Psalms 89

RAB’bin sevgisini sonsuza dek ezgilerle öveceğim, Sadakatini bütün kuşaklara bildireceğim.
Poučna pjesma. Ezrahijca Etana.
Sevgin sonsuza dek ayakta kalır diyeceğim, Sadakatini gökler kadar kalıcı kıldın.
O ljubavi Jahvinoj pjevat ću dovijeka, kroza sva koljena vjernost ću tvoju naviještati.
Dedin ki, “Seçtiğim adamla antlaşma yaptım, Kulum Davut’a şöyle ant içtim:
Ti reče: "Zavijeke je sazdana ljubav moja!" U nebu utemelji vjernost svoju:
[] ‘Soyunu sonsuza dek sürdüreceğim, Tahtını kuşaklar boyunca sürekli kılacağım.’ ” Sela
"Savez sklopih s izabranikom svojim, zakleh se Davidu, sluzi svome:
Ya RAB, gökler över harikalarını, Kutsallar topluluğunda övülür sadakatin.
tvoje potomstvo održat ću dovijeka, za sva koljena sazdat ću prijestolje tvoje."
Çünkü göklerde RAB’be kim eş koşulur? Kim benzer RAB’be ilahi varlıklar arasında?
Nebesa veličaju čudesa tvoja, Jahve, i tvoju vjernost u zboru svetih.
Kutsallar topluluğunda Tanrı korku uyandırır, Çevresindekilerin hepsinden ulu ve müthiştir.
TÓa tko je u oblacima ravan Jahvi, tko li je Jahvi sličan među sinovima Božjim?
Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı, Senin gibi güçlü RAB var mı? Sadakatin çevreni sarar.
Bog je strahovit u zboru svetih, velik i strašan svima oko sebe.
Sen kudurmuş denizler üzerinde egemenlik sürer, Dalgalar kabardıkça onları dindirirsin.
Jahve, Bože nad Vojskama, tko je kao ti? Silan si, Jahve, i vjernost te okružuje.
Sen Rahav’ı leş ezer gibi ezdin, Güçlü kolunla düşmanlarını dağıttın.
Ti zapovijedaš bučnome moru, obuzdavaš silu valova njegovih;
Gökler senindir, yeryüzü de senin; Dünyanın ve içindeki her şeyin temelini sen attın.
ti sasječe Rahaba i zgazi, snažnom mišicom rasu dušmane svoje.
Kuzeyi, güneyi sen yarattın, Tavor ve Hermon dağları Sana sevincini dile getiriyor.
Tvoja su nebesa i tvoja je zemlja, zemljin krug ti si sazdao i sve što je na njemu;
Kolun güçlüdür, Elin kudretli, sağ elin yüce.
sjever i jug ti si stvorio, Tabor i Hermon kliču imenu tvojemu.
Tahtın adalet ve doğruluk üzerine kurulu, Sevgi ve sadakat önünsıra gider.
Tvoja je mišica snažna, ruka čvrsta, desnica dignuta.
Ne mutlu sevinç çığlıkları atmasını bilen halka, ya RAB! Yüzünün ışığında yürürler.
Pravda i Pravednost temelj su prijestolja tvoga, Ljubav i Istina koračaju pred tobom.
Gün boyu senin adınla sevinir, Doğruluğunla yücelirler.
Blago narodu vičnu svetom klicanju, on hodi u sjaju lica tvojega, Jahve,
Çünkü sen onların gücü ve yüceliğisin, Lütfun sayesinde gücümüz artar.
u tvom se imenu raduje svagda i tvojom se pravdom ponosi.
Kalkanımız RAB’be, Kralımız İsrail’in Kutsalı’na aittir.
Jer ti si ures moći njegove, po tvojoj milosti raste snaga naša.
Geçmişte bir görüm aracılığıyla, Sadık kullarına şöyle dedin: “Bir yiğide yardım ettim, Halkın içinden bir genci yükselttim.
Jer Jahve je štit naš, Svetac Izraelov kralj je naš.
[] [] Kulum Davut’u buldum, Kutsal yağımla onu meshettim.
Nekoć si u viđenju govorio pobožnima svojim: "Junaku stavih krunu na glavu, izabranika iz naroda izdigoh;
Elim ona destek olacak, Kolum güç verecek.
nađoh Davida, slugu svoga, svetim ga svojim uljem pomazah,
Düşman onu haraca bağlayamayacak, Kötüler onu ezmeyecek.
da ruka moja svagda ostane s njime i moja mišica da ga krijepi.
Düşmanlarını onun önünde kıracağım, Ondan nefret edenleri vuracağım.
Neće ga nadmudriti dušmanin, niti oboriti sin bezakonja.
Sadakatim, sevgim ona destek olacak, Benim adımla gücü yükselecek.
Razbit ću pred njim protivnike njegove, pogubit ću mrzitelje njegove.
Sağ elini denizin, Irmakların üzerine egemen kılacağım.
Vjernost moja i dobrota bit će s njime i u mome imenu rast će mu snaga.
‘Babam sensin’ diye seslenecek bana, ‘Tanrım, kurtuluşumun kayası.’
Pružit ću njegovu ruku nad more, do Rijeke desnicu njegovu.
[] Ben de onu ilk oğlum, Dünyadaki kralların en yücesi kılacağım.
On će me zvati: 'Oče moj! Bože moj i hridi spasa mojega.'
Sonsuza dek ona sevgi göstereceğim, Onunla yaptığım antlaşma hiç bozulmayacak.
A ja ću ga prvorođencem učiniti, najvišim među kraljevima svijeta.
Soyunu sonsuza dek, Tahtını gökler durduğu sürece sürdüreceğim.
Njemu ću sačuvati dovijeka naklonost svoju i Savez svoj vjeran.
“Çocukları yasamdan ayrılır, İlkelerime göre yaşamazsa;
Njegovo ću potomstvo učiniti vječnim i prijestolje mu kao dan nebeski.
Kurallarımı bozar, Buyruklarıma uymazsa,
Ako li mu sinovi Zakon moj ostave i ne budu hodili po naredbama mojim,
İsyanlarını sopayla, Suçlarını dayakla cezalandıracağım.
ako li prestupe odredbe moje i ne budu čuvali zapovijedi mojih;
Ama onu sevmekten vazgeçmeyecek, Sadakatime sırt çevirmeyeceğim.
šibom ću kazniti nedjelo njihovo, udarcima ljutim krivicu njihovu,
Antlaşmamı bozmayacak, Ağzımdan çıkan sözü değiştirmeyeceğim.
ali mu naklonosti svoje oduzeti neću niti ću prekršiti vjernosti svoje.
Bir kez kutsallığım üstüne ant içtim, Davut’a yalan söylemeyeceğim.
Neću povrijediti Saveza svojega i neću poreći obećanja svoga.
Onun soyu sonsuza dek sürecek, Tahtı karşımda güneş gibi duracak,
Jednom se zakleh svetošću svojom: Davida prevariti neću:
Göklerde güvenilir bir tanık olan ay gibi Sonsuza dek kalacak.” Sela
potomstvo će njegovo ostati dovijeka, prijestolje njegovo preda mnom kao sunce,
Ama sen reddettin, sırt çevirdin, Çok öfkelendin meshettiğin krala.
ostat će dovijeka kao mjesec, vjerni svjedok na nebu."
Kulunla yaptığın antlaşmadan vazgeçtin, Onun tacını yere atıp kirlettin.
A sada ti ga odbi i odbaci, silno se razgnjevi na pomazanika svoga.
Yıktın bütün surlarını, Viran ettin kalelerini.
Prezre Savez sa slugom svojim i krunu njegovu do zemlje ponizi.
Yoldan geçen herkes onu yağmaladı, Yüzkarası oldu komşularına.
Razvali sve zidine njegove, njegove utvrde u ruševine baci.
Hasımlarının sağ elini onun üstüne kaldırdın, Bütün düşmanlarını sevindirdin.
Pljačkaju ga svi što naiđu, na ruglo je susjedima svojim.
Kılıcının ağzını başka yöne çevirdin, Savaşta ona yan çıkmadın.
Podiže desnicu dušmana njegovih i obradova protivnike njegove.
Görkemine son verdin, Tahtını yere çaldın.
Otupi oštricu mača njegova, u boju mu ne pomože.
Gençlik günlerini kısalttın, Onu utanca boğdun. Sela
Njegovu sjaju kraj učini, njegovo prijestolje na zemlju obori.
Ne zamana dek, ya RAB? Sonsuza dek mi gizleneceksin? Ne zamana dek öfken alev alev yanacak?
Skratio si dane mladosti njegove, sramotom ga pokrio.
Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini, Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!
TÓa dokle ćeš, Jahve? Zar ćeš se uvijek skrivati? Hoće li gnjev tvoj k'o oganj gorjeti?
Var mı yaşayıp da ölümü görmeyen, Ölüler diyarının pençesinden canını kurtaran? Sela
Sjeti se kako je kratak život moj, kako si ljude prolazne stvorio!
Ya Rab, nerede o eski sevgin? Davut’a göstereceğine ant içtiğin o sadık sevgin!
Tko živ smrti vidjeti neće? Tko će od ruke Podzemlja dušu sačuvati?
Anımsa, ya Rab, kullarının nasıl rezil olduğunu, Bütün halkların hakaretini bağrımda nasıl taşıdığımı, Düşmanlarının hakaretini, ya RAB, Meshettiğin kralın attığı adıma edilen hakaretleri.
Gdje li je, Jahve, tvoja dobrota iskonska kojom se Davidu zakle na vjernost svoju?
Anımsa, ya Rab, kullarının nasıl rezil olduğunu, Bütün halkların hakaretini bağrımda nasıl taşıdığımı, Düşmanlarının hakaretini, ya RAB, Meshettiğin kralın attığı adıma edilen hakaretleri.
Sjeti se, Jahve, sramote slugu svojih: u srcu nosim svu mržnju pogana
Sonsuza dek övgüler olsun RAB’be! Amin! Amin!
s kojom nasrću dušmani tvoji, Jahve, s kojom nasrću na korake pomazanika tvoga. [ (Psalms 89:53) Blagoslovljen Jahve dovijeka! Tako neka bude. Amen! ]