Job 39

Ĉu vi scias la tempon, en kiu naskas la ibeksoj sur la rokoj? Ĉu vi observis la akuŝiĝon de la cervinoj?

Znaš li kako se legu divokoze? Vidje li kako se mlade košute?

Ĉu vi kalkulis la monatojn de ilia gravedeco? Aŭ ĉu vi scias la tempon, kiam ili devas naski?

Izbroji li koliko nose mjeseci, znaš li u koje doba se omlade?

Ili fleksiĝas, elĵetas siajn idojn, Liberiĝas de siaj doloroj.

Sagnuvši se, polegu lanad svoju i breme usred pustinje odlažu,

Iliaj infanoj fortiĝas, kreskas en libereco, Foriras, ke ne revenas al ili.

a kad im porod ojača, poraste, ostave ga i ne vraćaju mu se.

Kiu donis liberecon al la sovaĝa azeno? Kaj kiu malligis ĝiajn ligilojn?

Tko dade divljem magarcu slobodu i tko to oglav skinu njemu s glave?

La dezerton Mi faris ĝia domo, Kaj stepon ĝia loĝejo;

U zavičaj mu dadoh ja pustinju i polja slana da ondje živuje.

Ĝi ridas pri la bruo de la urbo, La kriojn de pelanto ĝi ne aŭdas;

Buci gradova on se podruguje i ne sluša goničevih povika.

La produktaĵoj de la montoj estas ĝia manĝaĵo, Kaj ĝi serĉas ĉian verdaĵon.

Luta brdima, svojim pašnjacima, u potrazi za zeleni svakakvom.

Ĉu bubalo volos servi al vi? Ĉu ĝi volos nokti ĉe via manĝujo?

Možeš li slugom učinit' bivola, zadržat' ga noć jednu za jaslama?

Ĉu vi povas alligi bubalon per ŝnuro al bedo? Ĉu ĝi erpos post vi valojn?

Možeš li njega za brazdu prikovat' da ralo vuče po docima tvojim?

Ĉu vi fidos ĝin pro ĝia granda forto? Kaj ĉu vi komisios al ĝi vian laboron?

Možeš li se osloniti na njega jer je njegova snaga prevelika i prepustit' mu težak svoj posao?

Ĉu vi havos konfidon al ĝi, ke ĝi reportos viajn semojn Kaj kolektos en vian grenejon?

Misliš li tebi da će se vratiti i na gumno ti dotjerati žito?

La flugilo de struto leviĝas gaje, Simile al la flugilo de cikonio kaj de akcipitro;

Krilima svojim noj trepće radosno, iako krila oskudnih i perja.

Ĉar ĝi lasas sur la tero siajn ovojn Kaj varmigas ilin en la sablo;

On svoja jaja na zemlji ostavlja, povjerava ih pijesku da ih grije,

Ĝi forgesas, ke piedo povas ilin dispremi Kaj sovaĝa besto povas ilin disbati.

ne mareć' što ih zgazit' može noga ili nekakva divlja zvijer zgnječiti.

Ĝi estas kruela por siaj idoj, kvazaŭ ili ne estus ĝiaj; Ĝi ne zorgas pri tio, ke ĝia laboro estas vana;

S nojićima k'o s tuđima postupa; što mu je trud zaludu, on ne mari.

Ĉar Dio senigis ĝin je saĝo Kaj ne donis al ĝi prudenton.

Jer Bog je njega lišio pameti, nije mu dao nikakva razbora.

Kiam ĝi leviĝas alten, Ĝi mokas ĉevalon kaj ĝian rajdanton.

Ali kada na let krila raširi, tada se ruga konju i konjaniku.

Ĉu vi donas forton al la ĉevalo? Ĉu vi vestas ĝian kolon per kolharoj?

Zar si ti konja obdario snagom zar si mu ti vrat grivom ukrasio?

Ĉu vi povas saltigi ĝin kiel akrido? Terura estas la beleco de ĝia ronkado.

Zar ti činiš da skače k'o skakavac, da u strah svakog nagoni hrzanjem?

Ĝi fosas en la valo kaj estas gaja pro forteco; Ĝi eliras kontraŭ armiton;

Kopitom zemlju veselo raskapa, neustrašivo srlja na oružje.

Ĝi ridas pri timo kaj ne senkuraĝiĝas, Kaj ne retiras sin de glavo.

Strahu se ruga, ničeg se ne boji, ni pred mačem uzmaknuti neće.

Super ĝi sonoras la sagujo, Brilas lanco kaj ponardego.

Na sapima mu zvekeće tobolac, koplje sijeva i ubojna sulica.

Kun bruo kaj kolero ĝi glutas teron, Kaj ne povas stari trankvile ĉe sonado de trumpeto.

Bijesan i nestrpljiv guta prostore; kad rog zasvira, tko će ga zadržat':

Kiam eksonas la trumpeto, ĝi ekkrias: Ho, ho! Kaj de malproksime ĝi flarsentas la batalon, Kriadon de la kondukantoj, kaj bruon.

na svaki zvuk roga on zarže: Ha! Izdaleka on ljuti boj već njuši, viku bojnu i poklič vojskovođa.

Ĉu pro via saĝo flugas la akcipitro Kaj etendas siajn flugilojn al sudo?

Zar po promislu tvojem lijeće soko i prema jugu krila svoja širi?

Ĉu pro via ordono leviĝas la aglo Kaj faras alte sian neston?

Zar se na nalog tvoj diže orao i vrh timora gnijezdo sebi vije?

Sur roko ĝi loĝas, Noktas sur dento de roko kaj de monta pinto.

Na litici on stanuje i noćÄi, na grebenima vrleti visokih.

De tie ĝi elrigardas por si manĝaĵon; Malproksime vidas ĝiaj okuloj.

Odatle na plijen netremice vreba, oči njegove vide nadaleko.

Ĝiaj idoj trinkas sangon; Kaj kie estas mortigitoj, tie ĝi estas.

Krvlju se hrane njegovi orlići; gdje je ubijenih, tamo je i on."