Luke 22

adpropinquabat autem dies festus azymorum qui dicitur pascha
Наближалося ж свято Опрісноків, що Пасхою зветься.
et quaerebant principes sacerdotum et scribae quomodo eum interficerent timebant vero plebem
А первосвященики й книжники стали шукати, як би вбити Його, та боялись народу...
intravit autem Satanas in Iudam qui cognominatur Scarioth unum de duodecim
Сатана ж увійшов у Юду, званого Іскаріот, одного з Дванадцятьох.
et abiit et locutus est cum principibus sacerdotum et magistratibus quemadmodum illum traderet eis
І він пішов, і почав умовлятися з первосвящениками та начальниками, як він видасть Його.
et gavisi sunt et pacti sunt pecuniam illi dare
Ті ж зраділи, і погодилися дати йому срібняків.
et spopondit et quaerebat oportunitatem ut traderet illum sine turbis
І він обіцяв, і шукав відповідного часу, щоб їм видати Його без народу...
venit autem dies azymorum in qua necesse erat occidi pascha
І настав день Опрісноків, коли пасху приносити в жертву належало.
et misit Petrum et Iohannem dicens euntes parate nobis pascha ut manducemus
І послав Він Петра та Івана, говорячи: Підіть, і приготуйте нам пасху, щоб її спожили ми.
at illi dixerunt ubi vis paremus
А вони запитали Його: Де Ти хочеш, щоб ми приготували?
et dixit ad eos ecce introeuntibus vobis in civitatem occurret vobis homo amphoram aquae portans sequimini eum in domum in qua intrat
А Він їм відказав: Ось, як будете входити в місто, стріне вас чоловік, воду несучи у глекові, ідіть за ним аж до дому, куди він увійде.
et dicetis patri familias domus dicit tibi magister ubi est diversorium ubi pascha cum discipulis meis manducem
І скажіть до господаря дому: Учитель питає тебе: Де кімната, в якій споживу зо Своїми учнями пасху?
et ipse vobis ostendet cenaculum magnum stratum et ibi parate
І він вам покаже велику горницю вистелену: там приготуйте.
euntes autem invenerunt sicut dixit illis et paraverunt pascha
І вони відійшли, і знайшли, як Він їм говорив, і зачали там готувати пасху.
et cum facta esset hora discubuit et duodecim apostoli cum eo
А коли настав час, сів до столу, і апостоли з Ним.
et ait illis desiderio desideravi hoc pascha manducare vobiscum antequam patiar
І промовив до них: Я дуже бажав спожити цю пасху із вами, перш ніж муки прийму.
dico enim vobis quia ex hoc non manducabo illud donec impleatur in regno Dei
Бо кажу вам, що вже споживати не буду її, поки сповниться в Божому Царстві вона.
et accepto calice gratias egit et dixit accipite et dividite inter vos
Узявши ж чашу, і вчинивши подяку, Він промовив: Візьміть її, і поділіть між собою.
dico enim vobis quod non bibam de generatione vitis donec regnum Dei veniat
Кажу ж вам, що віднині не питиму Я від оцього плоду виноградного, доки Божеє Царство не прийде.
et accepto pane gratias egit et fregit et dedit eis dicens hoc est corpus meum quod pro vobis datur hoc facite in meam commemorationem
Узявши ж хліб і вчинивши подяку, поламав і дав їм, проказуючи: Це тіло Моє, що за вас віддається. Це чиніть на спомин про Мене!
similiter et calicem postquam cenavit dicens hic est calix novum testamentum in sanguine meo quod pro vobis funditur
По вечері так само ж і чашу, говорячи: Оця чаша Новий Заповіт у Моїй крові, що за вас проливається.
verumtamen ecce manus tradentis me mecum est in mensa
Та однак, за столом ось зо Мною рука Мого зрадника.
et quidem Filius hominis secundum quod definitum est vadit verumtamen vae illi homini per quem traditur
Бо Син Людський іде, як призначено; але горе тому чоловікові, хто Його видає!
et ipsi coeperunt quaerere inter se quis esset ex eis qui hoc facturus esset
А вони почали між собою питати, котрий з них мав би це вчинити?
facta est autem et contentio inter eos quis eorum videretur esse maior
І сталось між ними й змагання, котрий з них уважатися має за більшого.
dixit autem eis reges gentium dominantur eorum et qui potestatem habent super eos benefici vocantur
Він же промовив до них: Царі народів панують над ними, а ті, що ними володіють, доброчинцями звуться.
vos autem non sic sed qui maior est in vobis fiat sicut iunior et qui praecessor est sicut ministrator
Але не так ви: хто найбільший між вами, нехай буде, як менший, а начальник як службовець.
nam quis maior est qui recumbit an qui ministrat nonne qui recumbit ego autem in medio vestrum sum sicut qui ministrat
Бо хто більший: чи той, хто сидить при столі, чи хто прислуговує? Чи не той, хто сидить при столі? А Я серед вас, як службовець.
vos autem estis qui permansistis mecum in temptationibus meis
Ви ж оті, що перетривали зо Мною в спокусах Моїх,
et ego dispono vobis sicut disposuit mihi Pater meus regnum
і Я вам заповітую Царство, як Отець Мій Мені заповів,
ut edatis et bibatis super mensam meam in regno et sedeatis super thronos iudicantes duodecim tribus Israhel
щоб ви в Царстві Моїм споживали й пили за столом Моїм, і щоб ви на престолах засіли судити дванадцять племен Ізраїлевих.
ait autem Dominus Simon Simon ecce Satanas expetivit vos ut cribraret sicut triticum
І промовив Господь: Симоне, Симоне, ось сатана жадав вас, щоб вас пересіяти, мов ту пшеницю.
ego autem rogavi pro te ut non deficiat fides tua et tu aliquando conversus confirma fratres tuos
Я ж молився за тебе, щоб не зменшилась віра твоя; ти ж колись, як навернешся, зміцни браттю свою!
qui dixit ei Domine tecum paratus sum et in carcerem et in mortem ire
А той відказав Йому: Господи, я з Тобою готовий іти до в'язниці й на смерть!
et ille dixit dico tibi Petre non cantabit hodie gallus donec ter abneges nosse me
Він же прорік: Говорю тобі, Петре, півень не заспіває сьогодні, як ти тричі зречешся, що не знаєш Мене...
et dixit eis quando misi vos sine sacculo et pera et calciamentis numquid aliquid defuit vobis at illi dixerunt nihil
І Він їм сказав: Як Я вас посилав без калитки, і без торби, і без сандаль, чи вам бракувало чого? Вони ж відказали: Нічого.
dixit ergo eis sed nunc qui habet sacculum tollat similiter et peram et qui non habet vendat tunicam suam et emat gladium
А тепер - каже їм - хто має калитку, нехай візьме, теж і торбу; хто ж не має, нехай продасть одіж свою та й купить меча.
dico enim vobis quoniam adhuc hoc quod scriptum est oportet impleri in me et quod cum iniustis deputatus est etenim ea quae sunt de me finem habent
Говорю бо Я вам, що виконатися на Мені має й це ось написане: До злочинців Його зараховано. Бо те, що про Мене, виконується.
at illi dixerunt Domine ecce gladii duo hic at ille dixit eis satis est
І сказали вони: Господи, ось тут два мечі. А Він їм відказав: Досить!
et egressus ibat secundum consuetudinem in montem Olivarum secuti sunt autem illum et discipuli
І Він вийшов, і пішов за звичаєм на гору Оливну. А за Ним пішли учні Його.
et cum pervenisset ad locum dixit illis orate ne intretis in temptationem
А прийшовши на місце, сказав їм: Моліться, щоб не впасти в спокусу.
et ipse avulsus est ab eis quantum iactus est lapidis et positis genibus orabat
А Він Сам, відійшовши від них, як докинути каменем, на коліна припав та й молився,
dicens Pater si vis transfer calicem istum a me verumtamen non mea voluntas sed tua fiat
благаючи: Отче, як волієш, пронеси мимо Мене цю чашу! Та проте не Моя, а Твоя нехай станеться воля!...
apparuit autem illi angelus de caelo confortans eum et factus in agonia prolixius orabat
І Ангол із неба з'явився до Нього, і додавав Йому сили.
et factus est sudor eius sicut guttae sanguinis decurrentis in terram
А як був у смертельній тривозі, ще пильніш Він молився. І піт Його став, немов каплі крови, що спливали на землю...
et cum surrexisset ab oratione et venisset ad discipulos suos invenit eos dormientes prae tristitia
І, підвівшись з молитви, Він до учнів прийшов, і знайшов їх, що спали з журби...
et ait illis quid dormitis surgite orate ne intretis in temptationem
І промовив до них: Чого ви спите? Уставайте й моліться, щоб не впасти в спокусу!
adhuc eo loquente ecce turba et qui vocabatur Iudas unus de duodecim antecedebat eos et adpropinquavit Iesu ut oscularetur eum
І, коли Він іще говорив, ось народ з'явився, і один із Дванадцятьох, що Юдою зветься, ішов перед ними. І він підійшов до Ісуса, щоб поцілувати Його. Бо він знака їм дав був: кого я поцілую, то Він!
Iesus autem dixit ei Iuda osculo Filium hominis tradis
Ісус же промовив до нього: Чи оце поцілунком ти, Юдо, видаєш Сина Людського?
videntes autem hii qui circa ipsum erant quod futurum erat dixerunt ei Domine si percutimus in gladio
А ті, що були з Ним, як побачили, що має статись, сказали Йому: Господи, чи мечем нам не вдарити?
et percussit unus ex illis servum principis sacerdotum et amputavit auriculam eius dextram
І, один із них рубонув раба первосвященикового, та й відтяв праве вухо йому.
respondens autem Iesus ait sinite usque huc et cum tetigisset auriculam eius sanavit eum
Та Ісус відізвався й сказав: Лишіть, уже досить! І, доторкнувшись до вуха його, уздоровив його.
dixit autem Iesus ad eos qui venerant ad se principes sacerdotum et magistratus templi et seniores quasi ad latronem existis cum gladiis et fustibus
А до первосвящеників і влади сторожі храму та старших, що прийшли проти Нього, промовив Ісус: Немов на розбійника вийшли з мечами та киями...
cum cotidie vobiscum fuerim in templo non extendistis manus in me sed haec est hora vestra et potestas tenebrarum
Як щоденно Я з вами у храмі бував, не піднесли на Мене ви рук. Та це ваша година тепер, і влада темряви...
conprehendentes autem eum duxerunt ad domum principis sacerdotum Petrus vero sequebatur a longe
А схопивши Його, повели й привели у дім первосвященика. Петро ж здалека йшов слідкома.
accenso autem igni in medio atrio et circumsedentibus illis erat Petrus in medio eorum
Як розклали ж огонь серед двору, і вкупі сиділи, сидів і Петро поміж ними.
quem cum vidisset ancilla quaedam sedentem ad lumen et eum fuisset intuita dixit et hic cum illo erat
А служниця одна його вгледіла, як сидів коло світла, і, придивившись до нього, сказала: І цей був із Ним!
at ille negavit eum dicens mulier non novi illum
І відрікся від Нього він, твердячи: Не знаю я, жінко, Його!
et post pusillum alius videns eum dixit et tu de illis es Petrus vero ait o homo non sum
Незабаром же другий побачив його та й сказав: І ти від отих. А Петро відказав: Ні, чоловіче!...
et intervallo facto quasi horae unius alius quidam adfirmabat dicens vere et hic cum illo erat nam et Galilaeus est
І як часу минуло з годину, хтось інший твердив і казав: Поправді, і цей був із Ним, бо він галілеянин.
et ait Petrus homo nescio quod dicis et continuo adhuc illo loquente cantavit gallus
А Петро відказав: Чоловіче, не відаю, про що ти говориш... І зараз, як іще говорив він, півень заспівав.
et conversus Dominus respexit Petrum et recordatus est Petrus verbi Domini sicut dixit quia priusquam gallus cantet ter me negabis
І Господь обернувся й подививсь на Петра. А Петро згадав слово Господнє, як сказав Він йому: Перше, ніж заспіває півень, відречешся ти тричі від Мене.
et egressus foras Petrus flevit amare
І, вийшовши звідти, він гірко заплакав!
et viri qui tenebant illum inludebant ei caedentes
А люди, які ув'язнили Ісуса, знущалися з Нього та били.
et velaverunt eum et percutiebant faciem eius et interrogabant eum dicentes prophetiza quis est qui te percussit
І, закривши Його, вони били Його по обличчі, і питали Його, приговорюючи: Пророкуй, хто то вдарив Тебе?
et alia multa blasphemantes dicebant in eum
І багато інших богозневаг говорили на Нього вони...
et ut factus est dies convenerunt seniores plebis et principes sacerdotum et scribae et duxerunt illum in concilium suum dicentes si tu es Christus dic nobis
А коли настав день, то зібралися старші народу, первосвященики й книжники, і повели Його в синедріон свій,
et ait illis si vobis dixero non creditis mihi
і казали: Коли Ти Христос, скажи нам. А Він їм відповів: Коли Я вам скажу, не повірите ви.
si autem et interrogavero non respondebitis mihi neque dimittetis
А коли й поспитаю вас Я, не дасте Мені відповіді.
ex hoc autem erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei
Незабаром Син Людський сидітиме по правиці сили Божої!
dixerunt autem omnes tu ergo es Filius Dei qui ait vos dicitis quia ego sum
Тоді всі запитали: То Ти Божий Син? А Він їм відповів: Самі кажете ви, що то Я...
at illi dixerunt quid adhuc desideramus testimonium ipsi enim audivimus de ore eius
А вони відказали: Нащо потрібні ще свідки для нас? Бо ми чули самі з Його уст!