Job 38

Daarna antwoordde de HEERE Job uit een onweder, en zeide:

Så svarede HERREN Job ud fra Stormvejret og sagde:

Wie is hij, die den raad verduistert met woorden zonder wetenschap?

"Hvem fordunkler mit Råd med Ord, som er uden Mening?

Gord nu, als een man, uw lenden, zo zal Ik u vragen, en onderricht Mij.

Omgjord som en Mand dine Lænder, jeg vil spørge, og du skal lære mig!

Waar waart gij, toen Ik de aarde grondde? Geef het te kennen, indien gij kloek van verstand zijt.

Hvor var du, da jeg grundede Jorden? Sig frem, om du har nogen Indsigt!

Wie heeft haar maten gezet, want gij weet het; of wie heeft over haar een richtsnoer getrokken?

Hvem bestemte dens Mål - du kender det jo - hvem spændte Målesnor ud derover?

Waarop zijn haar grondvesten nedergezonken, of wie heeft haar hoeksteen gelegd?

Hvorpå blev dens Støtter sænket, hvem lagde dens Hjørnesten,

Toen de morgensterren te zamen vrolijk zongen, en al de kinderen Gods juichten.

mens Morgenstjernerne jubled til Hobe, og alle Gudssønner råbte af Glæde?

Of wie heeft de zee met deuren toegesloten, toen zij uitbrak, en uit de baarmoeder voortkwam?

Hvem stængte for Havet med Porte, dengang det brusende udgik af Moders Skød,

Toen Ik de wolk tot haar kleding stelde, en de donkerheid tot haar windeldoek;

dengang jeg gav det Skyen til Klædning og Tågemulm til Svøb,

Toen Ik voor haar met Mijn besluit de aarde doorbrak, en zette grendel en deuren;

dengang jeg brød det en Grænse og indsatte Portslå og Døre

En zeide: Tot hiertoe zult gij komen, en niet verder, en hier zal hij zich stellen tegen den hoogmoed uwer golven.

og sagde: "Hertil og ikke længer! Her standse dine stolte Vover!"

Hebt gij van uw dagen den morgenstond geboden? Hebt gij den dageraad zijn plaats gewezen;

Har du nogen Sinde kaldt Morgenen frem, ladet Morgenrøden vide sit Sted,

Opdat hij de einden der aarde vatten zou; en de goddelozen uit haar uitgeschud zouden worden?

så den greb om Jordens Flige og gudløse rystedes bort,

Dat zij veranderd zou worden gelijk zegelleem, en zij gesteld worden als een kleed?

så den dannedes til som Ler under Segl, fik Farve, som var den en Klædning?

En dat van de goddelozen hun licht geweerd worde, en de hoge arm worde gebroken?

De gudløses Lys toges fra dem, den løftede Arm blev knust.

Zijt gij gekomen tot aan de oorsprongen der zee, en hebt gij in het onderste des afgronds gewandeld?

Har du mon været ved Havets Kilder, har du mon vandret på Dybets Bund?

Zijn u de poorten des doods ontdekt, en hebt gij gezien de poorten van de schaduw des doods?

Mon Dødens Porte har vist sig for dig, skued du Mulmets Porte?

Zijt gij met uw verstand gekomen tot aan de breedte der aarde? Geef het te kennen, indien gij dit alles weet.

Så du ud over Jordens Vidder? Sig frem, om du ved, hvor stor den er!

Waar is de weg, daar het licht woont? En de duisternis, waar is haar plaats?

Hvor er Vejen til Lysets Bolig, og hvor har Mørket mon hjemme,

Dat gij dat brengen zoudt tot zijn pale, en dat gij merken zoudt de paden zijns huizes?

så du kunde hente det til dets Rige og bringe det hen på Vej til dets Bolig?

Gij weet het, want gij waart toen geboren, en uw dagen zijn veel in getal.

Du ved det, du blev jo født dengang, dine Dages Tal er jo stort!

Zijt gij gekomen tot de schatkameren der sneeuw, en hebt gij de schatkameren des hagels gezien?

Har du været, hvor Sneen gemmes, og skuet, hvor Hagelen vogtes,

Dien Ik ophoude tot den tijd der benauwdheid, tot den dag des strijds en des oorlogs!

den, jeg gemmer til Trængselens Tid, til Kampens og Krigens Dag?

Waar is de weg, daar het licht verdeeld wordt, en de oostenwind zich verstrooit op de aarde?

Hvor er Vejen did, hvor Lyset deler sig, hvor Østenvinden spreder sig ud over Jorden?

Wie deelt voor den stortregen een waterloop uit, en een weg voor het weerlicht der donderen?

Hvem åbnede Regnen en Rende og Tordenens Lyn en Vej

Om te regenen op het land, waar niemand is, op de woestijn, waarin geen mens is;

for at væde folketomt Land, Ørkenen, hvor ingen bor,

Om het woeste en het verwoeste te verzadigen, en om het uitspruitsel der grasscheutjes te doen wassen.

for at kvæge Øde og Ødemark og fremkalde Urter i Ørkenen?

Heeft de regen een vader, of wie baart de druppelen des dauws?

Har Regnen mon en Fader, hvem avlede Duggens Dråber?

Uit wiens buik komt het ijs voort, en wie baart den rijm des hemels?

Af hvilket Skød kom Isen vel frem, hvem fødte mon Himlens Rim?

Als met een steen verbergen zich de wateren, en het vlakke des afgrond wordt omvat.

Vandet størkner som Sten, Dybets Flade trækker sig sammen.

Kunt gij de liefelijkheden van het Zevengesternte binden, of de strengen des Orions losmaken?

Knytter du Syvstjernens Bånd, kan du løse Orions Lænker?

Kunt gij de Mazzaroth voortbrengen op haar tijd, en den Wagen met zijn kinderen leiden?

Lader du Aftenstjemen gå op i Tide, leder du Bjørnen med Unger?

Weet gij de verordeningen des hemels, of kunt gij deszelfs heerschappij op de aarde bestellen?

Kender du Himmelens Love, fastsætter du dens Magt over Jorden?

Kunt gij uw stem tot de wolken opheffen, opdat een overvloed van water u bedekke?

Kan du løfte Røsten til Sky, så Vandskyl adlyder dig?

Kunt gij de bliksemen uitlaten, dat zij henenvaren, en tot u zeggen: Zie, hier zijn wij?

Sender du Lynene ud, så de går, og svarer de dig: "Her er vi!"

Wie heeft de wijsheid in het binnenste gezet? Of wie heeft den zin het verstand gegeven?

Hvem lagde Visdom i sorte Skyer, hvem gav Luftsynet Kløgt?

Wie kan de wolken met wijsheid tellen, en wie kan de flessen des hemels nederleggen?

Hvem er så viis, at han tæller Skyerne, hvem hælder Himmelens Vandsække om,

Als het stof doorgoten is tot vastigheid, en de kluiten samenkleven?

når Jorden ligger i Ælte, og Leret klumper sig sammen?

Jager du Rov til Løvinden, stiller du Ungløvers hunger,

når de dukker sig i deres Huler; ligger på Lur i Krat?

Hvem skaffer Ravnen Æde, når Ungerne skriger til Gud og flakker om uden Føde?