Job 39

numquid nosti tempus partus hibicum in petris vel parturientes cervas observasti

Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?

dinumerasti menses conceptus earum et scisti tempus partus earum

Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?

incurvantur ad fetum et pariunt et rugitus emittunt

Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?

separantur filii earum pergunt ad pastum egrediuntur et non revertuntur ad eas

Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?

quis dimisit onagrum liberum et vincula eius quis solvit

Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?

cui dedi in solitudine domum et tabernacula eius in terra salsuginis

Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;

contemnit multitudinem civitatis clamorem exactoris non audit

Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.

circumspicit montes pascuae suae et virentia quaeque perquirit

Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?

numquid volet rinoceros servire tibi aut morabitur ad praesepe tuum

Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.

numquid alligabis rinocerota ad arandum loro tuo aut confringet glebas vallium post te

On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.

numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius et derelinques ei labores tuos

Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.

numquid credes ei quoniam reddat sementem tibi et aream tuam congreget

Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?

pinna strutionum similis est pinnis herodii et accipitris

Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?

quando derelinquit in terra ova sua tu forsitan in pulvere calefacis ea

Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?

obliviscitur quod pes conculcet ea aut bestiae agri conterant

Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?

duratur ad filios suos quasi non sint sui frustra laboravit nullo timore cogente

Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?

privavit enim eam Deus sapientia nec dedit illi intellegentiam

Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.

cum tempus fuerit in altum alas erigit deridet equitem et ascensorem eius

A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.

numquid praebebis equo fortitudinem aut circumdabis collo eius hinnitum

Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.

numquid suscitabis eum quasi lucustas gloria narium eius terror

Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.

terram ungula fodit exultat audacter in occursum pergit armatis

Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.

contemnit pavorem nec cedit gladio

Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?

super ipsum sonabit faretra vibrabit hasta et clypeus

Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.

fervens et fremens sorbet terram nec reputat tubae sonare clangorem

Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.

ubi audierit bucinam dicet va procul odoratur bellum exhortationem ducum et ululatum exercitus

Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.

numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter expandens alas suas ad austrum

Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.

aut ad praeceptum tuum elevabitur aquila et in arduis ponet nidum suum

Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.

in petris manet et in praeruptis silicibus commoratur atque inaccessis rupibus

Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.

inde contemplatur escam et de longe oculi eius prospiciunt

Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?

pulli eius lambent sanguinem et ubicumque cadaver fuerit statim adest

Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje? Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku. Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą. Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest. A tak odpowiedział Pan Ijobowi, i rzekł: Izali ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, uczyć go będzie? a kto chce strofować Boga, niech na to odpowie. Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł: Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje. Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.