Job 38

Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:

Allora l’Eterno rispose a Giobbe dal seno della tempesta, e disse:

Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?

"Chi è costui che oscura i miei disegni con parole prive di senno?

Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.

Orsù, cingiti i lombi come un prode; io ti farò delle domande e tu insegnami!

Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.

Dov’eri tu quand’io fondavo la terra? Dillo, se hai tanta intelligenza.

Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?

Chi ne fissò le dimensioni? giacché tu il sai! chi tirò sovr’essa la corda da misurare?

Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?

Su che furon poggiate le sue fondamenta, o chi ne pose la pietra angolare

Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.

quando le stelle del mattino cantavan tutte assieme e tutti i figli di Dio davan in gridi di giubilo?

Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

Chi chiuse con porte il mare balzante fuor dal seno materno,

Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;

quando gli detti le nubi per vestimento e per fasce l’oscurità,

Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,

quando gli tracciai de’ confini, gli misi sbarre e porte,

I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.

e dissi: "Fin qui tu verrai, e non oltre; qui si fermerà l’orgoglio de’ tuoi flutti?"

Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?

Hai tu mai, in vita tua, comandato al mattino? o insegnato il suo luogo all’aurora,

Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.

perch’ella afferri i lembi della terra, e ne scuota via i malvagi?

Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.

La terra si trasfigura come creta sotto il sigillo, e appar come vestita d’un ricco manto;

I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.

i malfattori sono privati della luce loro, e il braccio, alzato già, è spezzato.

Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?

Sei tu penetrato fino alle sorgenti del mare? hai tu passeggiato in fondo all’abisso?

Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?

Le porte della morte ti son esse state scoperte? Hai tu veduto le porte dell’ombra di morte?

Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?

Hai tu abbracciato collo sguardo l’ampiezza della terra? Parla, se la conosci tutta!

Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?

Dov’è la via che guida al soggiorno della luce? E la tenebra dov’è la sua dimora?

Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.

Le puoi tu menare verso i loro domini, e sai tu bene i sentieri per ricondurle a casa?

Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?

Lo sai di sicuro! ché tu eri, allora, già nato, e il numero de’ tuoi giorni è grande!…

Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?

Sei tu entrato ne’ depositi della neve? Li hai visti i depositi della grandine

Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.

ch’io tengo in serbo per i tempi della distretta, pel giorno della battaglia e della guerra?

Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?

Per quali vie si diffonde la luce e si sparge il vento orientale sulla terra?

Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?

Chi ha aperto i canali all’acquazzone e segnato la via al lampo dei tuoni,

Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;

perché la pioggia cada sulla terra inabitata, sul deserto ove non sta alcun uomo,

Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.

e disseti le solitudini desolate, sì che vi germogli e cresca l’erba?

Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?

Ha forse la pioggia un padre? o chi genera le gocce della rugiada?

Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?

Dal seno di chi esce il ghiaccio, e la brina del cielo chi la dà alla luce?

Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.

Le acque, divenute come pietra, si nascondono, e la superficie dell’abisso si congela.

Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?

Sei tu che stringi i legami delle Pleiadi, o potresti tu scioglier le catene d’Orione?

Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?

Sei tu che, al suo tempo, fai apparire le costellazioni e guidi la grand’Orsa insieme a’ suoi piccini?

I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?

Conosci tu le leggi del cielo? e regoli tu il dominio di esso sulla terra?

Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?

Puoi tu levar la voce fino alle nubi, e far che abbondanza di pioggia ti ricopra?

Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?

I fulmini parton forse al tuo comando? Ti dicono essi: "Eccoci qua"?

Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

Chi ha messo negli strati delle nubi sapienza, o chi ha dato intelletto alla meteora?

Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?

Chi conta con sapienza le nubi? e gli otri del cielo chi li versa

Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?

allorché la polvere stemperata diventa come una massa in fusione e le zolle de’ campi si saldan fra loro?

Sei tu che cacci la preda per la leonessa, che sazi la fame de’ leoncelli

quando si appiattano nelle tane e si mettono in agguato nella macchia?

Chi provvede il pasto al corvo quando i suoi piccini gridano a Dio e vanno errando senza cibo?