Job 39

Nalalaman mo ba ang panahong ipinanganganak ng mga kambing bundok? O matatandaan mo ba ang mga pagdaramdam ng mga usa?
Jager du rov for løvinnen, og metter du de grådige ungløver,
Mabibilang mo ba ang mga buwan ng kanilang kagampanan? O nalalaman mo ba ang panahong kanilang ipinanganak?
når de dukker sig ned i sine huler og ligger på lur i krattet?
Sila'y nagsisiyuko, kanilang inilalabas ang kanilang mga anak, kaniyang iniwawaksi ang kanilang kapanglawan.
Hvem lar ravnen finne sin mat, når dens unger skriker til Gud og farer hit og dit uten føde?
Ang kanilang mga anak ay nagiging malakas, sila'y nagsisilaki sa kaparangan; sila'y nagsisiyao at hindi na nagsisibalik.
Kjenner du tiden når stengjetene føder, og gir du akt på hindenes veer?
Sinong nagpakawala sa mabangis na asno? O sinong nagkalag ng mga tali ng mailap na asno?
Teller du månedene til de skal bære, og vet du tiden når de føder?
Na ginawa kong bahay niya ang ilang, at ang lupaing maasin na kaniyang tahanan.
De bøier sig, føder sine unger og blir fri for sine smerter.
Kaniyang nililibak ang kaguluhan ng bayan. Ni hindi niya dinidinig ang sigaw ng nagpapatakbo ng hayop.
Deres unger blir kraftige og vokser op ute på marken; de løper bort og kommer ikke tilbake til dem.
Ang libot ng mga bundok ay kaniyang pastulan, at kaniyang sinasaliksik ang bawa't sariwang bagay.
Hvem har gitt villeslet dets frihet, hvem løste dets bånd,
Matutuwa ba ang bakang gubat na maglingkod sa iyo? O matitira ba sa siping ng iyong pasabsaban?
det som jeg gav ørkenen til hus og saltmoen til bolig?
Matatalian mo ba ang bakang gubat ng iyong panali sa pangbukid? O magbubusagsag ba ng mga libis sa likuran mo?
Det ler av byens ståk og styr; driverens skjenn slipper det å høre.
Aasa ka ba sa kaniya, dahil sa siya'y totoong malakas? O iiwan mo ba ang iyong gawain sa kaniya?
Hvad det leter op på fjellene, er dets beite, og det søker efter hvert grønt strå.
Ipagkakatiwala mo ba sa kaniya na iuuwi sa bahay ang iyong binhi, at pipisanin ang mga butil sa iyong giikan?
Har vel villoksen lyst til å tjene dig? Vil den bli natten over ved din krybbe?
Ang pakpak ng avestruz ay nagagalak; nguni't may kagandahang loob ba ang kanilang mga pakpak at mga balahibo?
Kan du binde villoksen med rep til furen? Vil den harve dalene efter dig?
Sapagka't nagiiwan ng kaniyang mga itlog sa lupa, at pinaiinit ang mga yaon sa alabok,
Kan du stole på den, fordi dens kraft er så stor, og kan du overlate den ditt arbeid?
At kinalilimutang mangapipisa ng paa, o mangayuyurakan ng mabangis na hayop.
Kan du lite på at den fører din grøde hjem, og at den samler den til din treskeplass?
Siya'y nagmamatigas laban sa kaniyang mga sisiw na tila hindi kaniya: bagaman ang kaniyang gawa ay mawalang kabuluhan, hindi niya ikinatatakot;
Strutsen flakser lystig med vingene; men viser dens vinger og fjær moderkjærlighet?
Sapagka't binawian siya ng Dios ng karunungan, ni hindi siya binahaginan ng unawa.
Nei, den overlater sine egg til jorden og lar dem opvarmes i sanden,
Anomang panahon na siya'y napaiitaas, hinahamak niya ang kabayo at ang sakay nito.
og den glemmer at en fot kan klemme dem itu, og markens ville dyr trå dem i stykker.
Nagbigay ka ba sa kabayo ng kalakasan? Binihisan mo ba ang kaniyang leeg ng buhok na gumagalaw?
Den er hård mot sine unger, som om de ikke var dens egne; den er ikke redd for at dens møie skal være spilt.
Pinalulukso mo ba siya na parang balang? Ang kaluwalhatian ng kaniyang bahin ay kakilakilabot.
For Gud nektet den visdom og gav den ingen forstand.
Siya'y kumukutkot sa libis, at nagagalak sa kaniyang kalakasan, siya'y sumasagupa sa mga taong may sandata.
Men når den flakser i været, ler den av hesten og dens rytter.
Tinutuya niya ang takot at hindi nanglulupaypay: ni hindi tinatalikuran ang tabak.
Gir du hesten styrke? Klær du dens hals med bevrende man?
Ang suksukan ng pana ay tumutunog laban sa kaniya, ang makintab na sibat at ang kalasag.
Lar du den springe som gresshoppen? Dens stolte fnysen er forferdelig.
Kaniyang sinasakmal ang lupa na may kabangisan at poot; ni hindi siya naniniwala na yao'y tunog ng pakakak.
Den skraper i jorden og gleder sig ved sin kraft; så farer den frem mot væbnede skarer.
Kaniyang sinasabi sa tuwing tutunog ang mga pakakak: Aha! At kaniyang naaamoy ang pagbabaka sa malayo, ang sigaw ng mga kapitan at ang hiyaw.
Den ler av frykten og forferdes ikke, og den vender ikke om for sverd.
Lumilipad ba ang uwak sa pamamagitan ng inyong karunungan, at iniuunat ba ang kaniyang mga pakpak sa dakong timugan?
Over den klirrer koggeret, blinkende spyd og lanse.
Napaiilanglang ba ang agila sa iyong utos, at gumagawa ba ng kaniyang pugad sa itaas?
Med styr og ståk river den jorden op, og den lar sig ikke stagge når krigsluren lyder.
Sila'y nananahan sa malaking bato, at doon tumitira, sa taluktok ng burol at sa katibayan,
Hver gang luren lyder, sier den: Hui! Og langt borte værer den striden, høvedsmenns tordenrøst og hærskrik.
Mula roo'y tumitingin siya ng madadagit; ang kaniyang mga mata ay tumatanaw sa malayo.
Skyldes det din forstand at høken svinger sig op og breder ut sine vinger mot Syden?
Ang mga anak naman niya ay nagsisihitit ng dugo: at kung saan naroon ang pinatay ay naroon siya.
Er det på ditt bud at ørnen flyver så høit, og at den bygger sitt rede oppe i høiden? Den bor på berget og har nattely der, på tind og nut. Derfra speider den efter føde; langt bort skuer dens øine. Dens unger drikker blod, og hvor der er lik, der er den. Og Herren blev ved å svare Job og sa: Vil du som klandrer den Allmektige, vil du trette med ham? Du som laster Gud, må svare på dette! Da svarte Job Herren og sa: Nei, jeg er for ringe; hvad skulde jeg svare dig? Jeg legger min hånd på min munn. En gang har jeg talt, men jeg tar ikke mere til orde - ja to ganger, men jeg gjør det ikke mere.