Job 39

Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?

Weißt du die Gebärzeit der Steinböcke? Beobachtest du das Kreißen der Hindinnen?

Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?

Zählst du die Monde, die sie erfüllen, und weißt du die Zeit ihres Gebärens?

Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?

Sie krümmen sich, lassen ihre Jungen durchbrechen, entledigen sich ihrer Wehen.

Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?

Ihre Kinder werden stark, wachsen auf im Freien; sie gehen aus und kehren nicht zu ihnen zurück.

Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?

Wer hat den Wildesel frei entsandt, und wer gelöst die Bande des Wildlings,

Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;

zu dessen Hause ich die Steppe gemacht, und zu seinen Wohnungen das Salzland?

Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.

Er lacht des Getümmels der Stadt, das Geschrei des Treibers hört er nicht.

Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?

Was er auf den Bergen erspäht, ist seine Weide, und allem Grünen spürt er nach.

Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.

Wird der Wildochs dir dienen wollen, oder wird er an deiner Krippe übernachten?

On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.

Wirst du den Wildochs mit seinem Seile an die Furche binden, oder wird er hinter dir her die Talgründe eggen?

Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.

Wirst du ihm trauen, weil seine Kraft groß ist, und ihm deine Arbeit überlassen?

Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?

Wirst du auf ihn dich verlassen, daß er deine Saat heimbringe, und daß er das Getreide deiner Tenne einscheuere?

Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?

Fröhlich schwingt sich der Flügel der Straußin: ist es des Storches Fittich und Gefieder?

Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?

Denn sie überläßt ihre Eier der Erde und erwärmt sie auf dem Staube;

Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?

und sie vergißt, daß ein Fuß sie zerdrücken, und das Getier des Feldes sie zertreten kann.

Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?

Sie behandelt ihre Kinder hart, als gehörten sie ihr nicht; ihre Mühe ist umsonst, es kümmert sie nicht.

Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.

Denn Gott ließ sie der Weisheit vergessen, und keinen Verstand teilte er ihr zu.

A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.

Zur Zeit, wenn sie sich in die Höhe peitscht, lacht sie des Rosses und seines Reiters.

Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.

Gibst du dem Rosse Stärke, bekleidest du seinen Hals mit der wallenden Mähne?

Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.

Machst du es aufspringen gleich der Heuschrecke? Sein prächtiges Schnauben ist Schrecken.

Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.

Es scharrt in der Ebene und freut sich der Kraft, zieht aus, den Waffen entgegen.

Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?

Es lacht der Furcht und erschrickt nicht, und kehrt vor dem Schwerte nicht um.

Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.

Auf ihm klirrt der Köcher, der blitzende Speer und Wurfspieß.

Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.

Mit Ungestüm und Zorn schlürft es den Boden, und läßt sich nicht halten, wenn die Posaune ertönt.

Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.

Beim Schall der Posaune ruft es: Hui! und aus der Ferne wittert es die Schlacht, den Donnerruf der Heerführer und das Feldgeschrei.

Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.

Schwingt sich der Habicht durch deinen Verstand empor, breitet seine Flügel aus gegen Süden?

Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.

Oder erhebt sich auf deinen Befehl der Adler, und baut in der Höhe sein Nest?

Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.

In den Felsen wohnt und verweilt er, auf Felsenzacken und den Spitzen der Berge.

Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?

Von dort aus erspäht er Nahrung, in die Ferne blicken seine Augen.

Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje? Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku. Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą. Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest. A tak odpowiedział Pan Ijobowi, i rzekł: Izali ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, uczyć go będzie? a kto chce strofować Boga, niech na to odpowie. Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł: Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje. Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.

Und seine Jungen schlürfen Blut, und wo Erschlagene sind, da ist er. Und Jehova antwortete Hiob und sprach: Will der Tadler rechten mit dem Allmächtigen? Der da Gott zurechtweist, antworte darauf! Und Hiob antwortete Jehova und sprach: Siehe, zu gering bin ich, was soll ich dir erwidern? Ich lege meine Hand auf meinen Mund. Einmal habe ich geredet, und ich will nicht mehr antworten, und zweimal, und ich will es nicht mehr tun.