Job 38

Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε
Тогава ГОСПОД отговори на Йов от бурята и каза:
Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;
Кой е този, който помрачава съвета Ми с думи без знание?
Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.
Препаши сега кръста си като мъж. Аз ще те питам, а ти Ме поучавай!
Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.
Къде беше ти, когато полагах основите на земята? Изяви, ако имаш разум!
Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ αυτην;
Кой определи мерките й? Кажи, ако знаеш! Или кой опъна мерителна връв върху нея?
Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,
На какво се закрепиха основите й? Или кой положи крайъгълния й камък,
οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;
когато звездите на зората пееха заедно и всичките Божи синове възклицаваха от радост?
η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;
А кой затвори морето с врати, когато избликна и излезе от утробата;
οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,
когато го облякох с облак и го пових с мъгла;
και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,
когато му определих Моята граница и поставих лостове и порти;
και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;
когато казах: Дотук ще идваш, и по-нататък — не, дотук ще спира гордостта на вълните ти?
Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,
В дните си заповядал ли си на утрото и показал ли си на зората мястото й,
δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ αυτης;
за да обхване краищата на земята и да се отърсят от нея безбожните?
Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.
Тя се променя като глина под печат и всички неща по земята стоят като в дреха.
Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.
А светлината на безбожните се отнема от тях и издигнатата ръка се строшава.
Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;
Проникнал ли си до изворите на морето? Или ходил ли си да изследваш бездната?
Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;
Открили ли са ти се портите на смъртта и видял ли си портите на смъртната сянка?
Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.
Познал ли си широчината на земята? Кажи, ако знаеш всичко това!
Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,
Кой е пътят към обиталището на светлината? И на тъмнината — къде е мястото й,
δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;
за да я заведеш в предела й, да познаваш пътеките до дома й?
Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;
Ти знаеш, защото тогава си роден и е голям броят на дните ти!
Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,
Влизал ли си в съкровищниците на снега, или виждал ли си съкровищниците на градушката,
τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;
които съм запазил за времето на скръб, за деня на бой и война?
Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;
Кой е пътят, по който се разделя светлината и източният вятър се разпръсва по земята?
Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,
Кой отваря потоци за дъждовния порой или път за светкавицата,
δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,
за да навали над безлюдна земя, над пустиня, където няма човек,
δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;
за да насити пустата и запустяла земя и да направи да поникне нежна трева?
Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;
Дъждът има ли баща? Или кой е родил капките на росата?
Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;
От чия утроба излиза ледът и кой ражда сланата небесна?
Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.
Водите се втвърдяват като камък и повърхността на бездната замръзва.
Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;
Можеш ли да вържеш връзките на Плеядите или да развържеш въжетата на Орион?
Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;
Можеш ли да изведеш съзвездията на времето им или да водиш Мечката със малките й?
Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;
Познаваш ли законите на небесата? Можеш ли да наредиш господството им над земята?
Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;
Можеш ли да издигнеш гласа си до облаците, така че да те покрие изобилие от вода?
Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;
Можеш ли да изпратиш светкавици, така че да отидат и да ти кажат: Ето ни?
Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;
Кой е сложил мъдрост вътре във човека и кой е дал на сърцето му разум?
Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,
Кой преброява облаците с мъдрост и излива небесните мехове,
δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;
за да се слегне пръстта, да се втвърди и буците да се слепят ведно?
Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,
Ще уловиш ли лов за лъвицата и ще заситиш ли глада на малките лъвчета,
οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;
когато се свиват в бърлогите си и лежат в леговищата си да дебнат?
Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι ελλειψιν τροφης;
Кой приготвя за враната храната й, когато малките й викат към Бога и се скитат без храна?