Psalms 106

Halleluja. Kiittäkäät Herraa! sillä hän on hyvä, ja hänen laupiutensa pysyy ijankaikkisesti.

Haleluja! Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco.

Kuka taitaa puhua ulos Herran suurta voimaa, ja ylistää kaikkia hänen kiitettäviä tekojansa?

Kiu eldiros la potencon de la Eternulo, Aŭdigos Lian tutan gloron?

Autuaat ovat, jotka käskyn pitävät ja aina vanhurskauden tekevät.

Bone estas al tiuj, kiuj observas justecon, Kiuj agas bone en ĉiu tempo.

Herra, muista minua armos perästä, jonkas kansalles luvannut olet: opi minua sinun autuudellas,

Memoru min, ho Eternulo, pro favoro al Via popolo; Sendu al mi Vian savon,

Että minä näkisin valittujes menestyksen, ja iloitsisin kansas ilossa, ja kerskaisin perimises kanssa.

Por ke mi vidu la bonstaton de Viaj elektitoj, Por ke mi ĝoju kun la ĝojo de Via popolo, Por ke mi triumfu kun Via heredo.

Me teimme syntiä meidän isäimme kanssa: me teimme väärin, ja olemme olleet jumalattomat.

Ni pekis kune kun niaj patroj, Ni malbonagis, ni malvirtis.

Ei meidän isämme tahtoneet ymmärtää Egyptissä sinun ihmeitäs, eikä muistaneet sinun suurta laupiuttas, ja olivat meren tykönä tottelemattomat, Punaisen meren tykönä.

Niaj patroj en Egiptujo ne komprenis Viajn miraklojn, Ne memoris Vian grandan bonecon; Kaj ili ribelis apud la maro, apud la Ruĝa Maro.

Kuitenkin autti hän heitä nimensä tähden, niin että hän voimansa osoitti.

Sed Li savis ilin pro Sia nomo, Por montri Sian potencon.

Ja hän uhkasi Punaista merta, niin se kuivui; ja vei heitä syvyyden lävitse, niinkuin korvessa,

Kaj Li ekkriis al la Ruĝa Maro, kaj ĝi elsekiĝis; Kaj Li kondukis ilin tra la abismoj, kiel tra la dezerto.

Ja vapahti heitä niiden käsistä, joka heitä vihasivat, ja lunasti heitä vihollistensa käsistä.

Kaj Li savis ilin el la mano de la malamanto, Kaj Li liberigis ilin en la mano de la malamiko.

Ja vedet peittivät heidän vainollisensa, niin ettei yksikään eläväksi jäänyt.

Kaj la akvo kovris iliajn kontraŭulojn; Eĉ unu el ili ne restis.

Silloin he uskoivat hänen sanansa, ja veisasivat hänen kiitoksensa.

Tiam ili ekkredis al Liaj vortoj, Ili ekkantis Lian gloron.

Mutta he unohtivat pian hänen työnsä, ja ei ottaneet hänen neuvoansa.

Sed baldaŭ ili forgesis Liajn farojn, Ili ne fidis Lian konsilon.

He kiehuivat himosta korvessa, ja kiusasivat Jumalaa erämaassa.

Ili fordonis sin al siaj kapricoj en la dezerto, Kaj ili incitis Dion en la stepo.

Mutta hän antoi heille heidän anomisensa, ja lähetti heille laihuuden heidän himonsa tähden.

Kaj Li plenumis ilian deziron, Sed Li sendis pereon al iliaj animoj.

Ja he asettuivat Mosesta vastaan leirissä, Aaronia Herran pyhää vastaan.

Ili enviis Moseon en la tendaro, Aaronon, sanktulon de la Eternulo.

Maa aukeni ja nieli Datanin, ja peitti Abiramin joukon,

Malfermiĝis la tero kaj englutis Datanon, Kaj kovris la anaron de Abiram.

Ja tuli syttyi heidän joukossansa, ja liekki poltti jumalattomat.

Kaj ekbrulis fajro en ilia anaro, Flamo forbruligis la malvirtulojn.

He tekivät vasikan Horebissa, ja kumarsivat valettua kuvaa.

Ili faris bovidon ĉe Ĥoreb, Kaj adorkliniĝis antaŭ fandaĵo.

Ja he muuttelivat kunniansa härjän muotoon, joka heiniä syö.

Ili ŝanĝis sian honoron En bildon de bovo, kiu manĝas herbon.

He unohtivat Jumalan, vapahtajansa, joka oli niin suuria töitä tehnyt Egyptissä,

Ili forgesis Dion, sian savanton, Kiu faris grandajn farojn en Egiptujo,

Ihmeitä Hamin maalla, ja peljättäviä töitä Punaisen meren tykönä.

Miraklojn en la lando de Ĥam, Timindaĵojn apud la Ruĝa Maro.

Ja hän sanoi heitä hukuttavansa, ellei Moses hänen valittunsa olisi seisonut siinä välissä, ja palauttanut hänen vihaansa, ettei hän ratki heitä kadottanut.

Kaj Li decidis ekstermi ilin; Sed Moseo, Lia elektito, stariĝis antaŭ Li ĉe la fendo, Por forklini Lian koleregon, ke Li ilin ne ekstermu.

Ja he katsoivat sen ihanan maan ylön, eikä uskoneet hänen sanaansa,

Kaj ili malŝatis la dezirindan landon, Ili ne kredis al Lia vorto.

Ja napisivat majoissansa, eikä olleet kuuliaiset Herran äänelle.

Ili murmuris en siaj tendoj, Kaj ne aŭskultis la voĉon de la Eternulo.

Ja hän nosti kätensä heitä vastaan, maahan lyödäksensä heitä korvessa,

Tial Li ĵuris al ili per levo de Sia mano, Por faligi ilin en la dezerto,

Ja heittääksensä heidän siemenensä pakanain sekaan, ja hajoittaaksensa heitä maakuntiin.

Kaj por disfaligi ilian semon inter la popoloj, Kaj disĵeti ilin en la landojn.

Ja he ryhtyivät BaalPeoriin, ja söivät kuolleiden (epäjumalain) uhreista,

Kaj ili aliĝis al Baal-Peor, Kaj manĝis oferricevojn de malvivuloj.

Ja vihoittivat hänen töillänsä; niin tuli myös rangaistus heidän sekaansa.

Kaj ili kolerigis Lin per siaj faroj; Kaj disvastiĝis inter ili epidemio.

Niin Pinehas astui edes, ja lepytti asian, ja rangaistus lakkasi.

Kaj stariĝis Pineĥas kaj aranĝis juĝon; Kaj la epidemio haltis.

Ja se luettiin hänelle vanhurskaudeksi, suvusta sukuun ijankaikkisesti.

Kaj tio estas kalkulita al li kiel bonfaro, Por ĉiuj generacioj kaj eterne.

Ja vihoittivat hänen riitaveden tykönä ja tapahtui Mosekselle pahoin heidän tähtensä;

Kaj ili kolerigis Lin ĉe la akvo de Meriba, Kaj pro ili fariĝis malbono al Moseo;

Sillä he saattivat hänen sydämensä murheelliseksi, niin että hän sanoissansa eksyi.

Ĉar ili maldolĉigis lian spiriton, Kaj li eldiris ion nepripensitan per sia buŝo.

Ei he hukuttaneet pakanoita, niinkuin Herra heille käskenyt oli,

Ili ne ekstermis la popolojn, Pri kiuj diris al ili la Eternulo;

Vaan sekaantuivat pakanain sekaan, ja oppivat heidän töitänsä,

Sed ili miksiĝis kun la popoloj Kaj lernis iliajn farojn;

Ja palvelivat heidän epäjumaliansa; ja ne tulivat heille paulaksi.

Ili servis al iliaj idoloj, Kaj ĉi tiuj fariĝis reto por ili.

Ja he uhrasivat poikansa ja tyttärensä perkeleille,

Kaj ili oferdonis siajn filojn kaj filinojn al demonoj;

Ja vuodattivat viattoman veren, poikainsa ja tyttäriensä veren, jotka he uhrasivat Kanaanealaisten epäjumalille, niin että maa veren vioilla turmeltiin,

Kaj ili verŝis senkulpan sangon, la sangon de siaj filoj kaj filinoj, Kiujn ili oferportis al la Kanaanaj idoloj; Kaj la tero malpuriĝis de sango.

Ja saastuttivat itsensä omissa töissänsä, ja tekivät huorin teoissansa.

Kaj ili malpuriĝis per siaj faroj, Kaj malĉastiĝis per siaj agoj.

Niin julmistui Herran viha kansansa päälle, ja hän kauhistui perimistänsä,

Kaj ekflamis la kolero de la Eternulo kontraŭ Lia popolo, Kaj Li abomenis Sian heredon;

Ja hylkäsi ne pakanain käsiin, että ne vallitsivat heitä, jotka heitä vihasivat.

Kaj Li donis ilin en la manojn de idolanoj, Kaj iliaj malamantoj ekregis super ili.

Ja heidän vihollisensa ahdistivat heitä, ja he painettiin heidän kätensä alle.

Kaj premis ilin iliaj malamikoj, Kaj sub la manoj de ĉi tiuj ili humiliĝis.

Hän monesti heitä pelasti; mutta he vihoittivat hänen neuvoillansa, ja he painettiin alas pahain tekoinsa tähden.

Multajn fojojn Li ilin savis; Sed ili ribeladis per siaj entreprenoj, Kaj ili senfortiĝis pro sia krimeco.

Ja hän näki heidän tuskansa, kuin hän heidän valituksensa kuuli,

Sed Li ekrigardis ilian suferon, Kiam Li aŭdis ilian kriadon;

Ja muisti liittonsa, jonka hän heidän kanssansa tehnyt oli, ja katui sitä suuresta laupiudestansa,

Kaj Li rememoris Sian interligon kun ili, Kaj Li ekbedaŭris laŭ Sia granda favorkoreco;

Ja antoi heidän löytää armon kaikkein edessä, jotka heitä vanginneet olivat.

Kaj Li aperigis kompaton por ili Ĉe ĉiuj iliaj malliberigintoj.

Auta meitä, Herra meidän Jumalamme, ja kokoa meitä pakanoista, että kiittäisimme sinun pyhää nimeäs, ja kehuisimme sinun kiitostas.

Savu nin, ho Eternulo, nia Dio, Kaj kolektu nin el inter la popoloj, Por glori Vian sanktan nomon, Por triumfi pro Via gloro.

Kiitetty olkoon Herra Israelin Jumala, ijankaikkisuudesta niin ijankaikkisuuteen: ja sanokaan kaikki kansa: Amen, Halleluja!

Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, de eterne ĝis eterne. Kaj la tuta popolo diru: Amen. Haleluja!