

Han talte, og det kom gresshopper og gnagere uten tall,

και κατεφαγε παντα τον χορτον εν τη γη αυτων, και κατεφαγε τον καρπον της γης αυτων.

og de åt op hver urt i deres land, og de åt op frukten på deres mark.

Και επαταξε παν πρωτοτοκον εν τη γη αυτων, την απαρχην πασης δυναμεως αυτων.

Og han slo alt førstefødt i deres land, førstegrøden av all deres kraft.

Και εξηγαγεν αυτους μετα αργυριου και χρυσιου, και δεν υπηρχεν ασθενης εν ταις φυλαις αυτων.

Og han førte dem ut med sølv og gull, og det fantes ingen i hans stammer som snublet.

Ευφρανθη η Αιγυπτος εις την εξοδον αυτων διοτι ο φοβος αυτων ειχεν επιπεσει επ αυτους.

Egypten gledet sig da de drog ut; for frykt for dem var falt på dem.

Εξηπλωσε νεφελην δια να σκεπαζη αυτους, και πυρ δια να φεγγη την νυκτα.

Han bredte ut en sky til dekke og ild til å lyse om natten.

Εζητησαν, και εφερεν ορτυκια και αρτον ουρανου εχορτασεν αυτους.

De krevde, og han lot vaktler komme og mettet dem med himmelbrød.

Διηνοιξε την πετραν, και ανεβλυσαν υδατα, και διερρευσαν ποταμοι εν τοποις ανυδροις.

Han åpnet klippen, og det fløt vann; det løp gjennem det tørre land som en strøm.

Διοτι ενεθυμηθη τον λογον τον αγιον αυτου, τον προς Αβρααμ τον δουλον αυτου.

For han kom i hu sitt hellige ord, Abraham, sin tjener,

Και εξηγαγε τον λαον αυτου εν αγαλλιασει, τους εκλεκτους αυτου εν χαρα

og han førte sitt folk ut med glede, sine utvalgte med fryderop,

και εδωκεν εις αυτους τας γαιας των εθνων, και εκληρονομησαν τους κοπους των λαων

og han gav dem hedningefolks land, og hvad folkeslag med møie hadde vunnet, tok de til eie,

δια να φυλαττωσι τα διαταγματα αυτου, και να εκτελωσι τους νομους αυτου. Αλληλουια.

forat de skulde holde hans forskrifter og ta vare på hans lover. Halleluja!