Job 38

Och HERREN svarade Job ur stormvinden och sade:

Katahi a Ihowa ka whakahoki kupu ki a Hopa i roto i te tukauati, a ka mea,

 Vem är du som stämplar vishet såsom mörker,  i det att du talar så utan insikt?

Ko wai tenei e whakapouri nei i nga whakaaro ki nga kupu kahore ona matauranga?

 Omgjorda nu såsom ej man dina länder;  jag vill fråga dig, och du må giva mig besked.

Tena ra, whitikiria tou hope, whakatane; ka ui hoki ahau ki a koe, a mau e whakaatu mai ki ahau.

 Var var du, när jag lade jordens grund?  Säg det, om du har ett så stort förstånd.

I hea koia koe i ahau e whakatakoto ana i te turanga o te whenua? Whakaaturia mai, ki te mea e mohio ana koe ki te whakaaro.

 Vem har fastställt hennes mått -- du vet ju det?  Och vem spände sitt mätsnöre ut över henne?

Na wai i whakarite ona ruri? ki te mea e mohio ana koe: na wai hoki i whakamaro te aho ki runga?

 Var fingo hennes pelare sina fästen,  och vem var det som lade hennes hörnsten,

I whakaukia ona turanga ki runga ki te aha? Na wai hoki i whakatakoto tona kohatu kokonga;

 medan morgonstjärnorna tillsammans jublade  och alla Guds söner höjde glädjerop?

I te mea i waiata ngatahi nga whetu o te ata, a i hamama nga tama katoa a te Atua i te koa?

 Och vem satte dörrar för havet,  när det föddes och kom ut ur moderlivet,

Na wai hoki i tutaki te moana ki te tatau, i a ia e puta mai ana, me te mea e whanau mai ana i roto i te kopu?

 när jag gav det moln till beklädnad  och lät töcken bliva dess linda,

I ahau ra i mea ai i te kapua hei kakahu mona, i te pouri kerekere hei takai mona.

 när jag åt det utstakade min gräns  och satte bom och dörrar därför,

A whakapuakina ana e ahau taku tikanga mona, mea rawa ki nga tutaki, ki nga tatau,

 och sade: »Härintill skall du komma, men ej vidare,  här skola dina stolta böljor lägga sig»?

Me taku ki atu ano, Ka taea mai e koe a konei, kati; hei konei ou ngaru whakakake mau ai?

 Har du i din tid bjudit dagen att gry  eller anvisat åt morgonrodnaden dess plats,

Ko koe koia, i ou ra nei, te kaiwhakahau i te ata; nau ranei te puaotanga i mohio ai ki tona wahi;

 där den skulle fatta jorden i dess flikar,  så att de ogudaktiga skakades bort därifrån?

Kia rurukutia e ia nga pito o te whenua, a ruperupea ake nga tangata kikino i roto?

 Då ändrar den form såsom leran under signetet,  och tingen stå fram såsom klädda i skrud;

Kua whiti ke, kua pera ano me te paru i te hiri: tu ake ana nga mea katoa ano he kakahu:

 då berövas de ogudaktiga sitt ljus,  och den arm som lyftes för högt brytes sönder.

A e kaiponuhia ana to ratou marama ki te hunga kino, whati iho te ringa whakakake.

 Har du stigit ned till havets källor  och vandrat omkring på djupets botten?

Kua tae atu ranei koe ki nga matapuna o te moana? Kua whakatakina haeretia ranei e koe te rire?

 Hava dödens portar avslöjat sig för dig,  ja, såg du dödsskuggans portar?

Kua whakapuaretia ranei ki a koe nga kuwaha o te mata? Kua kite ranei koe i nga kuwaha o te atarangi o te mate?

 Har du överskådat jordens vidder?  Om du känner allt detta, så låt höra.

Kua oti ranei te whakaaro e koe te whanuitanga o te whenua? Korero mai, ki te mea e mohiotia katoatia ana e koe.

 Vet du vägen dit varest ljuset bor,  eller platsen där mörkret har sin boning,

Kei hea te ara ki te nohoanga o te marama? Te pouri hoki, kei hea tona wahi?

 så att du kan hämta dem ut till deras gräns  och finna stigarna som leda till deras hus?

Kia kawea atu ai e koe ki tona rohe, a mohio iho koe ki nga huarahi ki tona whare?

 Visst kan du det, ty så tidigt blev du ju född,  så stort är ju dina dagars antal!

I mohio pea koe no te mea i whanau koe i taua wa, a he maha ou ra!

 Har du varit framme vid snöns förrådshus?  Och haglets förrådshus, du såg väl dem

Kua tomo ranei koe ki nga takotoranga o te hukarere, kua kite ranei koe i nga takotoranga o te whatu,

 -- de förråd som jag har sparat till hemsökelsens tid,  till stridens och drabbningens dag?

I aku i rongoa ai mo te wa o te he, mo te ra o te tatauranga, o te pakanga?

 Vet du vägen dit varest ljuset delar sig,  dit där stormen sprider sig ut över jorden?

Tena koa, te ara i marara atu ai te marama, i pakaru atu ai te marangai ki runga ki te whenua?

 Vem har åt regnflödet öppnat en ränna  och banat en väg för tordönets stråle,

Na wai i wehe he awa mo te waipuke, he ara mo te uira o te whatitiri;

 till att sända regn över länder där ingen bor,  över öknar, där ingen människa finnes,

Kia ua ai ki te whenua, ki te wahi kahore nei he tangata; ki te koraha, kahore nei o reira tangata;

 till att mätta ödsliga ödemarker  och giva växt åt gräsets brodd?

Hei whakamakona i te tuhea, i te ururua; hei mea kia pariri te tupu o te otaota hou?

 Säg om regnet har någon fader,  och vem han är, som födde daggens droppar?

He matua tane ano ranei to te ua? I whanau ranei i a wai nga pata o te tomairangi?

 Ur vilken moders liv är det isen gick fram,  och vem är hon som födde himmelens rimfrost?

I puta mai i roto i to wai kopu te huka tio? Ko te huka o te rangi, he whanau tena na wai?

 Se, vattnet tätnar och bliver likt sten,  så ytan sluter sig samman över djupet.

Me te mea he kohatu e huna ana i te wai; a whakatotoka ana te mata o te rire.

 Knyter du tillhopa Sjustjärnornas knippe?  Och förmår du att lossa Orions band?

E taea ranei e koe te here te huihui o Matariki, e wewete ranei nga here o Tautoru?

 Är det du som, när tid är, för himmelstecknen fram,  och som leder Björninnan med hennes ungar?

E taea ranei e koe te arahi mai te Mataroto i tona wa, te taki mai ranei a Aketura ratou ko tana ropu?

 Ja, förstår du himmelens lagar,  och ordnar du dess välde över jorden?

E mohio ana ranei koe ki nga tikanga o te rangi? Mau ranei e whai mana ai ki runga ki te whenua?

 Kan du upphöja din röst till molnen  och förmå vattenflöden att övertäcka dig?

E ara ranei i a koe tou reo ki nga kapua, kia nui ai nga wai hei taupoki i a koe?

 Kan du sända ljungeldar åstad, så att de gå,  så att de svara dig: »Ja vi äro redo»?

E taea ranei e koe nga uira te unga atu, e haere ai ratou, me ta ratou ki ano ki a koe, Tenei matou?

 Vem har lagt vishet i de mörka molnen,  och vem gav förstånd åt järtecknen i luften?

Na wai i whakanoho nga whakaaro nunui ki nga wahi o roto? Na wai i homai nga mahara ki te ngakau?

 Vem håller med sin vishet räkning på skyarna?  Och himmelens läglar, vem häller ut dem,

Ko wai te mea whakaaro nui hei tatau i nga kapua? Ko wai hei tahoro i nga ipu o te rangi?

 medan mullen smälter såsom malm  och jordkokorna klibbas tillhopa?

Ina ka papatupu te puehu ano he mea whakarewa, a ka piri nga pokuru ki a ratou ano?

Mau ranei e hopu he kai ma te raiona? Mau e nui ai he oranga mo nga kuao raiona,

Ina tapapa iho ratou i o ratou nohoanga, ina noho i te piringa whanga ai?

Na wai i rite ai tana kai ma te raweni, ina tangi ana pi ki te Atua, ina kopikopiko ratou i te kore kai?