Job 38

Och HERREN svarade Job ur stormvinden och sade:

Daarna antwoordde de HEERE Job uit een onweder, en zeide:

 Vem är du som stämplar vishet såsom mörker,  i det att du talar så utan insikt?

Wie is hij, die den raad verduistert met woorden zonder wetenschap?

 Omgjorda nu såsom ej man dina länder;  jag vill fråga dig, och du må giva mig besked.

Gord nu, als een man, uw lenden, zo zal Ik u vragen, en onderricht Mij.

 Var var du, när jag lade jordens grund?  Säg det, om du har ett så stort förstånd.

Waar waart gij, toen Ik de aarde grondde? Geef het te kennen, indien gij kloek van verstand zijt.

 Vem har fastställt hennes mått -- du vet ju det?  Och vem spände sitt mätsnöre ut över henne?

Wie heeft haar maten gezet, want gij weet het; of wie heeft over haar een richtsnoer getrokken?

 Var fingo hennes pelare sina fästen,  och vem var det som lade hennes hörnsten,

Waarop zijn haar grondvesten nedergezonken, of wie heeft haar hoeksteen gelegd?

 medan morgonstjärnorna tillsammans jublade  och alla Guds söner höjde glädjerop?

Toen de morgensterren te zamen vrolijk zongen, en al de kinderen Gods juichten.

 Och vem satte dörrar för havet,  när det föddes och kom ut ur moderlivet,

Of wie heeft de zee met deuren toegesloten, toen zij uitbrak, en uit de baarmoeder voortkwam?

 när jag gav det moln till beklädnad  och lät töcken bliva dess linda,

Toen Ik de wolk tot haar kleding stelde, en de donkerheid tot haar windeldoek;

 när jag åt det utstakade min gräns  och satte bom och dörrar därför,

Toen Ik voor haar met Mijn besluit de aarde doorbrak, en zette grendel en deuren;

 och sade: »Härintill skall du komma, men ej vidare,  här skola dina stolta böljor lägga sig»?

En zeide: Tot hiertoe zult gij komen, en niet verder, en hier zal hij zich stellen tegen den hoogmoed uwer golven.

 Har du i din tid bjudit dagen att gry  eller anvisat åt morgonrodnaden dess plats,

Hebt gij van uw dagen den morgenstond geboden? Hebt gij den dageraad zijn plaats gewezen;

 där den skulle fatta jorden i dess flikar,  så att de ogudaktiga skakades bort därifrån?

Opdat hij de einden der aarde vatten zou; en de goddelozen uit haar uitgeschud zouden worden?

 Då ändrar den form såsom leran under signetet,  och tingen stå fram såsom klädda i skrud;

Dat zij veranderd zou worden gelijk zegelleem, en zij gesteld worden als een kleed?

 då berövas de ogudaktiga sitt ljus,  och den arm som lyftes för högt brytes sönder.

En dat van de goddelozen hun licht geweerd worde, en de hoge arm worde gebroken?

 Har du stigit ned till havets källor  och vandrat omkring på djupets botten?

Zijt gij gekomen tot aan de oorsprongen der zee, en hebt gij in het onderste des afgronds gewandeld?

 Hava dödens portar avslöjat sig för dig,  ja, såg du dödsskuggans portar?

Zijn u de poorten des doods ontdekt, en hebt gij gezien de poorten van de schaduw des doods?

 Har du överskådat jordens vidder?  Om du känner allt detta, så låt höra.

Zijt gij met uw verstand gekomen tot aan de breedte der aarde? Geef het te kennen, indien gij dit alles weet.

 Vet du vägen dit varest ljuset bor,  eller platsen där mörkret har sin boning,

Waar is de weg, daar het licht woont? En de duisternis, waar is haar plaats?

 så att du kan hämta dem ut till deras gräns  och finna stigarna som leda till deras hus?

Dat gij dat brengen zoudt tot zijn pale, en dat gij merken zoudt de paden zijns huizes?

 Visst kan du det, ty så tidigt blev du ju född,  så stort är ju dina dagars antal!

Gij weet het, want gij waart toen geboren, en uw dagen zijn veel in getal.

 Har du varit framme vid snöns förrådshus?  Och haglets förrådshus, du såg väl dem

Zijt gij gekomen tot de schatkameren der sneeuw, en hebt gij de schatkameren des hagels gezien?

 -- de förråd som jag har sparat till hemsökelsens tid,  till stridens och drabbningens dag?

Dien Ik ophoude tot den tijd der benauwdheid, tot den dag des strijds en des oorlogs!

 Vet du vägen dit varest ljuset delar sig,  dit där stormen sprider sig ut över jorden?

Waar is de weg, daar het licht verdeeld wordt, en de oostenwind zich verstrooit op de aarde?

 Vem har åt regnflödet öppnat en ränna  och banat en väg för tordönets stråle,

Wie deelt voor den stortregen een waterloop uit, en een weg voor het weerlicht der donderen?

 till att sända regn över länder där ingen bor,  över öknar, där ingen människa finnes,

Om te regenen op het land, waar niemand is, op de woestijn, waarin geen mens is;

 till att mätta ödsliga ödemarker  och giva växt åt gräsets brodd?

Om het woeste en het verwoeste te verzadigen, en om het uitspruitsel der grasscheutjes te doen wassen.

 Säg om regnet har någon fader,  och vem han är, som födde daggens droppar?

Heeft de regen een vader, of wie baart de druppelen des dauws?

 Ur vilken moders liv är det isen gick fram,  och vem är hon som födde himmelens rimfrost?

Uit wiens buik komt het ijs voort, en wie baart den rijm des hemels?

 Se, vattnet tätnar och bliver likt sten,  så ytan sluter sig samman över djupet.

Als met een steen verbergen zich de wateren, en het vlakke des afgrond wordt omvat.

 Knyter du tillhopa Sjustjärnornas knippe?  Och förmår du att lossa Orions band?

Kunt gij de liefelijkheden van het Zevengesternte binden, of de strengen des Orions losmaken?

 Är det du som, när tid är, för himmelstecknen fram,  och som leder Björninnan med hennes ungar?

Kunt gij de Mazzaroth voortbrengen op haar tijd, en den Wagen met zijn kinderen leiden?

 Ja, förstår du himmelens lagar,  och ordnar du dess välde över jorden?

Weet gij de verordeningen des hemels, of kunt gij deszelfs heerschappij op de aarde bestellen?

 Kan du upphöja din röst till molnen  och förmå vattenflöden att övertäcka dig?

Kunt gij uw stem tot de wolken opheffen, opdat een overvloed van water u bedekke?

 Kan du sända ljungeldar åstad, så att de gå,  så att de svara dig: »Ja vi äro redo»?

Kunt gij de bliksemen uitlaten, dat zij henenvaren, en tot u zeggen: Zie, hier zijn wij?

 Vem har lagt vishet i de mörka molnen,  och vem gav förstånd åt järtecknen i luften?

Wie heeft de wijsheid in het binnenste gezet? Of wie heeft den zin het verstand gegeven?

 Vem håller med sin vishet räkning på skyarna?  Och himmelens läglar, vem häller ut dem,

Wie kan de wolken met wijsheid tellen, en wie kan de flessen des hemels nederleggen?

 medan mullen smälter såsom malm  och jordkokorna klibbas tillhopa?

Als het stof doorgoten is tot vastigheid, en de kluiten samenkleven?