Psalms 105

Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.

Pris Herren, påkald hans navn, gør hans Gerninger kendte blandt Folkeslag!

Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.

Syng og spil til hans Pris, tal om alle hans Undere;

Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.

ros jer af hans hellige Navn, eders Hjerte glæde sig, I, som søger HERREN;

Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.

spørg efter HERREN og hans magt, søg bestandig hans Åsyn;

Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.

kom i Hu de Undere, han gjorde, hans Tegn og hans Munds Domme,

Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!

I, hans Tjener Abrahams Sæd, hans udvalgte, Jakobs Sønner!

Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.

Han, HERREN, er vor Gud, hans Domme når ud over Jorden;

Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;

han ihukommer for evigt sin Pagt, i tusind Slægter sit Tilsagn,

Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;

Pagten, han slutted med Abraham, Eden, han tilsvor Isak;

Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israël tot een eeuwig verbond,

han holdt den i Hævd som Ret for Jakob, en evig Pagt for Israel,

Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaän, het snoer van ulieder erfdeel.

idet han sagde: "Dig giver jeg Kana'ans Land som eders Arvelod."

Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;

Da de kun var en liden Hob, kun få og fremmede der,

En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;

og vandrede fra Folk til Folk, fra et Rige til et andet,

Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:

tillod han ingen at volde dem Men, men tugted for deres Skyld Konger

Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.

"Rør ikke mine Salvede, gør ikke mine Profeter ondt!"

Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.

Hungersnød kaldte han frem over Landet, hver Brødets Støttestav brød han;

Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.

han sendte forud for dem en Mand, Josef solgtes som Træl;

Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.

de tvang hans Fødder med Lænker, han kom i Lænker af Jern,

Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.

indtil hans Ord blev opfyldt; ved HERRENs Ord stod han Prøven igennem.

De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.

På Kongens Bud blev han fri, Folkenes Hersker lod ham løs:

Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;

han tog ham til Herre for sit Hus, til Hersker over alt sit Gods;

Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.

han styred hans Øverster efter sin Vilje og viste hans Ældste til Rette.

Daarna kwam Israël in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.

Og Israel kom til Ægypten, Jakob boede som Gæst i Kamiternes Land.

En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.

Han lod sit Folk blive såre frugtbart og stærkere end dets Fjender;

Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.

han vendte deres Sind til Had mod sit Folk og til Træskhed imod sine Tjenere.

Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aäron, dien Hij verkoren had.

Da sendte han Moses, sin Tjener, og Aron, sin udvalgte Mand;

Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.

han gjorde sine Tegn i Ægypten og Undere i Kamiternes Land;

Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.

han sendte Mørke, så blev det mørkt, men de ænsede ikke hans Ord;

Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.

han gjorde deres Vande til Blod og slog deres Fisk ihjel;

Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.

af Frøer vrimlede Landet, selv i Kongens Sale var de;

Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.

han talede, så kom der Bremser og Myg i alt deres Land;

Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.

han sendte dem Hagl for Regn og luende Ild i Landet;

En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.

han slog både Vinstok og Figen og splintrede Træerne i deres Land;

Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;

han talede, så kom der Græshopper, Springere uden Tal,

Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landouwe op.

de åd alt Græs i Landet, de åd deres Jords Afgrøde;

Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.

alt førstefødt i Landet slog han, Førstegrøden af al deres Kraft;

En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.

han førte dem ud med Sølv og Guld, ikke een i hans Stammer snubled

Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.

Ægypterne glæded sig, da de drog bort, thi de var grebet af Rædsel for dem.

Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.

Han bredte en Sky som Skjul og Ild til at lyse i Natten;

Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.

de krævede, han bragte Vagtler, med Himmelbrød mættede han dem;

Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.

han åbnede Klippen, og Vand strømmede ud, det løb som en Flod i Ørkenen.

Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.

Thi han kom sit hellige Ord i Hu til Abraham, sin Tjener;

Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.

han lod sit Folk drage ud med Fryd, sine udvalgte under Jubel;

En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;

han gav dem Folkenes Lande, de fik Folkeslags Gods i Eje.

Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!

Derfor skulde de holde hans Bud og efterkomme hans Love. Halleluja!