Psalms 105

 Tacken HERREN,      åkallen hans namn,  gören hans gärningar kunniga bland folken.

Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.

 Sjungen till hans ära,      lovsägen honom,  talen om alla hans under.

Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.

 Berömmen eder av hans heliga namn;  glädje sig av hjärtat      de som söka HERREN.

Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.

 Frågen efter HERREN och hans makt,  söken hans ansikte beständigt.

Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.

 Tänken på de underbara verk som han har gjort,  på hans under och hans muns domar,

Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.

 I Abrahams, hans tjänares, säd,  I Jakobs barn, hans utvalda.

Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!

 Han är HERREN, vår Gud;  över hela jorden gå hans domar.

Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.

 Han tänker evinnerligen på sitt förbund,  intill tusen släkten på vad han har stadgat,

Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;

 på det förbund han slöt med Abraham  och på sin ed till Isak.

Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;

 Han fastställde det för Jakob till en stadga,  för Israel till ett evigt förbund;

Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israël tot een eeuwig verbond,

 han sade: »Åt dig vill jag giva Kanaans land,  det skall bliva eder arvedels lott.»

Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaän, het snoer van ulieder erfdeel.

 Då voro de ännu en liten hop,  de voro ringa och främlingar därinne.

Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;

 Och de vandrade åstad ifrån folk till folk,  ifrån ett rike bort till ett annat.

En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;

 Han tillstadde ingen att göra dem skada,  han straffade konungar för deras skull:

Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:

 »Kommen icke vid mina smorda,  och gören ej mina profeter något ont.»

Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.

 Och när han bjöd hungersnöd komma över landet  och fördärvade allt deras livsuppehälle,

Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.

 då sände han åstad en man framför dem:  Josef blev såld till träl.

Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.

 Man slog hans fötter i bojor,  i järn fick han ligga fjättrad,

Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.

 till den tid då hans ord uppfylldes,  då HERRENS tal bevisade hans oskuld.

Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.

 Då sände konungen och lät släppa honom lös,  folkens behärskare gav honom fri.

De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.

 Han satte honom till herre över sitt hus,  till att råda över all hans egendom;

Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;

 han skulle binda hans furstar efter sin vilja  och lära hans äldste vishet.

Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.

 Och Israel kom till Egypten,  Jakob blev en gäst i Hams land.

Daarna kwam Israël in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.

 Och HERREN gjorde sitt folk mycket fruktsamt  och mäktigare än dess ovänner voro,

En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.

 de vilkas hjärtan han vände till att hata hans folk,  till att lägga onda råd mot hans tjänare.

Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.

 Han sände Mose, sin tjänare,  och Aron, som han hade utvalt.

Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aäron, dien Hij verkoren had.

 De gjorde hans tecken ibland dem  och under i Hams land.

Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.

 Han sände mörker och lät allt bliva mörkt;  och de stodo icke emot hans ord.

Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.

 Han förvandlade deras vatten till blod  och lät så deras fiskar dö.

Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.

 Deras land kom att vimla av paddor,  ända in i deras konungars kamrar.

Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.

 Han bjöd, och flugsvärmar kommo,  mygg i hela deras land.

Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.

 Han gav dem hagel för regn,  eldslågor sände han i deras land.

Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.

 Och han slog deras vinträd och fikonträd  och bröt sönder träden i deras land.

En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.

 Han bjöd, och gräshoppor kommo,  och gräsmaskar i tallös mängd.

Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;

 De åto upp alla örter i deras land,  de åto upp frukten på deras mark.

Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landouwe op.

 Och han slog allt förstfött i deras land,  förstlingen av all deras kraft.

Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.

 Så förde han dem ut, med silver och guld,  och i hans stammar var ingen som stapplade.

En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.

 Egyptierna gladde sig, när de drogo ut;  ty förskräckelse för Israel hade fallit över dem.

Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.

 Han bredde ut ett moln till skygd,  och en eld för att lysa om natten.

Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.

 De begärde, då lät han vaktlar komma,  och med bröd från himmelen mättade han dem.

Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.

 Han öppnade klippan, och vatten flödade;  det gick genom öknen såsom en ström.

Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.

 Ty han tänkte på sitt heliga ord,  på sin tjänare Abraham.

Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.

 Så förde han ut sitt folk med fröjd,  med jubel dem som han hade utvalt.

Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.

 Han gav åt dem hedningarnas länder,  och folkens förvärv fingo de till besittning,

En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;

 för att de skulle hålla hans stadgar  och taga hans lagar i akt.  Halleluja!

Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!