Job 39

Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?

Ĉu vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? Ĉu vi observis la akuŝiĝon de la cervinoj?

Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?

Ĉu vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? Aŭ ĉu vi scias la tempon, kiam ili devas naski?

Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?

Ili fleksiĝas, elĵetas siajn idojn, Liberiĝas de siaj doloroj.

Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?

Iliaj infanoj fortiĝas, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.

Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?

Kiu donis liberecon al la sovaĝa azeno? Kaj kiu malligis ĝiajn ligilojn?

Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;

La dezerton Mi faris ĝia domo, Kaj stepon ĝia loĝejo;

Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.

Ĝi ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto ĝi ne aŭdas;

Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?

La produktaĵoj de la montoj estas ĝia manĝaĵo, Kaj ĝi serĉas ĉian verdaĵon.

Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.

Ĉu bubalo volos servi al vi? Ĉu ĝi volos nokti ĉe via manĝujo?

On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.

Ĉu vi povas alligi bubalon per ŝnuro al bedo? Ĉu ĝi erpos post vi valojn?

Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.

Ĉu vi fidos ĝin pro ĝia granda forto? Kaj ĉu vi komisios al ĝi vian laboron?

Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?

Ĉu vi havos konfidon al ĝi, ke ĝi reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?

Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?

La flugilo de struto leviĝas gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;

Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?

Ĉar ĝi lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;

Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?

Ĝi forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sovaĝa besto povas ilin disbati.

Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?

Ĝi estas kruela por siaj idoj, kvazaŭ ili ne estus ĝiaj; Ĝi ne zorgas pri tio, ke ĝia laboro estas vana;

Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.

Ĉar Dio senigis ĝin je saĝo Kaj ne donis al ĝi prudenton.

A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.

Kiam ĝi leviĝas alten, Ĝi mokas ĉevalon kaj ĝian rajdanton.

Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.

Ĉu vi donas forton al la ĉevalo? Ĉu vi vestas ĝian kolon per kolharoj?

Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.

Ĉu vi povas saltigi ĝin kiel akrido? Terura estas la beleco de ĝia ronkado.

Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.

Ĝi fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; Ĝi eliras kontraŭ armiton;

Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?

Ĝi ridas pri timo kaj ne senkuraĝiĝas, Kaj ne retiras sin de glavo.

Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.

Super ĝi sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.

Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.

Kun bruo kaj kolero ĝi glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile ĉe sonado de trumpeto.

Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.

Kiam eksonas la trumpeto, ĝi ekkrias: Ho, ho! Kaj de malproksime ĝi flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.

Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.

Ĉu pro via saĝo flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?

Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.

Ĉu pro via ordono leviĝas la aglo Kaj faras alte sian neston?

Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.

Sur roko ĝi loĝas, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.

Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?

De tie ĝi elrigardas por si manĝaĵon; Malproksime vidas ĝiaj okuloj.

Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje? Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku. Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą. Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest. A tak odpowiedział Pan Ijobowi, i rzekł: Izali ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, uczyć go będzie? a kto chce strofować Boga, niech na to odpowie. Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł: Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje. Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.

Ĝiaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie ĝi estas.