Job 38

La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:

Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:

Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?

Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?

Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.

Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.

Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.

Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?

Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?

Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,

Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?

Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?

Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.

Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;

Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,

Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;

Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,

Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,

Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?

I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.

Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,

Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?

Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;

Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.

Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;

Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.

Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?

I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.

Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?

Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?

Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?

Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?

Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?

Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?

Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,

Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?

Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?

Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.

Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?

Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?

Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,

Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?

Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?

Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.

Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?

Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?

Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,

Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?

Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,

Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;

Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?

Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.

Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?

Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?

El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?

Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?

Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.

Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.

Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?

Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?

Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?

Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?

Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?

I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?

Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?

Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?

Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?

Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?

Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?

Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,

Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?

Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?

Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?

Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,

Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?

Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?