Job 38

38:1

La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:

respondens autem Dominus Iob de turbine dixit

38:2

Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?

quis est iste involvens sententias sermonibus inperitis

38:3

Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

accinge sicut vir lumbos tuos interrogabo te et responde mihi

38:4

Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.

ubi eras quando ponebam fundamenta terrae indica mihi si habes intellegentiam

38:5

Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?

quis posuit mensuras eius si nosti vel quis tetendit super eam lineam

38:6

Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,

super quo bases illius solidatae sunt aut quis dimisit lapidem angularem eius

38:7

Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?

cum me laudarent simul astra matutina et iubilarent omnes filii Dei

38:8

Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;

quis conclusit ostiis mare quando erumpebat quasi de vulva procedens

38:9

Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,

cum ponerem nubem vestimentum eius et caligine illud quasi pannis infantiae obvolverem

38:10

Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,

circumdedi illud terminis meis et posui vectem et ostia

38:11

Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?

et dixi usque huc venies et non procedes amplius et hic confringes tumentes fluctus tuos

38:12

Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,

numquid post ortum tuum praecepisti diluculo et ostendisti aurorae locum suum

38:13

Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;

et tenuisti concutiens extrema terrae et excussisti impios ex ea

38:14

Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;

restituetur ut lutum signaculum et stabit sicut vestimentum

38:15

Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?

auferetur ab impiis lux sua et brachium excelsum confringetur

38:16

Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?

numquid ingressus es profunda maris et in novissimis abyssis deambulasti

38:17

Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?

numquid apertae tibi sunt portae mortis et ostia tenebrosa vidisti

38:18

Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?

numquid considerasti latitudines terrae indica mihi si nosti omnia

38:19

Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,

in qua via habitet lux et tenebrarum quis locus sit

38:20

Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?

ut ducas unumquodque ad terminos suos et intellegas semitas domus eius

38:21

Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?

sciebas tunc quod nasciturus esses et numerum dierum tuorum noveras

38:22

Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,

numquid ingressus es thesauros nivis aut thesauros grandinis aspexisti

38:23

Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?

quae praeparavi in tempus hostis in diem pugnae et belli

38:24

Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?

per quam viam spargitur lux dividitur aestus super terram

38:25

Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,

quis dedit vehementissimo imbri cursum et viam sonantis tonitrui

38:26

Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,

ut plueret super terram absque homine in deserto ubi nullus mortalium commoratur

38:27

Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?

ut impleret inviam et desolatam et produceret herbas virentes

38:28

Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?

quis est pluviae pater vel quis genuit stillas roris

38:29

El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?

de cuius utero egressa est glacies et gelu de caelo quis genuit

38:30

Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.

in similitudinem lapidis aquae durantur et superficies abyssi constringitur

38:31

Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?

numquid coniungere valebis micantes stellas Pliadis aut gyrum Arcturi poteris dissipare

38:32

Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?

numquid producis luciferum in tempore suo et vesperum super filios terrae consurgere facis

38:33

Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?

numquid nosti ordinem caeli et pones rationem eius in terra

38:34

Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?

numquid elevabis in nebula vocem tuam et impetus aquarum operiet te

38:35

Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?

numquid mittes fulgura et ibunt et revertentia dicent tibi adsumus

38:36

Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?

quis posuit in visceribus hominis sapientiam vel quis dedit gallo intellegentiam

38:37

Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,

quis enarravit caelorum rationem et concentum caeli quis dormire faciet

38:38

Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?

quando fundebatur pulvis in terram et glebae conpingebantur

38:39

Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,

numquid capies leaenae praedam et animam catulorum eius implebis

38:40

Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?

quando cubant in antris et in specubus insidiantur

38:41

Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?

quis praeparat corvo escam suam quando pulli eius ad Deum clamant vagantes eo quod non habeant cibos