Psalms 105

Kiittäkäät Herraa, ja saarnatkaat hänen nimeänsä, julistakaat hänen töitänsä kansain seassa!

Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.

Veisatkaat hänelle, soittakaat hänelle, puhukaat kaikista hänen ihmeistänsä.

Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.

Ylistäkäät hänen pyhää nimeänsä: niiden sydän iloitkaan, jotka etsivät Herraa!

Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.

Kysykäät Herraa ja hänen voimaansa, etsikäät alati hänen kasvojansa!

Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.

Muistakaat hänen ihmeellisiä töitänsä, jotka hän tehnyt on, hänen ihmeitänsä ja hänen sanojansa.

Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;

Te Abrahamin hänen palveliansa siemen, te Jakobin hänen valittunsa lapset.

Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.

Hänpä on Herra meidän Jumalamme: hän tuomitsee kaikessa maailmassa.

Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.

Hän muistaa liittonsa ijankaikkisesti, sanansa, jonka hän on käskenyt tuhannelle sukukunnalle,

Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,

Jonka hän teki Abrahamin kanssa, ja valansa Isaakin kanssa.

Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.

Ja pani sen Jakobille säädyksi ja Israelille ijankaikkiseksi liitoksi,

Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,

Ja sanoi: sinulle minä annan Kanaanin maan, teidän perimisenne arvan.

Dirante: Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.

Koska heitä vähä ja harvat olivat, ja he olivat muukalaiset siinä,

Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,

Ja vaelsivat kansasta kansaan ja valtakunnasta toiseen kansaan:

Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,

Ei hän sallinut yhdenkään ihmisen heitä vahingoittaa, vaan rankaisi kuninkaat heidän tähtensä.

Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn, dirante:

Älkäät ruvetko minun voideltuihini, ja älkäät tehkö pahaa minun prophetailleni.

Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.

Ja hän kutsui nälän maan päälle, ja vei kaiken leivän varan pois.

Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis ĉion, kio portis panon.

Hän lähetti miehen heidän eteensä: Joseph myytiin orjaksi.

Li sendis antaŭ ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.

He ahdistivat hänen jalkansa jalkapuuhun: hänen ruumiinsa täytyi raudoissa maata,

Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero ŝarĝis lian korpon,

Siihenasti että hänen sanansa tuli, ja Herran puhe koetteli hänen.

Ĝis la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.

Niin lähetti kuningas ja päästi hänen: kansain päämies laski hänen vallallensa,

Reĝo sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;

Ja asetti hänen huoneensa herraksi, ja kaiken tavaransa haltiaksi,

Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,

Opettamaan päämiehiänsä oman tahtonsa jälkeen, ja vanhimmille viisautta.

Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj saĝigu liajn maljunulojn.

Ja Israel meni Egyptiin, ja Jakob tuli muukalaiseksi Hamin maalle.

Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de Ĥam.

Ja hän antoi kansansa sangen suuresti kasvaa, ja teki heitä väkevämmäksi kuin heidän vihollisensa.

Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris ĝin pli forta ol ĝiaj malamikoj.

Hän käänsi heidän sydämensä vihaamaan hänen kansaansa, ja hänen palvelioitansa viekkaudella painamaan alas.

Li malĝustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontraŭ Liaj sklavoj.

Hän lähetti palveliansa Moseksen, ja Aaronin, jonka hän valitsi.

Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.

Ne tekivät hänen merkkinsä heidän seassansa, ja hänen ihmeensä Hamin maalla.

Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de Ĥam.

Hän antoi pimeyden tulla, ja sen pimeytti; ja ei olleet he hänen sanoillensa kuulemattomat.

Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.

Hän muutti heidän vetensä vereksi ja kuoletti heidän kalansa.

Li ŝanĝis ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fiŝojn.

Heidän maansa kuohutti sammakoita, heidän kuningastensa kammioissa.

Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la ĉambroj de iliaj reĝoj.

Hän sanoi, niin turilaat ja täit tulivat heidän maansa ääriin.

Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en ĉiuj iliaj regionoj.

Hän antoi rakeet heille sateeksi, tulen liekit heidän maallensa,

Antataŭ pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.

Ja löi heidän viinapuunsa ja fikunapuunsa, ja särki puut heidän maansa äärissä.

Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.

Hän sanoi, niin tulivat epälukuiset paarmat ja vapsaiset,

Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj

Ja ne söivät kaiken ruohon heidän maaltansa, ja ne söivät heidän maansa hedelmän.

Kaj formanĝis la tutan herbon en ilia lando Kaj formanĝis la produktojn de ilia tero.

Ja hän löi kaikki esikoiset heidän maallansa, ensimäiset kaikesta heidän voimastansa,

Kaj Li mortigis ĉiujn unuenaskitojn en ilia lando, La komencaĵojn de ĉiuj iliaj fortoj.

Ja vei heitä hopialla ja kullalla ulos: ja ei ollut heidän sukukunnissansa yksikään sairas.

Sed ilin Li elkondukis kun arĝento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.

Egypti iloitsi heidän lähtemisestänsä; sillä heidän pelkonsa oli tullut heidän päällensä.

Ĝojis Egiptujo, kiam ili eliris, Ĉar atakis ĝin timo antaŭ ili.

Hän levitti pilven verhoksi ja tulen yötä valistamaan.

Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke ĝi lumu en la nokto.

He anoivat, niin antoi hän metsäkanat tulla, ja ravitsi heitä taivaan leivällä.

Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano ĉiela Li ilin satigis.

Hän avasi kallion, niin vesi vuoti, ja virrat juoksivat kuivaa myöten.

Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.

Sillä hän muisti pyhän sanansa, jonka hän palveliallensa Abrahamille puhunut oli,

Ĉar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.

Ja vei kansansa ilolla ulos, ja valittunsa riemulla,

Kaj Li elkondukis Sian popolon en ĝojo, Siajn elektitojn kun kantado.

Ja antoi heille pakanain maan, niin että he kansain hyvyydet omistivat heillensä.

Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;

Että he pitäisivät hänen säätynsä, ja hänen lakinsa kätkisivät, Halleluja!

Por ke ili plenumu Liajn leĝojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!