Job 39

Γνωριζεις τον καιρον του τοκετου των αγριων αιγων του βραχου; δυνασαι να σημειωσης ποτε γεννωσιν αι ελαφοι;
Sabes tu o tempo do parto das cabras montesas, ou podes observar quando é que parem as corças?
Δυνασαι να αριθμησης τους μηνας τους οποιους πληρουσιν; η γνωριζεις τον καιρον του τοκετου αυτων;
Podes contar os meses que cumprem, ou sabes o tempo do seu parto?
Αυται συγκαμπτονται, γεννωσι τα παιδια αυτων, ελευθερονονται απο των ωδινων αυτων.
Encurvam-se, dão à luz as suas crias, lançam de si a sua prole.
Τα τεκνα αυτων ενδυναμουνται, αυξανουσιν εν τη πεδιαδι εξερχονται και δεν επιστρεφουσι πλεον εις αυτας.
Seus filhos enrijam, crescem no campo livre; saem, e não tornam para elas:
Τις εξαπεστειλεν ελευθερον τον αγριον ονον; η τις ελυσε τους δεσμους αυτου;
Quem despediu livre o jumento montês, e quem soltou as prisões ao asno veloz,
του οποιου οικιαν εκαμον την ερημον, και την αλμυριδα κατοικιαν αυτου.
ao qual dei o ermo por casa, e a terra salgada por morada?
Καταγελα του θορυβου της πολεως δεν ακουει την κραυγην του εργοδιωκτου.
Ele despreza o tumulto da cidade; não obedece os gritos do condutor.
Κατασκοπευει τα ορη δια βοσκην αυτου, και υπαγει ζητων κατοπιν παντος ειδους χλοης.
O circuito das montanhas é o seu pasto, e anda buscando tudo o que está verde.
Θελει ευχαριστηθη ο μονοκερως να σε δουλευη, η θελει διανυκτερευσει εν τη φατνη σου;
Quererá o boi selvagem servir-te? Ou ficará junto à tua manjedoura?
Δυνασαι να δεσης τον μονοκερων με τον δεσμον αυτου προς αροτριασιν; η θελει ομαλιζει τας πεδιαδας οπισω σου;
Podes amarrar o boi selvagem ao arado com uma corda, ou esterroará ele após ti os vales?
Θελεις βαλει το θαρρος σου εις αυτον, διοτι η δυναμις αυτου ειναι μεγαλη; η θελεις αφησει την εργασιαν σου επ αυτον;
Ou confiarás nele, por ser grande a sua força, ou deixarás a seu cargo o teu trabalho?
Θελεις εμπιστευθη εις αυτον να σοι φερη τον σπορον σου και να συναξη αυτον εν τω αλωνιω σου;
Fiarás dele que te torne o que semeaste e o recolha à tua eira?
Εδωκας συ τας ωραιας πτερυγας εις τους ταωνας; η πτερυγας και πτερα εις την στρουθοκαμηλον;
Movem-se alegremente as asas da avestruz; mas é benigno o adorno da sua plumagem?
ητις αφινει τα ωα αυτης εις την γην και θαλπει αυτα επι του χωματος,
Pois ela deixa os seus ovos na terra, e os aquenta no pó,
και λησμονει οτι ο πους ενδεχεται να συντριψη αυτα, η το θηριον του αγρου να καταπατηση αυτα
e se esquece de que algum pé os pode pisar, ou de que a fera os pode calcar.
σκληρυνεται κατα των τεκνων αυτης, ως να μη ησαν αυτης ματαιως εκοπιασε, μη φοβουμενη
Endurece-se para com seus filhos, como se não fossem seus; embora se perca o seu trabalho, ela está sem temor;
διοτι ο Θεος εστερησεν αυτην απο σοφιας και δεν εμοιρασεν εις αυτην συνεσιν
porque Deus a privou de sabedoria, e não lhe repartiu entendimento.
οσακις σηκονεται ορθιος, καταγελα του ιππου και του αναβατου αυτου.
Quando ela se levanta para correr, zomba do cavalo, e do cavaleiro.
Συ εδωκας δυναμιν εις τον ιππον; περιενεδυσας τον τραχηλον αυτου με βροντην;
Acaso deste força ao cavalo, ou revestiste de força o seu pescoço?
συ καμνεις αυτον να πηδα ως ακρις; το γαυριαμα των μυκτηρων αυτου ειναι τρομερον
Fizeste-o pular como o gafanhoto? Terrível é o fogoso respirar das suas ventas.
ανασκαπτει εν τη κοιλαδι και αγαλλεται εις την δυναμιν αυτου εξερχεται εις απαντησιν των οπλων
Escarva no vale, e folga na sua força, e sai ao encontro dos armados.
καταγελα του φοβου και δεν τρομαζει ουδε στρεφει απο προσωπου ρομφαιας
Ri-se do temor, e não se espanta; e não torna atrás por causa da espada.
η φαρετρα κροταλιζει κατ αυτου, η εξαστραπτουσα λογχη και το δορυ.
Sobre ele rangem a aljava, a lança cintilante e o dardo.
Καταπινει την γην εν αγριοτητι και μανια και δεν πιστευει οτι ηχει σαλπιγξ
Tremendo e enfurecido devora a terra, e não se contém ao som da trombeta.
αμα δε τη φωνη της σαλπιγγος, λεγει, Α, α και μακροθεν οσφραινεται την μαχην, την κραυγην των στρατηγων και τον αλαλαγμον.
Toda vez que soa a trombeta, diz: Eia! E de longe cheira a guerra, e o trovão dos capitães e os gritos.
Δια της σοφιας σου πετα ο ιεραξ και απλονει τας πτερυγας αυτου προς νοτον;
É pelo teu entendimento que se eleva o gavião, e estende as suas asas para o sul?
Εις την προσταγην σου ανυψουται ο αετος και καμνει την φωλεαν αυτου εν τοις υψηλοις;
Ou se remonta a águia ao teu mandado, e põe no alto o seu ninho?
Κατοικει επι βραχου και διατριβει, επι αποτομου βραχου και επι αβατων τοπων
Mora nas penhas e ali tem a sua pousada, no cume das penhas, no lugar seguro.
εκειθεν αναζητει τροφην οι οφθαλμοι αυτου σκοπευουσι μακροθεν
Dali descobre a presa; seus olhos a avistam de longe.
και οι νεοσσοι αυτου αιμα πινουσι και οπου πτωματα, εκει και αυτος.
Seus filhos chupam o sangue; e onde há mortos, ela aí está.