Psalms 106

Αλληλουια. Αινειτε τον Κυριον, διοτι ειναι αγαθος διοτι το ελεος αυτου μενει εις τον αιωνα.

Halleluja! Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.

Τις δυναται να κηρυξη τα κραταια εργα του Κυριου, να καμη ακουστας πασας τας αινεσεις αυτου;

Hvem kan utsi Herrens veldige gjerninger, forkynne all hans pris?

Μακαριοι οι φυλαττοντες κρισιν, οι πραττοντες δικαιοσυνην εν παντι καιρω.

Salige er de som tar vare på det som rett er, den som gjør rettferdighet til enhver tid.

Μνησθητι μου, Κυριε, εν τη ευμενεια τη προς τον λαον σου επισκεφθητι με εν τη σωτηρια σου

Kom mig i hu, Herre, efter din nåde mot ditt folk, se til mig med din frelse,

δια να βλεπω το καλον των εκλεκτων σου, δια να ευφραινωμαι εν τη ευφροσυνη του εθνους σου, δια να καυχωμαι μετα της κληρονομιας σου.

så jeg kan se på dine utvalgtes lykke, glede mig med ditt folks glede, rose mig med din arv!

Ημαρτησαμεν μετα των πατερων ημων ηνομησαμεν, ησεβησαμεν.

Vi har syndet med våre fedre, vi har gjort ille, vi har vært ugudelige.

Οι πατερες ημων εν Αιγυπτω δεν ενοησαν τα θαυμασια σου δεν ενεθυμηθησαν το πληθος του ελεους σου, και σε παρωργισαν εν τη θαλασση, εν τη Ερυθρα θαλασση.

Våre fedre i Egypten aktet ikke på dine undergjerninger, de kom ikke i hu dine mange nådegjerninger, men var gjenstridige ved havet, ved det Røde Hav.

Και ομως εσωσεν αυτους δια το ονομα αυτου, δια να καμη γνωστα τα κραταια εργα αυτου.

Dog frelste han dem for sitt navns skyld, for å kunngjøre sitt velde,

Και επετιμησε την Ερυθραν θαλασσαν, και εξηρανθη και διεβιβασεν αυτους δια των αβυσσων ως δι ερημου

og han truet det Røde Hav, og det blev tørt, og han lot dem gå gjennem dypene som i en ørken,

και εσωσεν αυτους εκ της χειρος του μισουντος αυτους, και ελυτρωσεν αυτους εκ της χειρος του εχθρου.

og han frelste dem av hans hånd som hatet dem, og forløste dem av fiendens hånd,

Και τα υδατα κατεκαλυψαν τους εχθρους αυτων δεν απελειφθη ουδε εις εξ αυτων.

og vannet skjulte deres motstandere, det blev ikke én av dem tilbake.

Τοτε επιστευσαν εις τους λογους αυτου εψαλαν την αινεσιν αυτου.

Da trodde de på hans ord, de sang hans pris.

Πλην ταχεως ελησμονησαν τα εργα αυτου δεν περιεμειναν την βουλην αυτου

Men snart glemte de hans gjerninger, de bidde ikke på hans råd;

Αλλ επεθυμησαν επιθυμιαν εν τη ερημω, και επειρασαν τον Θεον εν τη ανυδρω.

men de blev grepet av begjærlighet i ørkenen, og de fristet Gud på det øde sted.

Και εδωκεν εις αυτους την αιτησιν αυτων απεστειλεν ομως εις αυτους νοσον θανατηφορον.

Da gav han dem det de vilde ha, men sendte tærende sykdom over deres liv.

Εφθονησαν ετι τον Μωυσην εν τω στρατοπεδω και τον Ααρων τον αγιον του Κυριου.

Og de blev avindsyke mot Moses i leiren, mot Aron, Herrens hellige.

Η γη ηνοιξε και κατεπιε τον Δαθαν, και εσκεπασε την συναγωγην του Αβειρων

Jorden oplot sig og slukte Datan og skjulte Abirams hop,

και πυρ εξηφθη εν τη συναγωγη αυτων η φλοξ κατεκαυσε τους ασεβεις.

og en ild satte deres hop i brand, en lue brente op de ugudelige.

Κατεσκευασαν μοσχον εν Χωρηβ, και προσεκυνησαν το χωνευτον

De gjorde en kalv ved Horeb og tilbad et støpt billede,

και μετηλλαξαν την δοξαν αυτων εις ομοιωμα βοος τρωγοντος χορτον.

og de byttet sin ære mot billedet av en okse, som eter gress.

Ελησμονησαν τον Θεον τον σωτηρα αυτων τον ποιησαντα μεγαλεια εν Αιγυπτω,

De glemte Gud, sin frelser, som hadde gjort store ting i Egypten,

θαυμασια εν γη Χαμ, φοβερα εν τη Ερυθρα θαλασση.

undergjerninger i Kams land, forferdelige ting ved det Røde Hav.

Και ειπε να εξολοθρευση αυτους, αν ο Μωυσης ο εκλεκτος αυτου δεν ιστατο εν τη θραυσει ενωπιον αυτου, δια να αποστρεψη την οργην αυτου, ωστε να μη αφανιση αυτους.

Da sa han at han vilde ødelegge dem, dersom ikke Moses, hans utvalgte, hadde stilt sig i gapet for hans åsyn for å avvende hans vrede fra å ødelegge dem.

Κατεφρονησαν ετι την γην την επιθυμητην δεν επιστευσαν εις τον λογον αυτου

Og de foraktet det herlige land, de trodde ikke hans ord,

και εγογγυσαν εν ταις σκηναις αυτων δεν εισηκουσαν της φωνης του Κυριου.

og de knurret i sine telt, de hørte ikke på Herrens røst.

Δια τουτο εσηκωσε την χειρα αυτου κατ αυτων, δια να καταστρεψη αυτους εν τη ερημω.

Da opløftet han sin hånd og svor at han vilde la dem falle i ørkenen

και να στρεψη το σπερμα αυτων μεταξυ των εθνων και να διασκορπιση αυτους εις τους τοπους.

og la deres avkom falle iblandt hedningene og sprede dem i landene.

Και προσεκολληθησαν εις τον Βεελ−φεγωρ, και εφαγον θυσιας νεκρων

Og de bandt sig til Ba'al-Peor og åt av offere til døde,

και παρωξυναν αυτον εν τοις εργοις αυτων, ωστε εφωρμησεν επ αυτους η πληγη.

og de vakte harme ved sine gjerninger, og en plage brøt inn iblandt dem.

Αλλα σταθεις ο Φινεες εκαμε κρισιν και η πληγη επαυσε

Da stod Pinehas frem og holdt dom, og plagen stanset;

και ελογισθη εις αυτον δια δικαιοσυνην, εις γενεαν και γενεαν εως αιωνος.

og det blev regnet ham til rettferdighet fra slekt til slekt evindelig.

Και παρωξυναν αυτον εν τοις υδασι της αντιλογιας, και επαθε κακως ο Μωυσης δι αυτους

Og de vakte vrede ved Meribas vann, og det gikk Moses ille for deres skyld;

διοτι παρωργισαν το πνευμα αυτου, ωστε ελαλησεν αστοχαστως δια των χειλεων αυτου.

for de var gjenstridige mot hans Ånd, og han talte tankeløst med sine leber.

Δεν εξωλοθρευσαν τα εθνη τα οποια ο Κυριος προσεταξεν εις αυτους

De ødela ikke de folk som Herren hadde talt til dem om,

αλλ εσμιχθησαν μετα των εθνων και εμαθον τα εργα αυτων

men de blandet sig med hedningene og lærte deres gjerninger,

και ελατρευσαν τα γλυπτα αυτων, τα οποια εγειναν παγις εις αυτους

og de tjente deres avguder, og disse blev dem til en snare,

και εθυσιασαν τους υιους αυτων και τας θυγατερας αυτων εις τα δαιμονια

og de ofret sine sønner og sine døtre til maktene.

Και εχυσαν αιμα αθωον, το αιμα των υιων αυτων και των θυγατερων αυτων τους οποιους εθυσιασαν εις τα γλυπτα της Χανααν και εμιανθη η γη εξ αιματων.

og de utøste uskyldig blod, sine sønners og sine døtres blod, som de ofret til Kana'ans avguder, og landet blev vanhelliget ved blod.

Και εμολυνθησαν με τα εργα αυτων, και επορνευσαν με τας πραξεις αυτων.

De blev urene ved sine gjerninger og drev hor ved sin adferd.

Δια τουτο η οργη του Κυριου εξηφθη κατα του λαου αυτου, και εβδελυχθη την κληρονομιαν αυτου,

Da optendtes Herrens vrede mot hans folk, og han fikk avsky for sin arv.

Και παρεδωκεν αυτους εις τας χειρας των εθνων και εκυριευσαν αυτους οι μισουντες αυτους.

Og han gav dem i hedningers hånd, og de som hatet dem, hersket over dem,

Και εθλιψαν αυτους οι εχθροι αυτων, και εταπεινωθησαν υπο τας χειρας αυτων.

og deres fiender trengte dem, og de blev ydmyket under deres hånd.

Πολλακις ελυτρωσεν αυτους, αλλ αυτοι παρωργισαν αυτον με τας βουλας αυτων διο εταπεινωθησαν δια την ανομιαν αυτων.

Mange ganger utfridde han dem; men de var gjenstridige i sine råd, og de sank ned i usseldom for sin misgjernings skyld.

Πλην επεβλεψεν επι την θλιψιν αυτων, οτε ηκουσε την κραυγην αυτων

Og han så til dem når de var i nød, idet han hørte deres klagerop.

και ενεθυμηθη την προς αυτους διαθηκην αυτου και μετεμεληθη κατα το πληθος του ελεους αυτου.

Og i sin godhet mot dem kom han sin pakt i hu, og det gjorde ham ondt efter hans store miskunnhet,

Και εκαμεν αυτους να ευρωσιν ελεος ενωπιον παντων των αιχμαλωτισαντων αυτους.

og han lot dem finne barmhjertighet for alle deres åsyn som hadde ført dem i fangenskap.

Σωσον ημας, Κυριε ο Θεος ημων, και συναγαγε ημας απο των εθνων, δια να δοξολογωμεν το ονομα σου το αγιον και να καυχωμεθα εις την αινεσιν σου.

Frels oss, Herre vår Gud, og samle oss fra hedningene til å love ditt hellige navn, rose oss av å kunne prise dig!

Ευλογητος Κυριος ο Θεος του Ισραηλ, απο του αιωνος και εως του αιωνος και ας λεγη πας ο λαος, Αμην. Αλληλουια.

Lovet være Herren, Israels Gud, fra evighet og til evighet! Og alt folket sier: Amen. Halleluja!