Job 39

Хіба ти пізнав час народження скельних козиць? Хіба ти пильнував час мук породу лані?
Nalalaman mo ba ang panahong ipinanganganak ng mga kambing bundok? O matatandaan mo ba ang mga pagdaramdam ng mga usa?
Чи на місяці лічиш, що сповнитись мусять, і відаєш час їх народження,
Mabibilang mo ba ang mga buwan ng kanilang kagampanan? O nalalaman mo ba ang panahong kanilang ipinanganak?
коли приклякають вони, випускають дітей своїх, і звільняються від болів породу?
Sila'y nagsisiyuko, kanilang inilalabas ang kanilang mga anak, kaniyang iniwawaksi ang kanilang kapanglawan.
Набираються сил їхні діти, на полі зростають, відходять і більше до них не вертаються.
Ang kanilang mga anak ay nagiging malakas, sila'y nagsisilaki sa kaparangan; sila'y nagsisiyao at hindi na nagsisibalik.
Хто пустив осла дикого вільним, і хто розв'язав ослу дикому пута,
Sinong nagpakawala sa mabangis na asno? O sinong nagkalag ng mga tali ng mailap na asno?
якому призначив Я степ його домом, а місцем його пробування солону пустиню?
Na ginawa kong bahay niya ang ilang, at ang lupaing maasin na kaniyang tahanan.
Він сміється із галасу міста, не чує він крику погонича.
Kaniyang nililibak ang kaguluhan ng bayan. Ni hindi niya dinidinig ang sigaw ng nagpapatakbo ng hayop.
Що знаходить по горах, то паша його, і шукає він усього зеленого.
Ang libot ng mga bundok ay kaniyang pastulan, at kaniyang sinasaliksik ang bawa't sariwang bagay.
Чи захоче служити тобі одноріг? Чи при яслах твоїх ночуватиме він?
Matutuwa ba ang bakang gubat na maglingkod sa iyo? O matitira ba sa siping ng iyong pasabsaban?
Чи ти однорога прив'яжеш до його борозни повороззям? Чи буде він боронувати за тобою долини?
Matatalian mo ba ang bakang gubat ng iyong panali sa pangbukid? O magbubusagsag ba ng mga libis sa likuran mo?
Чи повіриш йому через те, що має він силу велику, і свою працю на нього попустиш?
Aasa ka ba sa kaniya, dahil sa siya'y totoong malakas? O iiwan mo ba ang iyong gawain sa kaniya?
Чи повіриш йому, що він верне насіння твоє, і збере тобі тік?
Ipagkakatiwala mo ba sa kaniya na iuuwi sa bahay ang iyong binhi, at pipisanin ang mga butil sa iyong giikan?
Крило струсеве радісно б'ється, чи ж крило це й пір'їна лелеки?
Ang pakpak ng avestruz ay nagagalak; nguni't may kagandahang loob ba ang kanilang mga pakpak at mga balahibo?
Бо яйця свої він на землю кладе та в поросі їх вигріває,
Sapagka't nagiiwan ng kaniyang mga itlog sa lupa, at pinaiinit ang mga yaon sa alabok,
і забува, що нога може їх розчавити, а звір польовий може їх розтоптати.
At kinalilimutang mangapipisa ng paa, o mangayuyurakan ng mabangis na hayop.
Він жорстокий відносно дітей своїх, ніби вони не його, а що праця його може бути надаремна, того не боїться,
Siya'y nagmamatigas laban sa kaniyang mga sisiw na tila hindi kaniya: bagaman ang kaniyang gawa ay mawalang kabuluhan, hindi niya ikinatatakot;
бо Бог учинив, щоб забув він про мудрість, і не наділив його розумом.
Sapagka't binawian siya ng Dios ng karunungan, ni hindi siya binahaginan ng unawa.
А за часу надходу стрільців ударяє він крильми повітря, і сміється з коня та з його верхівця!
Anomang panahon na siya'y napaiitaas, hinahamak niya ang kabayo at ang sakay nito.
Чи ти силу коневі даси, чи шию його ти зодягнеш у гриву?
Nagbigay ka ba sa kabayo ng kalakasan? Binihisan mo ba ang kaniyang leeg ng buhok na gumagalaw?
Чи ти зробиш, що буде скакати він, мов сарана? Величне іржання його страшелезне!
Pinalulukso mo ba siya na parang balang? Ang kaluwalhatian ng kaniyang bahin ay kakilakilabot.
Б'є ногою в долині та тішиться силою, іде він насупроти зброї,
Siya'y kumukutkot sa libis, at nagagalak sa kaniyang kalakasan, siya'y sumasagupa sa mga taong may sandata.
сміється з страху й не жахається, і не вертається з-перед меча,
Tinutuya niya ang takot at hindi nanglulupaypay: ni hindi tinatalikuran ang tabak.
хоч дзвонить над ним сагайдак, вістря списове та ратище!
Ang suksukan ng pana ay tumutunog laban sa kaniya, ang makintab na sibat at ang kalasag.
Він із шаленістю та лютістю землю ковтає, і не вірить, що чути гук рогу.
Kaniyang sinasakmal ang lupa na may kabangisan at poot; ni hindi siya naniniwala na yao'y tunog ng pakakak.
При кожному розі кричить він: І-га! і винюхує здалека бій, грім гетьманів та крик.
Kaniyang sinasabi sa tuwing tutunog ang mga pakakak: Aha! At kaniyang naaamoy ang pagbabaka sa malayo, ang sigaw ng mga kapitan at ang hiyaw.
Чи яструб літає твоєю премудрістю, на південь простягує крила свої?
Lumilipad ba ang uwak sa pamamagitan ng inyong karunungan, at iniuunat ba ang kaniyang mga pakpak sa dakong timugan?
Чи з твойого наказу орел підіймається, і мостить кубло своє на висоті?
Napaiilanglang ba ang agila sa iyong utos, at gumagawa ba ng kaniyang pugad sa itaas?
На скелі замешкує він та ночує, на скельнім вершку та твердині,
Sila'y nananahan sa malaking bato, at doon tumitira, sa taluktok ng burol at sa katibayan,
ізвідти визорює їжу, далеко вдивляються очі його,
Mula roo'y tumitingin siya ng madadagit; ang kaniyang mga mata ay tumatanaw sa malayo.
а його пташенята п'ють кров. Де ж забиті, там він.
Ang mga anak naman niya ay nagsisihitit ng dugo: at kung saan naroon ang pinatay ay naroon siya.