Job 37

 Ja, vid sådant förskräckes mitt hjärta,  bävande spritter det upp.

Ook beeft hierover mijn hart, en springt op uit zijn plaats.

 Hören, hören huru hans röst ljuder vred,  hören dånet som går ut ur hans mun.

Hoort met aandacht de beweging Zijner stem, en het geluid, dat uit Zijn mond uitgaat!

 Han sänder det åstad, så långt himmelen når,  och sina ljungeldar bort till jordens ändar.

Dat zendt Hij rechtuit onder den gansen hemel, en Zijn licht over de einden der aarde.

 Efteråt ryter så dånet,  när han dundrar med sin väldiga röst;  och på ljungeldarna spar han ej,  då hans röst låter höra sig.

Daarna brult Hij met de stem; Hij dondert met de stem Zijner hoogheid, en vertrekt die dingen niet, als Zijn stem zal gehoord worden.

 Ja, underbart dundrar Gud med sin röst,  stora ting gör han, utöver vad vi förstå.

God dondert met Zijn stem zeer wonderlijk; Hij doet grote dingen, en wij begrijpen ze niet.

 Se, åt snön giver han bud: »Fall ned till jorden»,  så ock åt regnskuren, åt sitt regnflödes mäktiga skur.

Want Hij zegt tot de sneeuw: Wees op de aarde; en tot den plasregen des regens; dan is er de plasregen Zijner sterke regenen.

 Därmed fjättrar han alla människors händer,  så att envar som han har skapat kan lära därav.

Dan zegelt Hij de hand van ieder mens toe, opdat Hij kenne al de lieden Zijns werks.

 Då draga sig vilddjuren in i sina gömslen,  och i sina kulor lägga de sig till ro.

En het gedierte gaat in de loerplaatsen, en blijft in zijn holen.

 Från Stjärngemaket kommer då storm  och köld genom nordanhimmelens stjärnor;

Uit de binnenkamer komt de wervelwind, en van de verstrooiende winden de koude.

 med sin andedräkt sänder Gud frost,  och de vida vattnen betvingas.

Door zijn geblaas geeft God de vorst, zodat de brede wateren verstijfd worden.

 Skyarna lastar han ock med väta  och sprider omkring sina ljungeldsmoln.

Ook vermoeit Hij de dikke wolken door klaarheid; Hij verstrooit de wolk Zijns lichts.

 De måste sväva än hit, än dit,  alltefter hans rådslut och de uppdrag de få,  vadhelst han ålägger dem på jordens krets.

Die keert zich dan naar Zijn wijzen raad door ommegangen, dat zij doen al wat Hij ze gebiedt, op het vlakke der wereld, op de aarde.

 Än är det som tuktoris, än med hjälp åt hans jord,  än är det med nåd som han låter dem komma.

Hetzij dat Hij die tot een roede, of tot Zijn land, of tot weldadigheid beschikt.

 Lyssna då härtill, du Job;  stanna och betänk Guds under.

Neem dit, o Job, ter ore; sta, en aanmerk de wonderen Gods.

 Förstår du på vad sätt Gud styr deras gång  och låter ljungeldarna lysa fram ur sina moln?

Weet gij, wanneer God over dezelve orde stelt, en het licht Zijner wolk laat schijnen?

 Förstår du lagen för skyarnas jämvikt,  den Allvises underbara verk?

Hebt gij wetenschap van de opwegingen der dikke wolken; de wonderheden Desgenen, Die volmaakt is in wetenschappen?

 Förstår du huru kläderna bliva dig så heta,  när han låter jorden domna under sunnanvinden?

Hoe uw klederen warm worden, als Hij de aarde stil maakt uit het zuiden?

 Kan du välva molnhimmelen så som han,  så fast som en spegel av gjuten metall?

Hebt gij met Hem de hemelen uitgespannen, die vast zijn, als een gegoten spiegel?

 Lär oss då vad vi skola säga till honom;  för vårt mörkers skull hava vi intet att lägga fram.

Onderricht ons, wat wij Hem zeggen zullen; want wij zullen niets ordentelijk voorstellen kunnen vanwege de duisternis.

 Ej må det bebådas honom att jag vill tala.  Månne någon begär sitt eget fördärv?

Zal het Hem verteld worden, als ik zo zou spreken? Denkt iemand dat, gewisselijk, hij zal verslonden worden.

 Men synes icke redan skenet?  Strålande visar han sig ju mellan skyarna,  där vinden har gått fram och sopat dem undan.

En nu ziet men het licht niet als het helder is in den hemel, als de wind doorgaat, en dien zuivert;

 I guldglans kommer han från norden.  Ja, Gud är höljd i fruktansvärt majestät;

Als van het noorden het goud komt; maar bij God is een vreselijke majesteit!

 den Allsmäktige kunna vi icke fatta,  honom som är så stor i kraft,  honom som ej kränker rätten, ej strängaste rättfärdighet.

Den Almachtige, Dien kunnen wij niet uitvinden; Hij is groot van kracht; doch door gericht en grote gerechtigheid verdrukt Hij niet.

 Fördenskull frukta människorna honom;  men de självkloka -- dem alla aktar han ej på.

Daarom vrezen Hem de lieden; Hij ziet geen wijzen van harte aan.