Job 38

Тогава ГОСПОД отговори на Йов от бурята и каза:
Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε
Кой е този, който помрачава съвета Ми с думи без знание?
Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;
Препаши сега кръста си като мъж. Аз ще те питам, а ти Ме поучавай!
Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.
Къде беше ти, когато полагах основите на земята? Изяви, ако имаш разум!
Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.
Кой определи мерките й? Кажи, ако знаеш! Или кой опъна мерителна връв върху нея?
Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ αυτην;
На какво се закрепиха основите й? Или кой положи крайъгълния й камък,
Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,
когато звездите на зората пееха заедно и всичките Божи синове възклицаваха от радост?
οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;
А кой затвори морето с врати, когато избликна и излезе от утробата;
η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;
когато го облякох с облак и го пових с мъгла;
οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,
когато му определих Моята граница и поставих лостове и порти;
και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,
когато казах: Дотук ще идваш, и по-нататък — не, дотук ще спира гордостта на вълните ти?
και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;
В дните си заповядал ли си на утрото и показал ли си на зората мястото й,
Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,
за да обхване краищата на земята и да се отърсят от нея безбожните?
δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ αυτης;
Тя се променя като глина под печат и всички неща по земята стоят като в дреха.
Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.
А светлината на безбожните се отнема от тях и издигнатата ръка се строшава.
Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.
Проникнал ли си до изворите на морето? Или ходил ли си да изследваш бездната?
Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;
Открили ли са ти се портите на смъртта и видял ли си портите на смъртната сянка?
Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;
Познал ли си широчината на земята? Кажи, ако знаеш всичко това!
Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.
Кой е пътят към обиталището на светлината? И на тъмнината — къде е мястото й,
Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,
за да я заведеш в предела й, да познаваш пътеките до дома й?
δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;
Ти знаеш, защото тогава си роден и е голям броят на дните ти!
Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;
Влизал ли си в съкровищниците на снега, или виждал ли си съкровищниците на градушката,
Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,
които съм запазил за времето на скръб, за деня на бой и война?
τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;
Кой е пътят, по който се разделя светлината и източният вятър се разпръсва по земята?
Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;
Кой отваря потоци за дъждовния порой или път за светкавицата,
Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,
за да навали над безлюдна земя, над пустиня, където няма човек,
δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,
за да насити пустата и запустяла земя и да направи да поникне нежна трева?
δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;
Дъждът има ли баща? Или кой е родил капките на росата?
Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;
От чия утроба излиза ледът и кой ражда сланата небесна?
Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;
Водите се втвърдяват като камък и повърхността на бездната замръзва.
Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.
Можеш ли да вържеш връзките на Плеядите или да развържеш въжетата на Орион?
Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;
Можеш ли да изведеш съзвездията на времето им или да водиш Мечката със малките й?
Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;
Познаваш ли законите на небесата? Можеш ли да наредиш господството им над земята?
Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;
Можеш ли да издигнеш гласа си до облаците, така че да те покрие изобилие от вода?
Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;
Можеш ли да изпратиш светкавици, така че да отидат и да ти кажат: Ето ни?
Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;
Кой е сложил мъдрост вътре във човека и кой е дал на сърцето му разум?
Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;
Кой преброява облаците с мъдрост и излива небесните мехове,
Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,
за да се слегне пръстта, да се втвърди и буците да се слепят ведно?
δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;
Ще уловиш ли лов за лъвицата и ще заситиш ли глада на малките лъвчета,
Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,
когато се свиват в бърлогите си и лежат в леговищата си да дебнат?
οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;
Кой приготвя за враната храната й, когато малките й викат към Бога и се скитат без храна?
Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι ελλειψιν τροφης;