Psalms 89

(En Maskil af Ezraitten Etan.) Om HERRENs, Nåde vil jeg evigt synge, fra Slægt til Slægt med min Mund forkynde din Trofasthed.

Μασχιλ του Εθαν του Εζραιτου. Τα ελεη του Κυριου εις τον αιωνα θελω ψαλλει δια του στοματος μου θελω αναγγελλει την αληθειαν σου εις γενεαν και γενεαν.

Thi du har sagt: "En evig Bygning er Nåden!" I Himlen har du grundfæstet din Trofasthed.

Διοτι ειπα, το ελεος σου θελει θεμελιωθη εις τον αιωνα εν τοις ουρανοις θελεις στερεωσει την αληθειαν σου.

Jeg sluttede en Pagt med min udvalgte, tilsvor David, min Tjener:

Εκαμα διαθηκην μετα του εκλεκτου μου ωμοσα προς Δαβιδ τον δουλον μου

"Jeg lader din Sæd bestå for evigt, jeg bygger din Trone fra Slægt til Slægt!" - Sela.

Διαπαντος θελω στερεωσει το σπερμα σου, και θελω οικοδομησει τον θρονον σου εις γενεαν και γενεαν. Διαψαλμα.

Og Himlen priser dit Under, HERRE, din Trofasthed i de Helliges Forsamling.

Και οι ουρανοι θελουσιν υμνει τα θαυμασια σου, Κυριε και η αληθεια σου θελει εξυμνεισθαι εν τη συναξει των αγιων.

Thi hvem i Sky er HERRENs Lige, hvo er som HERREN iblandt Guds Sønner?

Διοτι τις εν τω ουρανω δυναται να εξισωθη με τον Κυριον; Τις μεταξυ των υιων των δυνατων δυναται να ομοιωθη με τον Κυριον;

En forfærdelig Gud i de Helliges Kreds, stor og frygtelig over alle omkring ham.

Ο Θεος ειναι φοβερος σφοδρα εν τη βουλη των αγιων και σεβαστος εν πασι τοις κυκλω αυτου.

HERRE, Hærskarers Gud, hvo er som du? HERRE, din Nåde og Trofasthed omgiver dig.

Κυριε Θεε των δυναμεων, τις ομοιος σου; δυνατος εισαι, Κυριε, και η αληθεια σου ειναι κυκλω σου.

Du mestrer Havets Overmod; når Bølgerne bruser, stiller du dem.

Συ δεσποζεις την επαρσιν της θαλασσης οταν σηκονωνται τα κυματα αυτης, συ ταπεινονεις αυτα.

Du knuste Rahab som en fældet Kriger, splitted dine Fjender med vældig Arm.

Συ συνετριψας την Ρααβ ως τραυματιαν δια του βραχιονος της δυναμεως σου διεσκορπισας τους εχθρους σου.

Din er Himlen, og din er Jorden, du grundede Jorderig med dets Fylde.

Σου ειναι οι ουρανοι και σου η γη την οικουμενην και το πληρωμα αυτης, συ εθεμελιωσας αυτα.

Norden og Sønden skabte du, Tabor og Hermon jubler over dit Navn.

Τον βορραν και τον νοτον, συ εκτισας αυτους Θαβωρ και Αερμων εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι.

Du har en Arm med Vælde, din Hånd er stærk, din højre løftet.

Εχεις ισχυρον τον βραχιονα κραταια ειναι η χειρ σου υψηλη η δεξια σου.

Retfærd og Ret er din Trones Grundvold, Nåde og Sandhed står for dit Åsyn.

Η δικαιοσυνη και η κρισις ειναι η βασις του θρονου σου το ελεος και η αληθεια θελουσι προπορευεσθαι εμπροσθεν του προσωπου σου.

Saligt det Folk, der kender til Frydesang, vandrer, HERRE, i dit Åsyns Lys!

Μακαριος ο λαος ο γινωσκων αλαλαγμον θελουσι περιπατει, Κυριε, εν τω φωτι του προσωπου σου.

De lovsynger Dagen igennem dit Navn, ophøjes ved din Retfærdighed.

Εις το ονομα σου θελουσιν αγαλλεσθαι ολην την ημεραν και εις την δικαιοσυνην σου θελουσιν υψωθη.

Thi du er vor Styrkes Stolthed, du løfter vort Horn ved din Yndest;

Διοτι συ εισαι το καυχημα της δυναμεως αυτων και δια της ευμενειας σου θελει υψωθη το κερας ημων.

thi vort Skjold er hos HERREN, vor Konge er Israels Hellige!

Διοτι ο Κυριος ειναι η ασπις ημων και ο Αγιος του Ισραηλ ο βασιλευς ημων.

Du taled engang i et Syn til dine fromme : "Krone satte jeg på en Helt, ophøjed en Yngling af Folket;

Ελαλησας τοτε δι οραματος προς τον οσιον σου και ειπας εθεσα βοηθειαν επι τον δυνατον υψωσα εκλεκτον εκ του λαου

jeg har fundet David, min Tjener, salvet ham med min hellige Olie;

Ευρηκα Δαβιδ τον δουλον μου με το ελαιον το αγιον μου εχρισα αυτον

thi min Hånd skal holde ham fast, og min Arm skal give ham Styrke.

η χειρ μου θελει στερεονει αυτον και ο βραχιων μου θελει ενδυναμονει αυτον.

Ingen Fjende skal overvælde ham, ingen Nidding trykke ham ned;

δεν θελει υπερισχυσει εχθρος κατ αυτου ουδε υιος ανομιας θελει ταλαιπωρησει αυτον.

jeg knuser hans Fjender foran ham og nedstøder dem, der bader ham;

Και θελω κατακοψει απ εμπροσθεν αυτου τους εχθρους αυτου και τους μισουντας αυτον θελω κατατροπωσει.

med ham skal min Trofasthed og Miskundhed være, hans Horn skal løfte sig ved mit Navn;

Η δε αληθεια μου και το ελεος μου θελουσιν εισθαι μετ αυτου και εν τω ονοματι μου θελει υψωθη το κερας αυτου.

jeg lægger Havet under hans Hånd og Strømmene under hans højre;

Και θελω θεσει την χειρα αυτου επι την θαλασσαν, και επι τους ποταμους την δεξιαν αυτου.

mig skal han kalde: min Fader, min Gud og min Frelses Klippe.

Αυτος θελει κραξει προς εμε, Πατηρ μου εισαι, Θεος μου και πετρα της σωτηριας μου.

Jeg gør ham til førstefødt, den største blandt Jordens Konger;

Εγω βεβαιως θελω καμει αυτον πρωτοτοκον μου, Υψιστον επι τους βασιλεις της γης.

jeg bevarer for evigt min Miskundhed mod ham, min Pagt skal holdes ham troligt;

Διαπαντος θελω φυλαττει εις αυτον το ελεος μου, και η διαθηκη μου θελει εισθαι στερεα μετ αυτου.

jeg lader hans Æt bestå for evigt, hans Trone, så længe Himlen er til.

Και θελω καμει να διαμενη το σπερμα αυτου εις τον αιωνα, και ο θρονος αυτου ως αι ημεραι του ουρανου.

Hvis hans Sønner svigter min Lov og ikke følger mine Lovbud,

Εαν εγκαταλιπωσιν οι υιοι αυτου τον νομον μου και εις τας κρισεις μου δεν περιπατησωσιν

hvis de bryder min Vedtægt og ikke holder mit Bud,

Εαν παραβωσι τα διαταγματα μου και δεν φυλαξωσι τας εντολας μου

da hjemsøger jeg deres Synd med Ris, deres Brøde med hårde Slag;

Τοτε θελω επισκεφθη με ραβδον τας παραβασεις αυτων και με πληγας τας παρανομιας αυτων.

men min Nåde tager jeg ikke fra ham, min Trofasthed svigter jeg ikke;

Το ελεος μου ομως δεν θελω αφαιρεσει απ αυτου, ουδε θελω ψευσθη κατα της αληθειας μου.

jeg bryder ikke min Pagt og ændrer ej mine Læbers Udsagn.

Δεν θελω παραβη την διαθηκην μου, ουδε θελω αθετησει ο, τι εξηλθεν εκ των χειλεων μου.

Ved min Hellighed svor jeg een Gang for alle - David sviger jeg ikke:

Απαξ ωμοσα εις την αγιοτητα μου, οτι δεν θελω ψευσθη προς τον Δαβιδ.

Hans Æt skal blive for evigt, hans Trone for mig som Solen,

Το σπερμα αυτου θελει διαμενει εις τον αιωνα και ο θρονος αυτου ως ο ηλιος, ενωπιον μου

stå fast som Månen for evigt, og Vidnet på Himlen er sanddru, - Sela.

Ως η σεληνη θελει στερεωθη εις τον αιωνα και μαρτυς πιστος εν τω ουρανω. Διαψαλμα.

Men du har forstødt og forkastet din Salvede og handlet i Vrede imod ham;

Αλλα συ απεβαλες και εβδελυχθης, ωργισθης κατα του χριστου σου

Pagten med din Tjener har du brudt, vanæret hans Krone og trådt den i Støvet;

ηκυρωσας την διαθηκην του δουλου σου εβεβηλωσας το διαδημα αυτου εως της γης.

du har nedbrudt alle hans Mure, i Grus har du lagt hans Fæstninger;

Κατεβαλες παντας τους φραγμους αυτου ηφανισας τα οχυρωματα αυτου

alle vejfarende plyndrer ham, sine Naboer blev han til Spot.

διαρπαζουσιν αυτον παντες οι διαβαινοντες την οδον κατεσταθη ονειδος εις τους γειτονας αυτου.

Du har løftet hans Uvenners højre og glædet alle hans Fjender;

Υψωσας την δεξιαν των εναντιων αυτου ευφρανας παντας τους εχθρους αυτου

hans Sværd lod du vige for Fjenden, du holdt ham ej oppe i Kampen;

ημβλυνας μαλιστα το κοπτερον της ρομφαιας αυτου και δεν εστερεωσας αυτον εν τη μαχη

du vristed ham Staven af Hænde og styrted hans Trone til Jorden,

Επαυσας την δοξαν αυτου και τον θρονον αυτου ερριψας κατα γης.

afkorted hans Ungdoms Dage og hylled ham ind i Skam. - Sela.

Ωλιγοστευσας τας ημερας της νεοτητος αυτου ενεδυσας αυτον με αισχυνην. Διαψαλμα.

Hvor længe vil du skjule dig, HERRE, for evigt, hvor længe skal din Vrede lue som Ild?

Εως ποτε, Κυριε; θελεις κρυπτεσθαι διαπαντος; θελει καιεσθαι ως πυρ η οργη σου;

Herre, kom i Hu, hvad Livet er, til hvilken Tomhed du skabte hvert Menneskebarn!

Μνησθητι ποσον βραχυς ειναι ο καιρος μου, εν τινι ματαιοτητι εποιησας παντας τους υιους των ανθρωπων.

Hvo bliver i Live og skuer ej Død, hvo frelser sin sjæl fra Dødsrigets Hånd? - Sela.

Τις ανθρωπος θελει ζησει και δεν θελει ιδει θανατον; τις θελει λυτρωσει την ψυχην αυτου εκ της χειρος του αδου; Διαψαλμα.

Hvor er din fordums Nåde, Herre, som du i Trofasthed tilsvor David?

Που ειναι τα ελεη σου τα αρχαια, Κυριε, τα οποια ωμοσας προς τον Δαβιδ εν τη αληθεια σου;

Kom, Herre, din Tjeners Skændsel i Hu, at jeg bærer Folkenes Spot i min Favn,

Μνησθητι, Κυριε, του ονειδισμου των δουλων σου, τον οποιον φερω εν τω κολπω μου υπο τοσουτων πολυαριθμων λαων

hvorledes dine Fjender håner, HERRE, hvorledes de håner din Salvedes Fodspor.

με τον οποιον ωνειδισαν οι εχθροι σου, Κυριε με τον οποιον ωνειδισαν τα ιχνη του χριστου σου.

Lovet være HERREN i Evighed, Amen, Amen!

Ευλογητος Κυριος εις τον αιωνα. Αμην, και αμην.