Job 38

La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:

Depois disso o Senhor respondeu a Jó dum redemoinho, dizendo:

Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?

Quem é este que escurece o conselho com palavras sem conhecimento?

Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

Agora cinge os teus lombos, como homem; porque te perguntarei, e tu me responderás.

Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.

Onde estavas tu, quando eu lançava os fundamentos da terra? Faze-mo saber, se tens entendimento.

Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?

Quem lhe fixou as medidas, se é que o sabes? Ou quem a mediu com o cordel?

Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,

Sobre que foram firmadas as suas bases, ou quem lhe assentou a pedra de esquina,

Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?

quando juntas cantavam as estrelas da manhã, e todos os filhos de Deus bradavam de júbilo?

Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;

Ou quem encerrou com portas o mar, quando este rompeu e saiu da madre;

Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,

quando eu lhe pus nuvens por vestidura, e escuridão por faixas,

Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,

e lhe tracei limites, pondo-lhe portas e ferrolhos,

Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?

e lhe disse: Até aqui virás, porém não mais adiante; e aqui se quebrarão as tuas ondas orgulhosas?

Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,

Desde que começaram os teus dias, deste tu ordem à madrugada, ou mostraste à alva o seu lugar,

Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;

para que agarrasse nas extremidades da terra, e os ímpios fossem sacudidos dela?

Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;

A terra se transforma como o barro sob o selo; e todas as coisas se assinalam como as cores dum vestido.

Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?

E dos ímpios é retirada a sua luz, e o braço altivo se quebranta.

Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?

Acaso tu entraste até os mananciais do mar, ou passeaste pelos recessos do abismo?

Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?

Ou foram-te descobertas as portas da morte, ou viste as portas da sombra da morte?

Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?

Compreendeste a largura da terra? Faze-mo saber, se sabes tudo isso.

Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,

Onde está o caminho para a morada da luz? E, quanto às trevas, onde está o seu lugar,

Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?

para que às tragas aos seus limites, e para que saibas as veredas para a sua casa?

Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?

De certo tu o sabes, porque já então eras nascido, e porque é grande o número dos teus dias!

Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,

Acaso entraste nos tesouros da neve, e viste os tesouros da saraiva,

Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?

que eu tenho reservado para o tempo da angústia, para o dia da peleja e da guerra?

Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?

Onde está o caminho para o lugar em que se reparte a luz, e se espalha o vento oriental sobre a terra?

Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,

Quem abriu canais para o aguaceiro, e um caminho para o relâmpago do trovão;

Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,

para fazer cair chuva numa terra, onde não há ninguém, e no deserto, em que não há gente;

Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?

para fartar a terra deserta e assolada, e para fazer crescer a tenra relva?

Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?

A chuva porventura tem pai? Ou quem gerou as gotas do orvalho?

El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?

Do ventre de quem saiu o gelo? E quem gerou a geada do céu?

Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.

Como pedra as águas se endurecem, e a superfície do abismo se congela.

Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?

Podes atar as cadeias das Plêiades, ou soltar os atilhos do Oriom?

Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?

Ou fazer sair as constelações a seu tempo, e guiar a ursa com seus filhos?

Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?

Sabes tu as ordenanças dos céus, ou podes estabelecer o seu domínio sobre a terra?

Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?

Ou podes levantar a tua voz até as nuvens, para que a abundância das águas te cubra?

Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?

Ou ordenarás aos raios de modo que saiam? Eles te dirão: Eis-nos aqui?

Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?

Quem pôs sabedoria nas densas nuvens, ou quem deu entendimento ao meteoro?

Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,

Quem numerará as nuvens pela sabedoria? Ou os odres do céu, quem os esvaziará,

Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?

quando se funde o pó em massa, e se pegam os torrões uns aos outros?

Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,

Podes caçar presa para a leoa, ou satisfazer a fome dos filhos dos leões,

Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?

quando se agacham nos covis, e estão à espreita nas covas?

Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?

Quem prepara ao corvo o seu alimento, quando os seus pintainhos clamam a Deus e andam vagueando, por não terem o que comer?