Job 39

Sais-tu quand les chèvres sauvages font leurs petits? Observes-tu les biches quand elles mettent bas?
Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
Comptes-tu les mois pendant lesquels elles portent, Et connais-tu l'époque où elles enfantent?
Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
Elles se courbent, laissent échapper leur progéniture, Et sont délivrées de leurs douleurs.
Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
Leurs petits prennent de la vigueur et grandissent en plein air, Ils s'éloignent et ne reviennent plus auprès d'elles.
Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
Qui met en liberté l'âne sauvage, Et l'affranchit de tout lien?
Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
J'ai fait du désert son habitation, De la terre salée sa demeure.
Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
Il se rit du tumulte des villes, Il n'entend pas les cris d'un maître.
Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
Il parcourt les montagnes pour trouver sa pâture, Il est à la recherche de tout ce qui est vert.
Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
Le buffle veut-il être à ton service? Passe-t-il la nuit vers ta crèche?
Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
L'attaches-tu par une corde pour qu'il trace un sillon? Va-t-il après toi briser les mottes des vallées?
On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
Te reposes-tu sur lui, parce que sa force est grande? Lui abandonnes-tu le soin de tes travaux?
Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
Te fies-tu à lui pour la rentrée de ta récolte? Est-ce lui qui doit l'amasser dans ton aire?
Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
L'aile de l'autruche se déploie joyeuse; On dirait l'aile, le plumage de la cigogne.
Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
Mais l'autruche abandonne ses oeufs à la terre, Et les fait chauffer sur la poussière;
Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
Elle oublie que le pied peut les écraser, Qu'une bête des champs peut les fouler.
Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
Elle est dure envers ses petits comme s'ils n'étaient point à elle; Elle ne s'inquiète pas de l'inutilité de son enfantement.
Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
Car Dieu lui a refusé la sagesse, Il ne lui a pas donné l'intelligence en partage.
Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
Quand elle se lève et prend sa course, Elle se rit du cheval et de son cavalier.
A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
Est-ce toi qui donnes la vigueur au cheval, Et qui revêts son cou d'une crinière flottante?
Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
Le fais-tu bondir comme la sauterelle? Son fier hennissement répand la terreur.
Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
Il creuse le sol et se réjouit de sa force, Il s'élance au-devant des armes;
Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
Il se rit de la crainte, il n'a pas peur, Il ne recule pas en face de l'épée.
Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
Sur lui retentit le carquois, Brillent la lance et le javelot.
Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
Bouillonnant d'ardeur, il dévore la terre, Il ne peut se contenir au bruit de la trompette.
Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
Quand la trompette sonne, il dit: En avant! Et de loin il flaire la bataille, La voix tonnante des chefs et les cris de guerre.
Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
Est-ce par ton intelligence que l'épervier prend son vol, Et qu'il étend ses ailes vers le midi?
Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
Est-ce par ton ordre que l'aigle s'élève, Et qu'il place son nid sur les hauteurs?
Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
C'est dans les rochers qu'il habite, qu'il a sa demeure, Sur la cime des rochers, sur le sommet des monts.
Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
De là il épie sa proie, Il plonge au loin les regards.
Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
Ses petits boivent le sang; Et là où sont des cadavres, l'aigle se trouve.
Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje? Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku. Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą. Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest. A tak odpowiedział Pan Ijobowi, i rzekł: Izali ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, uczyć go będzie? a kto chce strofować Boga, niech na to odpowie. Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł: Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje. Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.