Psalms 105

Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.

Kiittäkäät Herraa, ja saarnatkaat hänen nimeänsä, julistakaat hänen töitänsä kansain seassa!

Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.

Veisatkaat hänelle, soittakaat hänelle, puhukaat kaikista hänen ihmeistänsä.

Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.

Ylistäkäät hänen pyhää nimeänsä: niiden sydän iloitkaan, jotka etsivät Herraa!

Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.

Kysykäät Herraa ja hänen voimaansa, etsikäät alati hänen kasvojansa!

Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;

Muistakaat hänen ihmeellisiä töitänsä, jotka hän tehnyt on, hänen ihmeitänsä ja hänen sanojansa.

Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.

Te Abrahamin hänen palveliansa siemen, te Jakobin hänen valittunsa lapset.

Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.

Hänpä on Herra meidän Jumalamme: hän tuomitsee kaikessa maailmassa.

Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,

Hän muistaa liittonsa ijankaikkisesti, sanansa, jonka hän on käskenyt tuhannelle sukukunnalle,

Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.

Jonka hän teki Abrahamin kanssa, ja valansa Isaakin kanssa.

Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,

Ja pani sen Jakobille säädyksi ja Israelille ijankaikkiseksi liitoksi,

Dirante: Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.

Ja sanoi: sinulle minä annan Kanaanin maan, teidän perimisenne arvan.

Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,

Koska heitä vähä ja harvat olivat, ja he olivat muukalaiset siinä,

Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,

Ja vaelsivat kansasta kansaan ja valtakunnasta toiseen kansaan:

Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn, dirante:

Ei hän sallinut yhdenkään ihmisen heitä vahingoittaa, vaan rankaisi kuninkaat heidän tähtensä.

Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.

Älkäät ruvetko minun voideltuihini, ja älkäät tehkö pahaa minun prophetailleni.

Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis ĉion, kio portis panon.

Ja hän kutsui nälän maan päälle, ja vei kaiken leivän varan pois.

Li sendis antaŭ ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.

Hän lähetti miehen heidän eteensä: Joseph myytiin orjaksi.

Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero ŝarĝis lian korpon,

He ahdistivat hänen jalkansa jalkapuuhun: hänen ruumiinsa täytyi raudoissa maata,

Ĝis la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.

Siihenasti että hänen sanansa tuli, ja Herran puhe koetteli hänen.

Reĝo sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;

Niin lähetti kuningas ja päästi hänen: kansain päämies laski hänen vallallensa,

Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,

Ja asetti hänen huoneensa herraksi, ja kaiken tavaransa haltiaksi,

Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj saĝigu liajn maljunulojn.

Opettamaan päämiehiänsä oman tahtonsa jälkeen, ja vanhimmille viisautta.

Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de Ĥam.

Ja Israel meni Egyptiin, ja Jakob tuli muukalaiseksi Hamin maalle.

Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris ĝin pli forta ol ĝiaj malamikoj.

Ja hän antoi kansansa sangen suuresti kasvaa, ja teki heitä väkevämmäksi kuin heidän vihollisensa.

Li malĝustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontraŭ Liaj sklavoj.

Hän käänsi heidän sydämensä vihaamaan hänen kansaansa, ja hänen palvelioitansa viekkaudella painamaan alas.

Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.

Hän lähetti palveliansa Moseksen, ja Aaronin, jonka hän valitsi.

Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de Ĥam.

Ne tekivät hänen merkkinsä heidän seassansa, ja hänen ihmeensä Hamin maalla.

Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.

Hän antoi pimeyden tulla, ja sen pimeytti; ja ei olleet he hänen sanoillensa kuulemattomat.

Li ŝanĝis ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fiŝojn.

Hän muutti heidän vetensä vereksi ja kuoletti heidän kalansa.

Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la ĉambroj de iliaj reĝoj.

Heidän maansa kuohutti sammakoita, heidän kuningastensa kammioissa.

Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en ĉiuj iliaj regionoj.

Hän sanoi, niin turilaat ja täit tulivat heidän maansa ääriin.

Antataŭ pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.

Hän antoi rakeet heille sateeksi, tulen liekit heidän maallensa,

Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.

Ja löi heidän viinapuunsa ja fikunapuunsa, ja särki puut heidän maansa äärissä.

Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj

Hän sanoi, niin tulivat epälukuiset paarmat ja vapsaiset,

Kaj formanĝis la tutan herbon en ilia lando Kaj formanĝis la produktojn de ilia tero.

Ja ne söivät kaiken ruohon heidän maaltansa, ja ne söivät heidän maansa hedelmän.

Kaj Li mortigis ĉiujn unuenaskitojn en ilia lando, La komencaĵojn de ĉiuj iliaj fortoj.

Ja hän löi kaikki esikoiset heidän maallansa, ensimäiset kaikesta heidän voimastansa,

Sed ilin Li elkondukis kun arĝento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.

Ja vei heitä hopialla ja kullalla ulos: ja ei ollut heidän sukukunnissansa yksikään sairas.

Ĝojis Egiptujo, kiam ili eliris, Ĉar atakis ĝin timo antaŭ ili.

Egypti iloitsi heidän lähtemisestänsä; sillä heidän pelkonsa oli tullut heidän päällensä.

Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke ĝi lumu en la nokto.

Hän levitti pilven verhoksi ja tulen yötä valistamaan.

Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano ĉiela Li ilin satigis.

He anoivat, niin antoi hän metsäkanat tulla, ja ravitsi heitä taivaan leivällä.

Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.

Hän avasi kallion, niin vesi vuoti, ja virrat juoksivat kuivaa myöten.

Ĉar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.

Sillä hän muisti pyhän sanansa, jonka hän palveliallensa Abrahamille puhunut oli,

Kaj Li elkondukis Sian popolon en ĝojo, Siajn elektitojn kun kantado.

Ja vei kansansa ilolla ulos, ja valittunsa riemulla,

Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;

Ja antoi heille pakanain maan, niin että he kansain hyvyydet omistivat heillensä.

Por ke ili plenumu Liajn leĝojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!

Että he pitäisivät hänen säätynsä, ja hänen lakinsa kätkisivät, Halleluja!