Job 38

38:1

La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:

Nato Jahve odgovori Jobu iz oluje i reče:

38:2

Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?

"Tko je taj koji riječima bezumnim zamračuje božanski promisao?

38:3

Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

Bokove svoje opaši k'o junak: ja ću te pitat', a ti me pouči.

38:4

Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.

Gdje si bio kad zemlju utemeljih? Kazuj, ako ti je znanje sigurno.

38:5

Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?

Znaš li tko joj je mjere odredio i nad njom uže mjerničko napeo?

38:6

Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,

Na čemu joj počivaju temelji? Tko joj postavi kamen ugaoni

38:7

Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?

dok su klicale zvijezde jutarnje i Božji uzvikivali dvorjani?

38:8

Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;

Tko li zatvori more vratnicama kad je navrlo iz krila majčina;

38:9

Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,

kad ga oblakom k'o haljom odjenuh i k'o pelenam' ovih maglom gustom;

38:10

Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,

kad sam njegovu odredio među, vrata stavio sa prijevornicama?

38:11

Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?

Dotle, ne dalje, rekao sam njemu, tu nek' se lomi ponos tvog valovlja!

38:12

Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,

Zar si ikad zapovjedio jutru, zar si kazao zori mjesto njeno,

38:13

Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;

da poduhvati zemlju za rubove i da iz nje sve bezbožnike strese;

38:14

Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;

da je pretvori u glinu pečatnu i oboji je k'o kakvu haljinu.

38:15

Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?

Ona uzima svjetlost zlikovcima i pesnicu im lomi uzdignutu.

38:16

Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?

Zar si ti prodro do izvora morskih, po dnu bezdana zar si kad hodio?

38:17

Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?

Zar su ti vrata smrti pokazali; vidje li dveri kraja mrtvih sjena?

38:18

Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?

Zar si prostranstvo zemlje uočio? Govori, ako ti je znano sve to.

38:19

Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,

Koji putovi u dom svjetla vode, na kojem mjestu prebivaju tmine,

38:20

Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?

da ih odvedeš u njine krajeve, da im put k stanu njihovu pokažeš?

38:21

Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?

Ti znadeš to, tÓa davno ti se rodi, tvojih dana broj veoma je velik!

38:22

Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,

Zar si stigao do riznica snijega i zar si tuče spremišta vidio

38:23

Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?

što ih pričuvah za dane nevolje, za vrijeme boja krvava i rata?

38:24

Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?

Kojim li se putem dijeli munja kada iskre po svoj zemlji prosipa?

38:25

Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,

Tko li je jaz iskopao povodnju, tko prokrčio pute grmljavini

38:26

Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,

da bi daždjelo na kraj nenastanjen, na pustinju gdje žive duše nema,

38:27

Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?

da bi neplodnu napojio pustoš, da bi u stepi trava izniknula?

38:28

Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?

Ima li kiša svoga roditelja? Tko je taj koji kapi rose rađa?

38:29

El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?

Iz čijeg li mraz izlazi krila, tko slanu stvara što s nebesa pada?

38:30

Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.

Kako čvrsnu vode poput kamena i led se hvata površja bezdana?

38:31

Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?

Možeš li lancem vezati Vlašiće i razdriješiti spone Orionu,

38:32

Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?

u pravo vrijeme izvesti Danicu, vodit' Medvjeda s njegovim mladima?

38:33

Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?

Zar poznaješ ti zakone nebeske pa da njima moć na zemlji dodijeliš?

38:34

Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?

Zar doviknuti možeš oblacima pa da pljuskovi tebe poslušaju?

38:35

Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?

Zar na zapovijed tvoju munje lijeću i tebi zar se odazivlju: 'Evo nas'?

38:36

Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?

Tko je mudrost darovao ibisu, tko li je pamet ulio u pijetla?

38:37

Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,

Tko to mudro prebrojava oblake i tko nebeske izlijeva mjehove

38:38

Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?

dok se zemlja u tijesto ne zgusne i dok se grude njezine ne slijepe?

38:39

Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,

Zar ćeš ti plijen uloviti lavici ili ćeš glad utažit' lavićima

38:40

Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?

na leglu svojem dok gladni čekaju i vrebaju na žrtvu iz zaklona?

38:41

Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?

Tko hranu gavranovima pribavlja kad Bogu ptići njegovi cijuču i naokolo oblijeću bez hrane?