Job 39

Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
Sais-tu quand les chèvres sauvages font leurs petits? Observes-tu les biches quand elles mettent bas?
Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
Comptes-tu les mois pendant lesquels elles portent, Et connais-tu l'époque où elles enfantent?
Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
Elles se courbent, laissent échapper leur progéniture, Et sont délivrées de leurs douleurs.
Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
Leurs petits prennent de la vigueur et grandissent en plein air, Ils s'éloignent et ne reviennent plus auprès d'elles.
Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
Qui met en liberté l'âne sauvage, Et l'affranchit de tout lien?
Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
J'ai fait du désert son habitation, De la terre salée sa demeure.
Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
Il se rit du tumulte des villes, Il n'entend pas les cris d'un maître.
Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
Il parcourt les montagnes pour trouver sa pâture, Il est à la recherche de tout ce qui est vert.
Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
Le buffle veut-il être à ton service? Passe-t-il la nuit vers ta crèche?
On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
L'attaches-tu par une corde pour qu'il trace un sillon? Va-t-il après toi briser les mottes des vallées?
Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
Te reposes-tu sur lui, parce que sa force est grande? Lui abandonnes-tu le soin de tes travaux?
Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
Te fies-tu à lui pour la rentrée de ta récolte? Est-ce lui qui doit l'amasser dans ton aire?
Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
L'aile de l'autruche se déploie joyeuse; On dirait l'aile, le plumage de la cigogne.
Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
Mais l'autruche abandonne ses oeufs à la terre, Et les fait chauffer sur la poussière;
Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
Elle oublie que le pied peut les écraser, Qu'une bête des champs peut les fouler.
Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
Elle est dure envers ses petits comme s'ils n'étaient point à elle; Elle ne s'inquiète pas de l'inutilité de son enfantement.
Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
Car Dieu lui a refusé la sagesse, Il ne lui a pas donné l'intelligence en partage.
A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
Quand elle se lève et prend sa course, Elle se rit du cheval et de son cavalier.
Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
Est-ce toi qui donnes la vigueur au cheval, Et qui revêts son cou d'une crinière flottante?
Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
Le fais-tu bondir comme la sauterelle? Son fier hennissement répand la terreur.
Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
Il creuse le sol et se réjouit de sa force, Il s'élance au-devant des armes;
Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
Il se rit de la crainte, il n'a pas peur, Il ne recule pas en face de l'épée.
Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
Sur lui retentit le carquois, Brillent la lance et le javelot.
Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
Bouillonnant d'ardeur, il dévore la terre, Il ne peut se contenir au bruit de la trompette.
Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
Quand la trompette sonne, il dit: En avant! Et de loin il flaire la bataille, La voix tonnante des chefs et les cris de guerre.
Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
Est-ce par ton intelligence que l'épervier prend son vol, Et qu'il étend ses ailes vers le midi?
Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
Est-ce par ton ordre que l'aigle s'élève, Et qu'il place son nid sur les hauteurs?
Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
C'est dans les rochers qu'il habite, qu'il a sa demeure, Sur la cime des rochers, sur le sommet des monts.
Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
De là il épie sa proie, Il plonge au loin les regards.
Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje? Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku. Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą. Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest. A tak odpowiedział Pan Ijobowi, i rzekł: Izali ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, uczyć go będzie? a kto chce strofować Boga, niech na to odpowie. Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł: Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje. Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.
Ses petits boivent le sang; Et là où sont des cadavres, l'aigle se trouve.