Job 38

Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:

La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:

Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?

Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?

Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.

Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.

Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.

Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?

Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?

Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?

Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,

Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.

Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?

Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;

Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;

Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,

Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,

Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,

I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.

Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?

Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?

Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,

Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.

Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;

Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.

Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;

I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.

Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?

Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?

Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?

Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?

Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?

Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?

Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?

Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?

Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,

Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.

Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?

Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?

Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?

Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?

Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,

Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.

Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?

Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?

Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?

Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?

Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,

Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;

Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,

Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.

Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?

Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?

Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?

Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?

El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?

Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.

Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.

Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?

Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?

Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?

Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?

I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?

Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?

Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?

Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?

Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?

Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?

Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?

Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?

Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,

Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?

Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?

Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,

Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?

Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?