Job 39

Nalalaman mo ba ang panahong ipinanganganak ng mga kambing bundok? O matatandaan mo ba ang mga pagdaramdam ng mga usa?
Хіба ти пізнав час народження скельних козиць? Хіба ти пильнував час мук породу лані?
Mabibilang mo ba ang mga buwan ng kanilang kagampanan? O nalalaman mo ba ang panahong kanilang ipinanganak?
Чи на місяці лічиш, що сповнитись мусять, і відаєш час їх народження,
Sila'y nagsisiyuko, kanilang inilalabas ang kanilang mga anak, kaniyang iniwawaksi ang kanilang kapanglawan.
коли приклякають вони, випускають дітей своїх, і звільняються від болів породу?
Ang kanilang mga anak ay nagiging malakas, sila'y nagsisilaki sa kaparangan; sila'y nagsisiyao at hindi na nagsisibalik.
Набираються сил їхні діти, на полі зростають, відходять і більше до них не вертаються.
Sinong nagpakawala sa mabangis na asno? O sinong nagkalag ng mga tali ng mailap na asno?
Хто пустив осла дикого вільним, і хто розв'язав ослу дикому пута,
Na ginawa kong bahay niya ang ilang, at ang lupaing maasin na kaniyang tahanan.
якому призначив Я степ його домом, а місцем його пробування солону пустиню?
Kaniyang nililibak ang kaguluhan ng bayan. Ni hindi niya dinidinig ang sigaw ng nagpapatakbo ng hayop.
Він сміється із галасу міста, не чує він крику погонича.
Ang libot ng mga bundok ay kaniyang pastulan, at kaniyang sinasaliksik ang bawa't sariwang bagay.
Що знаходить по горах, то паша його, і шукає він усього зеленого.
Matutuwa ba ang bakang gubat na maglingkod sa iyo? O matitira ba sa siping ng iyong pasabsaban?
Чи захоче служити тобі одноріг? Чи при яслах твоїх ночуватиме він?
Matatalian mo ba ang bakang gubat ng iyong panali sa pangbukid? O magbubusagsag ba ng mga libis sa likuran mo?
Чи ти однорога прив'яжеш до його борозни повороззям? Чи буде він боронувати за тобою долини?
Aasa ka ba sa kaniya, dahil sa siya'y totoong malakas? O iiwan mo ba ang iyong gawain sa kaniya?
Чи повіриш йому через те, що має він силу велику, і свою працю на нього попустиш?
Ipagkakatiwala mo ba sa kaniya na iuuwi sa bahay ang iyong binhi, at pipisanin ang mga butil sa iyong giikan?
Чи повіриш йому, що він верне насіння твоє, і збере тобі тік?
Ang pakpak ng avestruz ay nagagalak; nguni't may kagandahang loob ba ang kanilang mga pakpak at mga balahibo?
Крило струсеве радісно б'ється, чи ж крило це й пір'їна лелеки?
Sapagka't nagiiwan ng kaniyang mga itlog sa lupa, at pinaiinit ang mga yaon sa alabok,
Бо яйця свої він на землю кладе та в поросі їх вигріває,
At kinalilimutang mangapipisa ng paa, o mangayuyurakan ng mabangis na hayop.
і забува, що нога може їх розчавити, а звір польовий може їх розтоптати.
Siya'y nagmamatigas laban sa kaniyang mga sisiw na tila hindi kaniya: bagaman ang kaniyang gawa ay mawalang kabuluhan, hindi niya ikinatatakot;
Він жорстокий відносно дітей своїх, ніби вони не його, а що праця його може бути надаремна, того не боїться,
Sapagka't binawian siya ng Dios ng karunungan, ni hindi siya binahaginan ng unawa.
бо Бог учинив, щоб забув він про мудрість, і не наділив його розумом.
Anomang panahon na siya'y napaiitaas, hinahamak niya ang kabayo at ang sakay nito.
А за часу надходу стрільців ударяє він крильми повітря, і сміється з коня та з його верхівця!
Nagbigay ka ba sa kabayo ng kalakasan? Binihisan mo ba ang kaniyang leeg ng buhok na gumagalaw?
Чи ти силу коневі даси, чи шию його ти зодягнеш у гриву?
Pinalulukso mo ba siya na parang balang? Ang kaluwalhatian ng kaniyang bahin ay kakilakilabot.
Чи ти зробиш, що буде скакати він, мов сарана? Величне іржання його страшелезне!
Siya'y kumukutkot sa libis, at nagagalak sa kaniyang kalakasan, siya'y sumasagupa sa mga taong may sandata.
Б'є ногою в долині та тішиться силою, іде він насупроти зброї,
Tinutuya niya ang takot at hindi nanglulupaypay: ni hindi tinatalikuran ang tabak.
сміється з страху й не жахається, і не вертається з-перед меча,
Ang suksukan ng pana ay tumutunog laban sa kaniya, ang makintab na sibat at ang kalasag.
хоч дзвонить над ним сагайдак, вістря списове та ратище!
Kaniyang sinasakmal ang lupa na may kabangisan at poot; ni hindi siya naniniwala na yao'y tunog ng pakakak.
Він із шаленістю та лютістю землю ковтає, і не вірить, що чути гук рогу.
Kaniyang sinasabi sa tuwing tutunog ang mga pakakak: Aha! At kaniyang naaamoy ang pagbabaka sa malayo, ang sigaw ng mga kapitan at ang hiyaw.
При кожному розі кричить він: І-га! і винюхує здалека бій, грім гетьманів та крик.
Lumilipad ba ang uwak sa pamamagitan ng inyong karunungan, at iniuunat ba ang kaniyang mga pakpak sa dakong timugan?
Чи яструб літає твоєю премудрістю, на південь простягує крила свої?
Napaiilanglang ba ang agila sa iyong utos, at gumagawa ba ng kaniyang pugad sa itaas?
Чи з твойого наказу орел підіймається, і мостить кубло своє на висоті?
Sila'y nananahan sa malaking bato, at doon tumitira, sa taluktok ng burol at sa katibayan,
На скелі замешкує він та ночує, на скельнім вершку та твердині,
Mula roo'y tumitingin siya ng madadagit; ang kaniyang mga mata ay tumatanaw sa malayo.
ізвідти визорює їжу, далеко вдивляються очі його,
Ang mga anak naman niya ay nagsisihitit ng dugo: at kung saan naroon ang pinatay ay naroon siya.
а його пташенята п'ють кров. Де ж забиті, там він.