Psalms 105

ALABAD á JEHOVÁ, invocad su nombre. Haced notorias sus obras en los pueblos.
Whakawhetai ki a Ihowa, karanga atu ki tona ingoa: whakapuakina ana mahi ki waenganui o nga iwi.
Cantadle, cantadle salmos: Hablad de todas sus maravillas.
Waiata ki a ia, himene ki a ia: korerotia ana mahi whakamiharo katoa.
Gloriaos en su santo nombre: Alégrese el corazón de los que buscan á JEHOVÁ.
Whakamanamana ki tona ingoa tapu: kia hari te ngakau o te hunga e rapu ana i a Ihowa.
Buscad á JEHOVÁ, y su fortaleza: Buscad siempre su rostro.
Rapua a Ihowa me tona kaha: rapua tonutia tona mata, ake ake.
Acordaos de sus maravillas que hizo, De sus prodigios y de los juicios de su boca,
Maharatia ana mahi whakamiharo i mahia e ia; ana merekara me nga whakaritenga a tona mangai,
Oh vosotros, simiente de Abraham su siervo, Hijos de Jacob, sus escogidos.
E nga uri o Aperahama, o tana pononga, e nga tama a Hakopa, e ana i whiriwhiri ai.
Él es JEHOVÁ nuestro Dios; En toda la tierra son sus juicios.
Ko Ihowa ia, ko to tatou Atua; kei te whenua katoa ana whakaritenga.
Acordóse para siempre de su alianza; De la palabra que mandó para mil generaciones,
Mahara tonu ia ki tana kawenata ake ake, ki te kupu i kiia iho e ia ki te mano o nga whakatupuranga.
La cual concertó con Abraham; Y de su juramento á Isaac.
Ki tana i whakarite ai ki a Aperahama, ki tana oati hoki ki a Ihaka;
Y establecióla á Jacob por decreto, Á Israel por pacto sempiterno,
A whakapumautia iho e ia hei tikanga ki a Hakopa, hei kawenata mau tonu ki a Iharaira.
Diciendo: Á ti daré la tierra de Canaán Por cordel de vuestra heredad.
I a ia ra i mea, Ka hoatu e ahau ki a koe te whenua o Kanaana hei wahi pumau mo koutou.
Esto siendo ellos pocos hombres en número, Y extranjeros en ella.
I te mea he hunga torutoru ratou: ae ra, he iti rawa, he manene ano ki reira.
Y anduvieron de gente en gente, De un reino á otro pueblo.
I a ratou e haereere ana i tenei iwi ki tera atu iwi, i tetahi rangatiratanga ki tetahi iwi ke;
No consintió que hombre los agraviase; Y por causa de ellos castigó los reyes.
Kihai ratou i tukua e ia kia tukinotia e te tangata: he whakaaro ano ki a ratou i riria ai e ia nga kingi.
No toquéis, dijo, á mis ungidos, Ni hagáis mal á mis profetas.
I mea ia, Kei pa ki aku i whakawahi ai: kei kino ki aku poropiti.
Y llamó al hambre sobre la tierra, Y quebrantó todo mantenimiento de pan.
I karangatia e ia te matekai ki te whenua: whati katoa i a ia te tokotoko, ara te taro.
Envió un varón delante de ellos, Á José, que fué vendido por siervo.
I tonoa e ia he tangata i mua i a ratou; i hokona a Hohepa hei pononga:
Afligieron sus pies con grillos; En hierro fué puesta su persona.
I whakamamaetia ona waewae ki te mekameka: takoto ana ia i te rino;
Hasta la hora que llegó su palabra, El dicho de JEHOVÁ le probó.
A puta noa tana kupu: whakamatautauria ana ia e te kupu a Ihowa.
Envió el rey, y soltóle; El señor de los pueblos, y desatóle.
I tono te kingi, a wetekina ana ia; ara te kingi o nga iwi, a tukua ana ia.
Púsolo por señor de su casa, Y por enseñoreador en toda su posesión;
A meinga ana ia e ia hei ariki mo tona whare, hei rangatira mo ona taonga katoa;
Para que reprimiera á sus grandes como él quisiese, Y á sus ancianos enseñara sabiduría.
Hei herehere i ana rangatira ua pai ia, hei ako i ana kaumatua ki te whakaaro.
Después entró Israel en Egipto, Y Jacob fué extranjero en la tierra de Châm.
I haere mai ano a Iharaira ki Ihipa: a noho ana a Hakopa ki te whenua o Hama.
Y multiplicó su pueblo en gran manera, É hízolo fuerte más que sus enemigos.
Na ka tino whakanuia e ia tana iwi: a ka meinga ratou kia kaha ake i o ratou hoariri.
Volvió el corazón de ellos para que aborreciesen á su pueblo, Para que contra sus siervos pensasen mal.
I whakakoarotia e ia to ratou ngakau kia kino ki tana iwi, kia mahi lhianga ki ana pononga.
Envió á su siervo Moisés, Y á Aarón al cual escogió.
I tonoa e ia a Mohi, tana pononga, raua ko Arona, ko tana i whiriwhiri ai.
Pusieron en ellos las palabras de sus señales, Y sus prodigios en la tierra de Châm.
Whakaputaina ana e raua ana tohu i waenganui i a ratou, he merekara i te whenua o Hama.
Echó tinieblas, é hizo oscuridad; Y no fueron rebeldes á su palabra.
I tukua e ia te pouri, a kua pouri: kihai ano ratou i whakakeke ki ana kupu.
Volvió sus aguas en sangre, Y mató sus pescados.
I whakaputaia ketia e ia o ratou wai hei toto; a mate ake i a ia a ratou ngohi.
Produjo su tierra ranas, Aun en las cámaras de sus reyes.
I whakangahue ake to ratou whenua i te poroka, i roto i nga whare moenga o o ratou kingi.
Dijo, y vinieron enjambres de moscas, Y piojos en todo su término.
I whai kupu ia, a puta ana mai nga pokai namu: me te kutu i o ratou kainga.
Volvió en su tierra sus lluvias en granizo, Y en fuego de llamaradas.
I tukua iho e ia ki a ratou te whatu hei ua, me te ahi mura ki to ratou whenua.
É hirió sus viñas y sus higueras, Y quebró los árboles de su término.
I pakia ano e ia a ratou waina me a ratou piki; a whatiwhatiia ana e ia nga rakau o o ratou kainga.
Dijo, y vinieron langostas, Y pulgón sin número;
I korero ia, a puta ana mai te mawhitiwhiti me te moka, te taea te tatau.
Y comieron toda la hierba de su país, Y devoraron el fruto de su tierra.
A kainga katoatia ana nga otaota o to ratou whenua; pau ake nga hua o to ratou oneone.
Hirió además á todos los primogénitos en su tierra, El principio de toda su fuerza.
I whakamatea katoatia ano hoki e ia nga matamua o to ratou whenua, te muanga o to ratou kaha.
Y sacólos con plata y oro; Y no hubo en sus tribus enfermo.
A whakaputaina mai ana ratou e ia, me te hiriwa, me te koura, kahore hoki he mea tuoi i roto i ana iwi.
Egipto se alegró de que salieran; Porque su terror había caído sobre ellos.
Na hari ana a Ihipa i to ratou haerenga; i mau hoki to ratou wehi ki a ratou.
Extendió una nube por cubierta, Y fuego para alumbrar la noche.
I horahia e ia te kapua hei hipoki, me te ahi hei whakamarama i te po.
Pidieron, é hizo venir codornices; Y saciólos de pan del cielo.
I inoi ratou, a homai ana e ia te koitareke; a ka makona ratou i te taro o te rangi.
Abrió la peña, y fluyeron aguas; Corrieron por los secadales como un río.
I wahia e ia te kohatu, a ka pakaru mai nga wai: rere ana i nga wahi maroke, koia ano kei te awa.
Porque se acordó de su santa palabra, Dada á Abraham su siervo.
I mahara hoki ia ki tana kuputapu, ki a Aperahama ano, ki tana pononga.
Y sacó á su pueblo con gozo; Con júbilo á sus escogidos.
A whakaputaina mai ana e ia tana iwi i runga i te hari, ana i whiriwhiri ai i runga i te koa.
Y dióles las tierras de las gentes; Y las labores de las naciones heredaron:
A homai ana e ia ki a ratou nga whenua o nga tauiwi: a riro ana i a ratou nga mauiuitanga o te iwi;
Para que guardasen sus estatutos, Y observasen sus leyes. Aleluya.
Kia puritia ai e ratou ana tikanga, kia mau ai ki ana ture. Whakamoemititia a Ihowa.