Job 37

Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.

Poslouchejte pilně hřmotného hlasu jeho, a zvuku z úst jeho pocházejícího.

Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.

Pode všecka nebesa jej rozprostírá, a světlo své k krajům země.

Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.

Za nímž zvučí hlukem, a hřímá hlasem důstojnosti své, aniž mešká s jinými věcmi, když se slýchá hlas jeho.

Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.

Bůh silný hřímá hlasem svým předivně, činí veliké věci, a však nemůžeme rozuměti, jak.

Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.

Sněhu zajisté říká: Buď na zemi, tolikéž pršce dešťové, ano i přívalu násilnému.

Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.

Zavírá ruku všelikého člověka, aby žádný z lidí nemohl konati díla svého.

Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.

Tehdáž i zvěř vchází do skrýše, a v peleších svých obývá.

Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.

Z skrýše vychází vichřice, a od půlnoční strany zima.

Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.

Dchnutím Bůh silný dává mráz, až se široké vody zavírají.

Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.

Také i při svlažování země pohybuje oblakem, a rozhání mračno světlem svým.

A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.

A tentýž sem i tam obrací se moudrostí jeho, aby činil, což by mu koli přikázal na tváři okršlku zemského.

A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.

Buď k trestání, neb pro zemi svou, buď k prokazování dobrotivosti, spraví to, že se postaví.

Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.

Pozorujž toho, Jobe, zastav se a podívej se divům Boha silného.

Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?

Víš-li, kdy Bůh ukládá co o těch věcech, aneb kdy chce osvěcovati světlem oblaky své?

Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?

Znáš-li, jak se vznášejí oblakové, a jiné divy dokonalého v uměních?

Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?

A že tě roucho tvé zahřívati bude, když Bůh zemi pokojnou činí větry poledními?

Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?

Roztahoval-li jsi s ním nebesa trvánlivá, k zrcadlu slitému podobná?

Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.

Poukaž nám, co bychom řekli jemu; nebo nemůžeme ani řeči zpořádati pro temnost.

Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.

Zdaž jemu kdo oznámí, co bych já mluvil? Pakli by kdo za mne mluvil, jistě že by byl sehlcen.

Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.

Ano nyní nemohou patřiti lidé na světlo, když jest jasné na oblacích, když je vítr prochází a vyčišťuje,

Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.

Od půlnoční strany s jasnem jako zlato přicházeje, ale v Bohu hroznější jest sláva.

Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.

Všemohoucí, jehož vystihnouti nemůžeme, ač jest veliký v moci, však soudem a přísnou spravedlností netrápí.

Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.

Protož bojí se ho lidé; neohlédá se na žádného z těch, kdož jsou moudrého srdce.