Job 38

Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:

Tedy odpověděl Hospodin Jobovi z vichru, a řekl:

Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?

Kdož jest to, jenž zatemňuje radu řečmi neumělými?

Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.

Přepaš nyní jako muž bedra svá, a nač se tebe tázati budu, oznam mi.

Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.

Kdes byl, když jsem zakládal zemi? Pověz, jestliže máš rozum.

Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?

Kdo rozměřil ji, víš-li? Aneb kdo vztáhl pravidlo na ni?

Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?

Na čem podstavkové její upevněni jsou? Aneb kdo založil úhelný kámen její,

Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.

Když prozpěvovaly spolu hvězdy jitřní, a plésali všickni synové Boží?

Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

Aneb kdo zavřel jako dveřmi moře, když vyšlo z života, a zjevilo se?

Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;

Když jsem mu položil oblak za oděv, a mrákotu místo plének jeho,

Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,

Když jsem jemu uložil úsudek svůj, přistaviv závory a dvéře,

I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.

I řekl jsem: Až potud vycházeti budeš, a dále nic, tu, pravím, skládati budeš dutí vlnobití svého.

Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?

Zdaž jsi kdy za dnů svých rozkázal jitru? Ukázal-lis záři jitřní místo její,

Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.

Aby uchvacovala kraje země, a bezbožní aby z ní vymítáni byli?

Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.

Tak aby proměnu přijímala jako vosk pečetní, oni pak aby nedlouho stáli jako roucho,

I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.

A aby bezbožným zbraňováno bylo světla jejich, a rámě vyvýšené zlámáno bylo?

Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?

Přišel-lis až k hlubinám mořským? A u vnitřnosti propasti chodil-lis?

Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?

Jsou-li tobě zjeveny brány smrti? A brány stínu smrti viděl-lis?

Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?

Shlédl-lis širokosti země? Oznam, jestliže ji znáš všecku.

Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?

Která jest cesta k obydlí světla, a které místo temností,

Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.

Že bys je pojal v meze jeho, poněvadž bys srozumíval stezkám domu jeho?

Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?

Věděl-lis tehdáž, že jsi měl se naroditi, a počet dnů tvých jak veliký býti má?

Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?

Přišel-lis až ku pokladům sněhu? A poklady krupobití viděl-lis,

Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.

Kteréž chovám k času ssoužení, ke dni bitvy a boje?

Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?

Kterými se cestami rozděluje světlo, kteréž rozhání východní vítr po zemi?

Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?

Kdo rozdělil povodní tok, a cestu blýskání hromovému,

Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;

Tak aby pršel déšť i na tu zemi, kdež není lidí, na poušť, kdež není člověka,

Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.

Aby zapájel místa planá a pustá, a k zrůstu přivodil trávu mladistvou?

Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?

Má-liž déšť otce? A kdo plodí krůpěje rosy?

Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?

Z čího života vychází mráz? A jíní nebeské kdo plodí?

Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.

Až i vody jako v kámen se proměňují, a svrchek propasti zamrzá.

Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?

Zdali zavázati můžeš rozkoše Kuřátek, aneb stahování Orionovo rozvázati?

Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?

Můžeš-li vyvoditi hvězdy polední v čas jistý, aneb Arktura s syny jeho povedeš-li?

I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?

Znáš-li řád nebes? Můžeš-li spravovati panování jejich na zemi?

Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?

Můžeš-li pozdvihnouti k oblaku hlasu svého, aby hojnost vod přikryla tebe?

Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?

Ty-liž vypustíš blýskání, aby vycházela? Zdaliž řeknou tobě: Aj teď jsme?

Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

Kdo složil u vnitřnostech lidských moudrost? Aneb kdo dal rozumu stižitelnost?

Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?

Kdo vypravovati bude o nebesích moudře? A láhvice nebeské kdo nastrojuje,

Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?

Aby svlažená země zase stuhnouti mohla, a hrudy se v hromadě držely?

Honíš-liž ty lvu loupež? A hltavost lvíčat naplňuješ-liž,

Když se stulují v peleších svých, ustavičně z skrýší čihajíce?

Kdo připravuje krkavci pokrm jeho, když mladí jeho k Bohu silnému volají, a toulají se sem i tam pro nedostatek pokrmu?