Psalms 89

(En Maskil af Ezraitten Etan.) Om HERRENs, Nåde vil jeg evigt synge, fra Slægt til Slægt med min Mund forkynde din Trofasthed.
Aking aawitin ang kagandahang-loob ng Panginoon magpakailan man: aking ipababatid ng aking bibig ang iyong pagtatapat sa lahat ng sali't saling lahi.
Thi du har sagt: "En evig Bygning er Nåden!" I Himlen har du grundfæstet din Trofasthed.
Sapagka't aking sinabi, Kaawaan ay matatayo magpakailan man: ang pagtatapat mo'y iyong itatatag sa mga kalangitlangitan.
Jeg sluttede en Pagt med min udvalgte, tilsvor David, min Tjener:
Ako'y nakipagtipan sa aking hirang, aking isinumpa kay David na aking lingkod;
"Jeg lader din Sæd bestå for evigt, jeg bygger din Trone fra Slægt til Slægt!" - Sela.
Ang binhi mo'y itatatag ko magpakailan man, at aking itatayo ang luklukan mo sa lahat ng sali't saling lahi. (Selah)
Og Himlen priser dit Under, HERRE, din Trofasthed i de Helliges Forsamling.
At pupurihin ng langit ang iyong mga kababalaghan, Oh Panginoon; ang pagtatapat mo naman sa kapulungan ng mga banal.
Thi hvem i Sky er HERRENs Lige, hvo er som HERREN iblandt Guds Sønner?
Sapagka't sino sa langit ang maitutulad sa Panginoon? Sino sa gitna ng mga anak ng makapangyarihan ang gaya ng Panginoon,
En forfærdelig Gud i de Helliges Kreds, stor og frygtelig over alle omkring ham.
Isang Dios na kakilakilabot sa kapulungan ng mga banal, at kinatatakutan ng higit sa lahat na nangasa palibot niya?
HERRE, Hærskarers Gud, hvo er som du? HERRE, din Nåde og Trofasthed omgiver dig.
Oh Panginoong Dios ng mga hukbo, sino ang makapangyarihang gaya mo, Oh JAH? At ang pagtatapat mo'y nasa palibot mo.
Du mestrer Havets Overmod; når Bølgerne bruser, stiller du dem.
Iyong pinagpupunuan ang kapalaluan sa dagat: pagka nagsisibangon ang mga alon niyaon ay pinatatahimik mo.
Du knuste Rahab som en fældet Kriger, splitted dine Fjender med vældig Arm.
Iyong pinagwaraywaray ang Rahab na parang napatay; iyong pinangalat ang iyong mga kaaway ng bisig ng iyong kalakasan.
Din er Himlen, og din er Jorden, du grundede Jorderig med dets Fylde.
Ang langit ay iyo, ang lupa ay iyo rin: ang sanglibutan at ang buong narito ay iyong itinatag,
Norden og Sønden skabte du, Tabor og Hermon jubler over dit Navn.
Ang hilagaan at ang timugan ay iyong nilikha; ang Tabor at ang Hermon ay nangagagalak sa iyong pangalan.
Du har en Arm med Vælde, din Hånd er stærk, din højre løftet.
Ikaw ay may makapangyarihang bisig: malakas ang iyong kamay, at mataas ang iyong kanang kamay.
Retfærd og Ret er din Trones Grundvold, Nåde og Sandhed står for dit Åsyn.
Katuwiran at kahatulan ay patibayan ng iyong luklukan: kagandahang-loob at katotohanan ay nagpapauna sa iyong mukha.
Saligt det Folk, der kender til Frydesang, vandrer, HERRE, i dit Åsyns Lys!
Mapalad ang bayan na nakakaalam ng masayang tunog: sila'y nagsisilakad, Oh Panginoon, sa liwanag ng iyong mukha.
De lovsynger Dagen igennem dit Navn, ophøjes ved din Retfærdighed.
Sa iyong pangalan ay nangagagalak sila buong araw: at sa iyong katuwiran ay nangatataas sila.
Thi du er vor Styrkes Stolthed, du løfter vort Horn ved din Yndest;
Sapagka't ikaw ang kaluwalhatian ng kanilang kalakasan: at sa iyong lingap ay matataas ang aming sungay.
thi vort Skjold er hos HERREN, vor Konge er Israels Hellige!
Sapagka't ang aming kalasag ay ukol sa Panginoon; at ang aming hari ay sa banal ng Israel.
Du taled engang i et Syn til dine fromme : "Krone satte jeg på en Helt, ophøjed en Yngling af Folket;
Nang magkagayo'y nagsalita ka sa pangitain sa iyong mga banal, at iyong sinabi, Aking ipinagkatiwala ang saklolo sa isang makapangyarihan; Aking itinaas ang isang hirang mula sa bayan.
jeg har fundet David, min Tjener, salvet ham med min hellige Olie;
Aking nasumpungan si David na aking lingkod; Aking pinahiran siya ng aking banal na langis:
thi min Hånd skal holde ham fast, og min Arm skal give ham Styrke.
Na siyang itatatag ng aking kamay; palakasin naman siya ng aking bisig.
Ingen Fjende skal overvælde ham, ingen Nidding trykke ham ned;
Hindi dadahas sa kaniya ang kaaway; ni dadalamhatiin man siya ng anak ng kasamaan.
jeg knuser hans Fjender foran ham og nedstøder dem, der bader ham;
At ibubuwal ko ang kaniyang mga kaaway sa harap niya, at sasaktan ko ang nangagtatanim sa kaniya.
med ham skal min Trofasthed og Miskundhed være, hans Horn skal løfte sig ved mit Navn;
Nguni't ang pagtatapat ko at ang kagandahang-loob ko ay sasa kaniya; at sa pangalan ko'y matataas ang kaniyang sungay.
jeg lægger Havet under hans Hånd og Strømmene under hans højre;
Akin namang ilalapag ang kaniyang kamay sa dagat, at ang kaniyang kanan ay sa mga ilog.
mig skal han kalde: min Fader, min Gud og min Frelses Klippe.
Siya'y dadaing sa akin, Ikaw ay Ama ko, Dios ko, at malaking bato ng aking kaligtasan.
Jeg gør ham til førstefødt, den største blandt Jordens Konger;
Akin namang gagawin siyang panganay ko, na pinakamataas sa mga hari sa lupa.
jeg bevarer for evigt min Miskundhed mod ham, min Pagt skal holdes ham troligt;
Ang kagandahang-loob ko'y aking iingatan sa kaniya magpakailan man, at ang tipan ko'y mananayong matibay sa kaniya.
jeg lader hans Æt bestå for evigt, hans Trone, så længe Himlen er til.
Ang kaniya namang binhi ay pananatilihin ko magpakailan man, at ang luklukan niya'y parang mga araw ng langit.
Hvis hans Sønner svigter min Lov og ikke følger mine Lovbud,
Kung pabayaan ng kaniyang mga anak ang kautusan ko, at hindi magsilakad sa aking mga kahatulan;
hvis de bryder min Vedtægt og ikke holder mit Bud,
Kung kanilang salangsangin ang mga palatuntunan ko, at hindi ingatan ang mga utos ko;
da hjemsøger jeg deres Synd med Ris, deres Brøde med hårde Slag;
Kung magkagayo'y aking dadalawin ng pamalo ang kanilang mga pagsalangsang, at ng mga hampas ang kanilang kasamaan.
men min Nåde tager jeg ikke fra ham, min Trofasthed svigter jeg ikke;
Nguni't ang aking kagandahang-loob ay hindi ko lubos na aalisin sa kaniya, ni akin mang titiisin na ang pagtatapat ko'y magkulang.
jeg bryder ikke min Pagt og ændrer ej mine Læbers Udsagn.
Ang tipan ko'y hindi ko sisirain, ni akin mang babaguhin ang bagay na lumabas sa aking mga labi.
Ved min Hellighed svor jeg een Gang for alle - David sviger jeg ikke:
Minsan ay sumampa ako sa pamamagitan ng aking kabanalan. Hindi ako magbubulaan kay David;
Hans Æt skal blive for evigt, hans Trone for mig som Solen,
Ang kaniyang binhi ay mananatili magpakailan man; at ang kaniyang luklukan ay parang araw sa harap ko.
stå fast som Månen for evigt, og Vidnet på Himlen er sanddru, - Sela.
Matatatag magpakailan man na parang buwan, at tapat na saksi sa langit. (Selah)
Men du har forstødt og forkastet din Salvede og handlet i Vrede imod ham;
Nguni't iyong itinakuwil at tinanggihan, ikaw ay napoot sa iyong pinahiran ng langis.
Pagten med din Tjener har du brudt, vanæret hans Krone og trådt den i Støvet;
Iyong kinayamutan ang tipan ng iyong lingkod: iyong nilapastangan ang kaniyang putong sa pagtatapon sa lupa.
du har nedbrudt alle hans Mure, i Grus har du lagt hans Fæstninger;
Iyong ibinuwal ang lahat niyang mga bakod: iyong dinala sa pagkaguho ang kaniyang mga katibayan.
alle vejfarende plyndrer ham, sine Naboer blev han til Spot.
Lahat na nagsisidaan sa lansangan ay nagsisisamsam sa kaniya. Siya'y naging kadustaan sa kaniyang mga kalapit.
Du har løftet hans Uvenners højre og glædet alle hans Fjender;
Iyong itinaas ang kanan ng kaniyang mga kaaway; iyong pinagalak ang lahat niyang mga kaaway.
hans Sværd lod du vige for Fjenden, du holdt ham ej oppe i Kampen;
Oo, iyong ibinaligtad ang talim ng kaniyang tabak, at hindi mo itinayo siya sa pakikibaka.
du vristed ham Staven af Hænde og styrted hans Trone til Jorden,
Iyong pinapaglikat ang kaniyang kakinangan. At iyong ibinagsak ang kaniyang luklukan sa lupa.
afkorted hans Ungdoms Dage og hylled ham ind i Skam. - Sela.
Iyong pinaikli ang mga kaarawan ng kaniyang kabinataan: iyong tinakpan siya ng kahihiyan. (Selah)
Hvor længe vil du skjule dig, HERRE, for evigt, hvor længe skal din Vrede lue som Ild?
Hanggang kailan, Oh Panginoon, magkukubli ka magpakailan man? Hanggang kailan magniningas ang iyong poot na parang apoy?
Herre, kom i Hu, hvad Livet er, til hvilken Tomhed du skabte hvert Menneskebarn!
Oh alalahanin mo kung gaano kaikli ang aking panahon: sa anong pagkawalang kabuluhan nilalang mo ang lahat ng mga anak ng mga tao.
Hvo bliver i Live og skuer ej Død, hvo frelser sin sjæl fra Dødsrigets Hånd? - Sela.
Sinong tao ang mabubuhay at hindi makakakita ng kamatayan, na magliligtas ng kaniyang kaluluwa sa kapangyarihan ng Sheol? (Selah)
Hvor er din fordums Nåde, Herre, som du i Trofasthed tilsvor David?
Panginoon, saan nandoon ang iyong dating mga kagandahang-loob, na iyong isinumpa kay David sa iyong pagtatapat?
Kom, Herre, din Tjeners Skændsel i Hu, at jeg bærer Folkenes Spot i min Favn,
Alalahanin mo Panginoon, ang kadustaan ng iyong mga lingkod; kung paanong taglay ko sa aking sinapupunan ang pagdusta ng lahat na makapangyarihang bayan;
hvorledes dine Fjender håner, HERRE, hvorledes de håner din Salvedes Fodspor.
Na idinusta ng iyong mga kaaway, Oh Panginoon, na kanilang idinusta sa mga bakas ng iyong pinahiran ng langis.
Lovet være HERREN i Evighed, Amen, Amen!
Purihin ang Panginoon, magpakailan man. Siya nawa, at Siya nawa.