Job 37

Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.

Pri tio tremas mia koro Kaj saltas de sia loko.

Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.

Aŭskultu atente en la bruo Lian voĉon, Kaj la sonojn, kiuj eliras el Lia buŝo.

Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.

Sub la tutan ĉielon Li kurigas tion, Kaj Sian lumon al la randoj de la tero.

Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.

Post ĝi ekbruas la tondro; Li tondras per Sia majesta voĉo, Kaj oni ne povas tion haltigi, kiam aŭdiĝas Lia voĉo.

Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.

Mirinde tondras Dio per Sia voĉo; Li faras ion grandan, sed ne konatan.

Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.

Al la neĝo Li diras: Falu sur la teron; Ankaŭ al la pluvego, al Siaj fortaj pluvegoj.

Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.

Sur la manon de ĉiu homo Li metas sigelon, Por ke ĉiuj homoj sciu Lian faron.

Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.

La sovaĝa besto iras en sian kavon Kaj restas en sia loĝejo.

Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.

El la sudo venas ventego, Kaj de la nordo venas malvarmo.

Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.

De la spiro de Dio venas frosto, Kaj vasta akvo fariĝas kvazaŭ fandaĵo.

A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.

La nubojn Li pezigas per akvo, Kaj nubo disŝutas Lian lumon.

A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.

Li direktas ilin ĉirkaŭen, kien Li volas, Por ke ili plenumu ĉion, kion Li ordonas al ili, sur la tero:

Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.

Ĉu por puno de ia lando, Ĉu por favorkoraĵo Li ilin direktas.

Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?

Atentu tion, Ijob; Staru, kaj konsideru la miraklojn de Dio.

Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?

Ĉu vi scias, kiamaniere Dio agigas ilin Kaj aperigas lumon el Sia nubo?

Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?

Ĉu vi komprenas, ĉe la distiro de nubo, La miraklojn de Tiu, kiu estas la plej perfekta en la sciado?

Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?

Kiamaniere viaj vestoj varmiĝas, Kiam la tero kvietiĝas de sude?

Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.

Ĉu vi povas etendi kun Li la ĉielon, Firman kiel fandita spegulo?

Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.

Sciigu al ni, kion ni devas diri al Li; Mi nenion povas elkonjekti pro mallumo.

Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.

Ĉu estos rakontita al Li tio, kion mi parolas? Se iu parolos, li pereos.

Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.

Nun oni ne povas rigardi la lumon, kiu hele lumas en la ĉielo, Kiam la vento pasas kaj purigas ĝin.

Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.

De norde venas oro; Ĉirkaŭ Dio estas terura brilo.

Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.

La Plejpotenculon ni ne povas kompreni. Li estas granda en forto, justo, kaj vero; Li neniun premas.

Tial respektegas Lin la homoj; Kaj Li atentas neniun el la saĝuloj.