Job 38

38:1

Τοτε απεκριθη ο Κυριος προς τον Ιωβ εκ του ανεμοστροβιλου και ειπε

respondens autem Dominus Iob de turbine dixit

38:2

Τις ουτος, οστις σκοτιζει την βουλην μου δια λογων ασυνετων;

quis est iste involvens sententias sermonibus inperitis

38:3

Ζωσον ηδη την οσφυν σου ως ανηρ διοτι θελω σε ερωτησει, και φανερωσον μοι.

accinge sicut vir lumbos tuos interrogabo te et responde mihi

38:4

Που ησο οτε εθεμελιονον την γην; απαγγειλον, εαν εχης συνεσιν.

ubi eras quando ponebam fundamenta terrae indica mihi si habes intellegentiam

38:5

Τις εθεσε τα μετρα αυτης, εαν εξευρης; η τις ηπλωσε σταθμην επ αυτην;

quis posuit mensuras eius si nosti vel quis tetendit super eam lineam

38:6

Επι τινος ειναι εστηριγμενα τα θεμελια αυτης; η τις εθεσε τον ακρογωνιαιον λιθον αυτης,

super quo bases illius solidatae sunt aut quis dimisit lapidem angularem eius

38:7

οτε τα αστρα της αυγης εψαλλον ομου και παντες οι υιοι του Θεου ηλαλαζον;

cum me laudarent simul astra matutina et iubilarent omnes filii Dei

38:8

η τις συνεκλεισε την θαλασσαν με θυρας, οτε εξορμωσα εξηλθεν εκ μητρας;

quis conclusit ostiis mare quando erumpebat quasi de vulva procedens

38:9

οτε περιεβαλον αυτην με νεφελην και με ομιχλην εσπαργανωσα αυτην,

cum ponerem nubem vestimentum eius et caligine illud quasi pannis infantiae obvolverem

38:10

και περιωρισα αυτην δια προσταγματος μου, και εβαλον μοχλους και πυλας,

circumdedi illud terminis meis et posui vectem et ostia

38:11

και ειπα, Εως αυτου θελεις ερχεσθαι και δεν θελεις υπερβη και εδω θελει συντριβεσθαι η υπερηφανια των κυματων σου;

et dixi usque huc venies et non procedes amplius et hic confringes tumentes fluctus tuos

38:12

Προσεταξας συ την πρωιαν επι των ημερων σου; εδειξας εις την αυγην τον τοπον αυτης,

numquid post ortum tuum praecepisti diluculo et ostendisti aurorae locum suum

38:13

δια να πιαση τα εσχατα της γης, ωστε οι κακουργοι να εκτιναχθωσιν απ αυτης;

et tenuisti concutiens extrema terrae et excussisti impios ex ea

38:14

Αυτη μεταμορφουται ως πηλος σφραγιζομενος και τα παντα παρουσιαζονται ως στολη.

restituetur ut lutum signaculum et stabit sicut vestimentum

38:15

Και το φως των ασεβων αφαιρειται απ αυτων, ο δε βραχιων των υπερηφανων συντριβεται.

auferetur ab impiis lux sua et brachium excelsum confringetur

38:16

Εισηλθες εως των πηγων της θαλασσης; η περιεπατησας εις εξιχνιασιν της αβυσσου;

numquid ingressus es profunda maris et in novissimis abyssis deambulasti

38:17

Ηνοιχθησαν εις σε του θανατου αι πυλαι; η ειδες τας θυρας της σκιας του θανατου;

numquid apertae tibi sunt portae mortis et ostia tenebrosa vidisti

38:18

Εγνωρισας το πλατος της γης; απαγγειλον, εαν ενοησας παντα ταυτα.

numquid considerasti latitudines terrae indica mihi si nosti omnia

38:19

Που ειναι η οδος της κατοικιας του φωτος; και του σκοτους, που ειναι ο τοπος αυτου,

in qua via habitet lux et tenebrarum quis locus sit

38:20

δια να συλλαβης αυτο εις το οριον αυτου και να γνωρισης τας τριβους της οικιας αυτου;

ut ducas unumquodque ad terminos suos et intellegas semitas domus eius

38:21

Γνωριζεις αυτο, διοτι τοτε εγεννηθης; η διοτι ο αριθμος των ημερων σου ειναι πολυς;

sciebas tunc quod nasciturus esses et numerum dierum tuorum noveras

38:22

Εισηλθες εις τους θησαυρους της χιονος; η ειδες τους θησαυρους της χαλαζης,

numquid ingressus es thesauros nivis aut thesauros grandinis aspexisti

38:23

τους οποιους φυλαττω δια τον καιρον της θλιψεως δια την ημεραν της μαχης και του πολεμου;

quae praeparavi in tempus hostis in diem pugnae et belli

38:24

Δια τινος οδου διαδιδεται το φως, η ο ανατολικος ανεμος διαχεεται επι την γην;

per quam viam spargitur lux dividitur aestus super terram

38:25

Τις ηνοιξε ρυακας δια τας ραγδαιας βροχας, η δρομον δια την αστραπην της βροντης,

quis dedit vehementissimo imbri cursum et viam sonantis tonitrui

38:26

δια να φερη βροχην επι γην ακατοικητον, εις ερημον, οπου ανθρωπος δεν υπαρχει,

ut plueret super terram absque homine in deserto ubi nullus mortalium commoratur

38:27

δια να χορταση την αβατον και ακατοικητον, και να αναβλαστηση τον βλαστον της χλοης;

ut impleret inviam et desolatam et produceret herbas virentes

38:28

Εχει πατερα η βροχη; η τις εγεννησε τας σταγονας της δροσου;

quis est pluviae pater vel quis genuit stillas roris

38:29

Απο μητρας τινος εξερχεται ο παγος; και την παχνην του ουρανου, τις εγεννησε;

de cuius utero egressa est glacies et gelu de caelo quis genuit

38:30

Τα υδατα σκληρυνονται ως λιθος, και το προσωπον της αβυσσου πηγνυεται.

in similitudinem lapidis aquae durantur et superficies abyssi constringitur

38:31

Δυνασαι να δεσμευσης τας γλυκειας επιρροας της Πλειαδος η να λυσης τα δεσμα τον Ωριωνος;

numquid coniungere valebis micantes stellas Pliadis aut gyrum Arcturi poteris dissipare

38:32

Δυνασαι να εκβαλης τα Ζωδια εις τον καιρον αυτων; η δυνασαι να οδηγησης τον Αρκτουρον μετα των υιων αυτου;

numquid producis luciferum in tempore suo et vesperum super filios terrae consurgere facis

38:33

Γνωριζεις τους νομους του ουρανου; δυνασαι να διαταξης τας επιρροας αυτου επι την γην;

numquid nosti ordinem caeli et pones rationem eius in terra

38:34

Δυνασαι να υψωσης την φωνην σου εις τα νεφη, δια να σε σκεπαση αφθονια υδατων;

numquid elevabis in nebula vocem tuam et impetus aquarum operiet te

38:35

Δυνασαι να αποστειλης αστραπας, ωστε να εξελθωσι και να ειπωσι προς σε, Ιδου, ημεις;

numquid mittes fulgura et ibunt et revertentia dicent tibi adsumus

38:36

Τις εβαλε σοφιαν εντος του ανθρωπου; η τις εδωκε συνεσιν εις την καρδιαν αυτου;

quis posuit in visceribus hominis sapientiam vel quis dedit gallo intellegentiam

38:37

Τις δυναται να αριθμηση τα νεφη δια σοφιας; η τις δυναται να κενονη τα δοχεια του ουρανου,

quis enarravit caelorum rationem et concentum caeli quis dormire faciet

38:38

δια να χωνευθη το χωμα εις συμπηξιν και οι βωλοι να συγκολλωνται;

quando fundebatur pulvis in terram et glebae conpingebantur

38:39

Θελεις κυνηγησει θηραμα δια τον λεοντα; η χορτασει την ορεξιν των σκυμνων,

numquid capies leaenae praedam et animam catulorum eius implebis

38:40

οταν κοιτωνται εν τοις σπηλαιοις και καθηνται εις τους κρυπτηρας δια να ενεδρευωσι;

quando cubant in antris et in specubus insidiantur

38:41

Τις ετοιμαζει εις τον κορακα την τροφην αυτου, οταν οι νεοσσοι αυτου κραζωσι προς τον Θεον, περιπλανωμενοι δι ελλειψιν τροφης;

quis praeparat corvo escam suam quando pulli eius ad Deum clamant vagantes eo quod non habeant cibos