Psalms 89

Poučna pjesma. Ezrahijca Etana.

RAB’bin sevgisini sonsuza dek ezgilerle öveceğim, Sadakatini bütün kuşaklara bildireceğim.

O ljubavi Jahvinoj pjevat ću dovijeka, kroza sva koljena vjernost ću tvoju naviještati.

Sevgin sonsuza dek ayakta kalır diyeceğim, Sadakatini gökler kadar kalıcı kıldın.

Ti reče: "Zavijeke je sazdana ljubav moja!" U nebu utemelji vjernost svoju:

Dedin ki, “Seçtiğim adamla antlaşma yaptım, Kulum Davut’a şöyle ant içtim:

"Savez sklopih s izabranikom svojim, zakleh se Davidu, sluzi svome:

[] ‘Soyunu sonsuza dek sürdüreceğim, Tahtını kuşaklar boyunca sürekli kılacağım.’ ” Sela

tvoje potomstvo održat ću dovijeka, za sva koljena sazdat ću prijestolje tvoje."

Ya RAB, gökler över harikalarını, Kutsallar topluluğunda övülür sadakatin.

Nebesa veličaju čudesa tvoja, Jahve, i tvoju vjernost u zboru svetih.

Çünkü göklerde RAB’be kim eş koşulur? Kim benzer RAB’be ilahi varlıklar arasında?

TÓa tko je u oblacima ravan Jahvi, tko li je Jahvi sličan među sinovima Božjim?

Kutsallar topluluğunda Tanrı korku uyandırır, Çevresindekilerin hepsinden ulu ve müthiştir.

Bog je strahovit u zboru svetih, velik i strašan svima oko sebe.

Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, Senin gibi güçlü RAB var mı? Sadakatin çevreni sarar.

Jahve, Bože nad Vojskama, tko je kao ti? Silan si, Jahve, i vjernost te okružuje.

Sen kudurmuş denizler üzerinde egemenlik sürer, Dalgalar kabardıkça onları dindirirsin.

Ti zapovijedaš bučnome moru, obuzdavaš silu valova njegovih;

Sen Rahav’ı leş ezer gibi ezdin, Güçlü kolunla düşmanlarını dağıttın.

ti sasječe Rahaba i zgazi, snažnom mišicom rasu dušmane svoje.

Gökler senindir, yeryüzü de senin; Dünyanın ve içindeki her şeyin temelini sen attın.

Tvoja su nebesa i tvoja je zemlja, zemljin krug ti si sazdao i sve što je na njemu;

Kuzeyi, güneyi sen yarattın, Tavor ve Hermon dağları Sana sevincini dile getiriyor.

sjever i jug ti si stvorio, Tabor i Hermon kliču imenu tvojemu.

Kolun güçlüdür, Elin kudretli, sağ elin yüce.

Tvoja je mišica snažna, ruka čvrsta, desnica dignuta.

Tahtın adalet ve doğruluk üzerine kurulu, Sevgi ve sadakat önünsıra gider.

Pravda i Pravednost temelj su prijestolja tvoga, Ljubav i Istina koračaju pred tobom.

Ne mutlu sevinç çığlıkları atmasını bilen halka, ya RAB! Yüzünün ışığında yürürler.

Blago narodu vičnu svetom klicanju, on hodi u sjaju lica tvojega, Jahve,

Gün boyu senin adınla sevinir, Doğruluğunla yücelirler.

u tvom se imenu raduje svagda i tvojom se pravdom ponosi.

Çünkü sen onların gücü ve yüceliğisin, Lütfun sayesinde gücümüz artar.

Jer ti si ures moći njegove, po tvojoj milosti raste snaga naša.

Kalkanımız RAB’be, Kralımız İsrail’in Kutsalı’na aittir.

Jer Jahve je štit naš, Svetac Izraelov kralj je naš.

Geçmişte bir görüm aracılığıyla, Sadık kullarına şöyle dedin: “Bir yiğide yardım ettim, Halkın içinden bir genci yükselttim.

Nekoć si u viđenju govorio pobožnima svojim: "Junaku stavih krunu na glavu, izabranika iz naroda izdigoh;

[] [] Kulum Davut’u buldum, Kutsal yağımla onu meshettim.

nađoh Davida, slugu svoga, svetim ga svojim uljem pomazah,

Elim ona destek olacak, Kolum güç verecek.

da ruka moja svagda ostane s njime i moja mišica da ga krijepi.

Düşman onu haraca bağlayamayacak, Kötüler onu ezmeyecek.

Neće ga nadmudriti dušmanin, niti oboriti sin bezakonja.

Düşmanlarını onun önünde kıracağım, Ondan nefret edenleri vuracağım.

Razbit ću pred njim protivnike njegove, pogubit ću mrzitelje njegove.

Sadakatim, sevgim ona destek olacak, Benim adımla gücü yükselecek.

Vjernost moja i dobrota bit će s njime i u mome imenu rast će mu snaga.

Sağ elini denizin, Irmakların üzerine egemen kılacağım.

Pružit ću njegovu ruku nad more, do Rijeke desnicu njegovu.

‘Babam sensin’ diye seslenecek bana, ‘Tanrım, kurtuluşumun kayası.’

On će me zvati: 'Oče moj! Bože moj i hridi spasa mojega.'

[] Ben de onu ilk oğlum, Dünyadaki kralların en yücesi kılacağım.

A ja ću ga prvorođencem učiniti, najvišim među kraljevima svijeta.

Sonsuza dek ona sevgi göstereceğim, Onunla yaptığım antlaşma hiç bozulmayacak.

Njemu ću sačuvati dovijeka naklonost svoju i Savez svoj vjeran.

Soyunu sonsuza dek, Tahtını gökler durduğu sürece sürdüreceğim.

Njegovo ću potomstvo učiniti vječnim i prijestolje mu kao dan nebeski.

“Çocukları yasamdan ayrılır, İlkelerime göre yaşamazsa;

Ako li mu sinovi Zakon moj ostave i ne budu hodili po naredbama mojim,

Kurallarımı bozar, Buyruklarıma uymazsa,

ako li prestupe odredbe moje i ne budu čuvali zapovijedi mojih;

İsyanlarını sopayla, Suçlarını dayakla cezalandıracağım.

šibom ću kazniti nedjelo njihovo, udarcima ljutim krivicu njihovu,

Ama onu sevmekten vazgeçmeyecek, Sadakatime sırt çevirmeyeceğim.

ali mu naklonosti svoje oduzeti neću niti ću prekršiti vjernosti svoje.

Antlaşmamı bozmayacak, Ağzımdan çıkan sözü değiştirmeyeceğim.

Neću povrijediti Saveza svojega i neću poreći obećanja svoga.

Bir kez kutsallığım üstüne ant içtim, Davut’a yalan söylemeyeceğim.

Jednom se zakleh svetošću svojom: Davida prevariti neću:

Onun soyu sonsuza dek sürecek, Tahtı karşımda güneş gibi duracak,

potomstvo će njegovo ostati dovijeka, prijestolje njegovo preda mnom kao sunce,

Göklerde güvenilir bir tanık olan ay gibi Sonsuza dek kalacak.” Sela

ostat će dovijeka kao mjesec, vjerni svjedok na nebu."

Ama sen reddettin, sırt çevirdin, Çok öfkelendin meshettiğin krala.

A sada ti ga odbi i odbaci, silno se razgnjevi na pomazanika svoga.

Kulunla yaptığın antlaşmadan vazgeçtin, Onun tacını yere atıp kirlettin.

Prezre Savez sa slugom svojim i krunu njegovu do zemlje ponizi.

Yıktın bütün surlarını, Viran ettin kalelerini.

Razvali sve zidine njegove, njegove utvrde u ruševine baci.

Yoldan geçen herkes onu yağmaladı, Yüzkarası oldu komşularına.

Pljačkaju ga svi što naiđu, na ruglo je susjedima svojim.

Hasımlarının sağ elini onun üstüne kaldırdın, Bütün düşmanlarını sevindirdin.

Podiže desnicu dušmana njegovih i obradova protivnike njegove.

Kılıcının ağzını başka yöne çevirdin, Savaşta ona yan çıkmadın.

Otupi oštricu mača njegova, u boju mu ne pomože.

Görkemine son verdin, Tahtını yere çaldın.

Njegovu sjaju kraj učini, njegovo prijestolje na zemlju obori.

Gençlik günlerini kısalttın, Onu utanca boğdun. Sela

Skratio si dane mladosti njegove, sramotom ga pokrio.

Ne zamana dek, ya RAB? Sonsuza dek mi gizleneceksin? Ne zamana dek öfken alev alev yanacak?

TÓa dokle ćeš, Jahve? Zar ćeš se uvijek skrivati? Hoće li gnjev tvoj k'o oganj gorjeti?

Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini, Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!

Sjeti se kako je kratak život moj, kako si ljude prolazne stvorio!

Var mı yaşayıp da ölümü görmeyen, Ölüler diyarının pençesinden canını kurtaran? Sela

Tko živ smrti vidjeti neće? Tko će od ruke Podzemlja dušu sačuvati?

Ya Rab, nerede o eski sevgin? Davut’a göstereceğine ant içtiğin o sadık sevgin!

Gdje li je, Jahve, tvoja dobrota iskonska kojom se Davidu zakle na vjernost svoju?

Anımsa, ya Rab, kullarının nasıl rezil olduğunu, Bütün halkların hakaretini bağrımda nasıl taşıdığımı, Düşmanlarının hakaretini, ya RAB, Meshettiğin kralın attığı adıma edilen hakaretleri.

Sjeti se, Jahve, sramote slugu svojih: u srcu nosim svu mržnju pogana

Anımsa, ya Rab, kullarının nasıl rezil olduğunu, Bütün halkların hakaretini bağrımda nasıl taşıdığımı, Düşmanlarının hakaretini, ya RAB, Meshettiğin kralın attığı adıma edilen hakaretleri.

s kojom nasrću dušmani tvoji, Jahve, s kojom nasrću na korake pomazanika tvoga. [ (Psalms 89:53) Blagoslovljen Jahve dovijeka! Tako neka bude. Amen! ]

Sonsuza dek övgüler olsun RAB’be! Amin! Amin!