Psalms 105

اِحْمَدُوا الرَّبَّ. ادْعُوا بِاسْمِهِ. عَرِّفُوا بَيْنَ الأُمَمِ بِأَعْمَالِهِ.

Hvalite Jahvu, prizivajte mu ime, navješćujte među narodima djela njegova!

غَنُّوا لَهُ. رَنِّمُوا لَهُ. أَنْشِدُوا بِكُلِّ عَجَائِبِهِ.

Pjevajte mu, svirajte mu, pripovijedajte sva njegova čudesa!

افْتَخِرُوا بِاسْمِهِ الْقُدُّوسِ. لِتَفْرَحْ قُلُوبُ الَّذِينَ يَلْتَمِسُونَ الرَّبَّ.

Dičite se svetim imenom njegovim, neka se raduje srce onih što traže Jahvu!

اُطْلُبُوا الرَّبَّ وَقُدْرَتَهُ. الْتَمِسُوا وَجْهَهُ دَائِمًا.

Tražite Jahvu i njegovu snagu, tražite svagda njegovo lice!

اذْكُرُوا عَجَائِبَهُ الَّتِي صَنَعَ، آيَاتِهِ وَأَحْكَامَ فِيهِ،

Sjetite se čudesa koja učini, njegovih čuda i sudova usta njegovih!

يَا ذُرِّيَّةَ إِبْراهِيمَ عَبْدِهِ، يَا بَنِي يَعْقُوبَ مُخْتَارِيهِ.

Abrahamov rod sluga je njegov, sinovi Jakovljevi njegovi izabranici!

هُوَ الرَّبُّ إِلهُنَا فِي كُلِّ الأَرْضِ أَحْكَامُهُ.

On je Jahve, Bog naš; po svoj su zemlji njegovi sudovi!

ذَكَرَ إِلَى الدَّهْرِ عَهْدَهُ، كَلاَمًا أَوْصَى بِهِ إِلَى أَلْفِ دَوْرٍ،

On se uvijek sjeća svojega Saveza, riječi koju dade tisući naraštaja:

الَّذِي عَاهَدَ بِهِ إِبْراهِيمَ، وَقَسَمَهُ لإِسْحاقَ،

Saveza koji sklopi s Abrahamom i zakletve svoje Izaku.

فَثَبَّتَهُ لِيَعْقُوبَ فَرِيضَةً، وَلإِسْرَائِيلَ عَهْدًا أَبَدِيًّا،

Ustanovi je kao zakon Jakovu, Izraelu vječni Savez,

قَائِلاً: «لَكَ أُعْطِي أَرْضَ كَنْعَانَ حَبْلَ مِيرَاثِكُمْ».

govoreći: "Tebi ću dati kanaansku zemlju kao dio u baštinu vašu."

إِذْ كَانُوا عَدَدًا يُحْصَى، قَلِيلِينَ وَغُرَبَاءَ فِيهَا.

Kad ih još bješe malo na broju, vrlo malo, i kad bjehu pridošlice u njoj,

ذَهَبُوا مِنْ أُمَّةٍ إِلَى أُمَّةٍ، مِنْ مَمْلَكَةٍ إِلَى شَعْبٍ آخَرَ.

išli su od naroda do naroda, iz jednoga kraljevstva k drugom narodu,

فَلَمْ يَدَعْ إِنْسَانًا يَظْلِمُهُمْ، بَلْ وَبَّخَ مُلُوكًا مِنْ أَجْلِهِمْ،

ali ne dopusti nikom da ih tlači, kažnjavaše zbog njih kraljeve:

قَائِلاً: «لاَ تَمَسُّوا مُسَحَائِي، وَلاَ تُسِيئُوا إِلَى أَنْبِيَائِي».

"Ne dirajte u moje pomazanike, ne nanosite zla mojim prorocima!"

دَعَا بِالْجُوعِ عَلَى الأَرْضِ. كَسَرَ قِوَامَ الْخُبْزِ كُلَّهُ.

I on pozva glad na zemlju, sve zalihe uništi krušne.

أَرْسَلَ أَمَامَهُمْ رَجُلاً. بِيعَ يُوسُفُ عَبْدًا.

Pred njima čovjeka posla: Josip u ropstvo bijaše prodan.

آذَوْا بِالْقَيْدِ رِجْلَيْهِ. فِي الْحَدِيدِ دَخَلَتْ نَفْسُهُ،

Sputaše uzama noge njegove, u gvožđe mu vrat staviše,

إِلَى وَقْتِ مَجِيءِ كَلِمَتِهِ. قَوْلُ الرَّبِّ امْتَحَنَهُ.

dok se ne ispuni proroštvo njegovo, Jahvina ga riječ potvrdi.

أَرْسَلَ الْمَلِكُ فَحَلَّهُ. أَرْسَلَ سُلْطَانُ الشَّعْبِ فَأَطْلَقَهُ.

Kralj naredi da ga driješe, narÄodÄa poglavar oslobodi njega.

أَقَامَهُ سَيِّدًا عَلَى بَيْتِهِ، وَمُسَلَّطًا عَلَى كُلِّ مُلْكِهِ،

Za domaćina ga stavi kući svojoj, za nadstojnika sveg imanja svoga,

لِيَأْسُرَ رُؤَسَاءَهُ حَسَبَ إِرَادَتِهِ وَيُعَلِّمَ مَشَايِخَهُ حِكْمَةً.

da velikaše njegove po volji uči i starce njegove mudrosti da vodi.

فَجَاءَ إِسْرَائِيلُ إِلَى مِصْرَ، وَيَعْقُوبُ تَغَرَّبَ فِي أَرْضِ حَامٍ.

Tad Izrael u Egipat uđe, Jakov došljak bješe u Kamovoj zemlji.

جَعَلَ شَعْبَهُ مُثْمِرًا جِدًّا، وَأَعَزَّهُ عَلَى أَعْدَائِهِ.

Narod svoj umnoži veoma, učini ga jačim od dušmana.

حَوَّلَ قُلُوبَهُمْ لِيُبْغِضُوا شَعْبَهُ، لِيَحْتَالُوا عَلَى عَبِيدِهِ.

Okrenu im srce da zamrze narod njegov, da slugama njegovim opaki budu.

أَرْسَلَ مُوسَى عَبْدَهُ وَهارُونَ الَّذِي اخْتَارَهُ.

Mojsija posla, slugu svoga, Arona, kog odabra.

أَقَامَا بَيْنَهُمْ كَلاَمَ آيَاتِهِ، وَعَجَائِبَ فِي أَرْضِ حَامٍ.

Činjahu među njima znake njegove i čudesa u Kamovoj zemlji.

أَرْسَلَ ظُلْمَةً فَأَظْلَمَتْ، وَلَمْ يَعْصُوا كَلاَمَهُ.

Posla tmine, i smrknu se, al' prkosiše oni riječima njegovim.

حَوَّلَ مِيَاهَهُمْ إِلَى دَمٍ وَقَتَلَ أَسْمَاكَهُمْ.

U krv im vode prometnu i pobi ribe njihove.

أَفَاضَتْ أَرْضُهُمْ ضَفَادِعَ حَتَّى فِي مَخَادِعِ مُلُوكِهِمْ.

Zemljom im žabe provrvješe, prodriješe i u dvore kraljevske.

أَمَرَ فَجَاءَ الذُّبَّانُ وَالْبَعُوضُ فِي كُلِّ تُخُومِهِمْ.

Reče, i muha roj doletje i komarci u sve kraje njine.

جَعَلَ أَمْطَارَهُمْ بَرَدًا وَنَارًا مُلْتَهِبَةً فِي أَرْضِهِمْ.

Mjesto kiše grÓad im dade, ognjene munje po njihovoj zemlji.

ضَرَبَ كُرُومَهُمْ وَتِينَهُمْ، وَكَسَّرَ كُلَّ أَشْجَارِ تُخُومِهِمْ.

Udari im lozu i smokve, polomi stabla u krajima njinim.

أَمَرَ فَجَاءَ الْجَرَادُ وَغَوْغَاءُ بِلاَ عَدَدٍ،

Reče, i skakavci dođoše i bezbrojne gusjenice s njima.

فَأَكَلَ كُلَّ عُشْبٍفِي بِلاَدِهِمْ، وَأَكَلَ أَثْمَارَ أَرْضِهِمْ.

U zemlji im proždriješe svu bilinu, proždriješe rod njihovih njiva.

قَتَلَ كُلَّ بِكْرٍ فِي أَرْضِهِمْ، أَوَائِلَ كُلِّ قُوَّتِهِمْ.

Pobi sve prvorođene u njihovoj zemlji, sve prvine snage njihove.

فَأَخْرَجَهُمْ بِفِضَّةٍ وَذَهَبٍ، وَلَمْ يَكُنْ فِي أَسْبَاطِهِمْ عَاثِرٌ.

Izvede ih sa srebrom i zlatom; u plemenima njinim bolesnih ne bješe.

فَرِحَتْ مِصْرُ بِخُرُوجِهِمْ، لأَنَّ رُعْبَهُمْ سَقَطَ عَلَيْهِمْ.

Odlasku njihovu Egipat se obradova, jer ga od njih strah spopade.

بَسَطَ سَحَابًا سَجْفًا، وَنَارًا لِتُضِيءَ اللَّيْلَ.

Rasprostro je oblak kao pokrov i oganj da se obnoć sja.

سَأَلُوا فَأَتَاهُمْ بِالسَّلْوَى، وَخُبْزَ السَّمَاءِ أَشْبَعَهُمْ.

Zamoliše, i dovede prepelice, nebeskim ih kruhom tad nahrani.

شَقَّ الصَّخْرَةَ فَانْفَجَرَتِ الْمِيَاهُ. جَرَتْ فِي الْيَابِسَةِ نَهْرًا.

Hrid rascijepi, i provri voda, pustinjom poteče kao rijeka.

لأَنَّهُ ذَكَرَ كَلِمَةَ قُدْسِهِ مَعَ إِبْراهِيمَ عَبْدِهِ،

Tad se sjeti svete riječi svoje što je zada sluzi svome Abrahamu.

فَأَخْرَجَ شَعْبَهُ بِابْتِهَاجٍ، وَمُخْتَارِيهِ بِتَرَنُّمٍ.

Puk svoj s klicanjem izvede i s veseljem izabrane svoje.

وَأَعْطَاهُمْ أَرَاضِيَ الأُمَمِ، وَتَعَبَ الشُّعُوبِ وَرِثُوهُ،

I dade im zemlje poganske, trud naroda baštiniše,

لِكَيْ يَحْفَظُوا فَرَائِضَهُ وَيُطِيعُوا شَرَائِعَهُ. هَلِّلُويَا.

da čuvaju naredbe njegove i zakone da mu paze. Aleluja!