Job 38

Und Jehova antwortete Hiob aus dem Sturme und sprach:

La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:

Wer ist es, der den Rat verdunkelt mit Worten ohne Erkenntnis?

Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?

Gürte doch wie ein Mann deine Lenden; so will ich dich fragen, und du belehre mich!

Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

Wo warst du, als ich die Erde gründete? Tue es kund, wenn du Einsicht besitzest!

Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.

Wer hat ihre Maße bestimmt, wenn du es weißt? Oder wer hat über sie die Meßschnur gezogen?

Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?

In was wurden ihre Grundfesten eingesenkt?

Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,

Oder wer hat ihren Eckstein gelegt, als die Morgensterne miteinander jubelten und alle Söhne Gottes jauchzten?

Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?

Und wer hat das Meer mit Toren verschlossen, als es ausbrach, hervorkam aus dem Mutterschoße,

Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;

als ich Gewölk zu seinem Gewande und Wolkendunkel zu seiner Windel machte,

Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,

und ich ihm meine Grenze bestimmte und Riegel und Tore setzte,

Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,

und sprach: Bis hierher sollst du kommen und nicht weiter, und hier sei eine Schranke gesetzt dem Trotze deiner Wellen? -

Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?

Hast du, seitdem du lebst, einem Morgen geboten? Hast du die Morgenröte ihre Stätte wissen lassen,

Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,

daß sie erfasse die Säume der Erde, und die Gesetzlosen von ihr verscheucht werden?

Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;

Sie verwandelt sich wie Siegelton, und alles steht da wie in einem Gewande;

Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;

und den Gesetzlosen wird ihr Licht entzogen, und der erhobene Arm wird zerbrochen.

Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?

Bist du gekommen bis zu den Quellen des Meeres, und hast du die Gründe der Tiefe durchwandelt?

Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?

Wurden dir die Pforten des Todes enthüllt, und sahest du die Pforten des Todesschattens?

Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?

Hast du Einsicht genommen in die Breiten der Erde? Sage an, wenn du es alles weißt!

Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?

Welches ist der Weg zur Wohnung des Lichtes, und die Finsternis, wo ist ihre Stätte?

Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,

daß du sie hinbrächtest zu ihrer Grenze, und daß du der Pfade zu ihrem Hause kundig wärest.

Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?

Du weißt es ja; denn damals wurdest du geboren, und die Zahl deiner Tage ist groß!

Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?

Bist du zu den Vorräten des Schnees gekommen, und hast du gesehen die Vorräte des Hagels,

Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,

die ich aufgespart habe für die Zeit der Bedrängnis, für den Tag des Kampfes und der Schlacht?

Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?

Welches ist der Weg, auf dem das Licht sich verteilt, der Ostwind sich verbreitet über die Erde?

Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?

Wer teilt der Regenflut Kanäle ab und einen Weg dem Donnerstrahle,

Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,

um regnen zu lassen auf ein Land ohne Menschen, auf die Wüste, in welcher kein Mensch ist,

Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,

um zu sättigen die Öde und Verödung, und um hervorsprießen zu lassen die Triebe des Grases?

Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?

Hat der Regen einen Vater, oder wer zeugt die Tropfen des Taues?

Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?

Aus wessen Schoße kommt das Eis hervor, und des Himmels Reif, wer gebiert ihn?

El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?

Wie das Gestein verdichten sich die Wasser, und die Fläche der Tiefe schließt sich zusammen.

Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.

Kannst du knüpfen das Gebinde des Siebengestirns, oder lösen die Fesseln des Orion?

Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?

Kannst du die Bilder des Tierkreises hervortreten lassen zu ihrer Zeit, und den großen Bären leiten samt seinen Kindern?

Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?

Kennst du die Gesetze des Himmels, oder bestimmst du seine Herrschaft über die Erde?

Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?

Kannst du deine Stimme zum Gewölk erheben, daß eine Menge Wassers dich bedecke?

Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?

Kannst du Blitze entsenden, daß sie hinfahren, daß sie zu dir sagen: Hier sind wir? -

Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?

Wer hat Weisheit in die Nieren gelegt, oder wer hat dem Geiste Verstand gegeben?

Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?

Wer zählt die Wolken mit Weisheit, und des Himmels Schläuche, wer gießt sie aus,

Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,

wenn der Staub zu dichtem Gusse zusammenfließt und die Schollen aneinander kleben?

Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?

Erjagst du der Löwin den Raub, und stillst du die Gier der jungen Löwen,

Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,

wenn sie in den Höhlen kauern, im Dickicht auf der Lauer sitzen?

Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?

Wer bereitet dem Raben seine Speise, wenn seine Jungen zu Gott schreien, umherirren ohne Nahrung?

Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?