Psalms 106

 Halleluja!  Tacken HERREN, ty han är god,  ty hans nåd varar evinnerligen.

خداوند را شکر کنید! خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست؛ و محبّت پایدار او جاودانه است.

 Vem kan uttala HERRENS väldiga gärningar  och förkunna allt hans lov?

چه کسی می‌تواند کارهای عظیمی را که او انجام داده است، بیان کند؟ چه کسی می‌تواند شکر او را آن‌طور که شایسته است، بجا آورد؟

 Saliga äro de som akta på vad rätt är,  de som alltid öva rättfärdighet.

خوشا به حال کسانی‌که احکام او را بجا می‌آورند و همیشه آنچه را که درست است انجام می‌دهند.

 Tänk på mig, HERRE, efter din nåd mot ditt folk,  besök mig med din frälsning,

خداوندا، وقتی قوم خود را یاری می‌کنی، مرا هم به یادآور. وقتی آنها را نجات می‌دهی، مرا هم نجات بده

 så att jag med lust får se dina utvaldas lycka,  glädja mig med ditt folks glädje,  berömma mig med din arvedel.

تا سعادت قوم خود را ببینم و در شادمانی امّت تو شریک گردم و در افتخاری که به قوم خود می‌بخشی، سهیم باشم.

 Vi hava syndat likasom våra fäder,  vi hava gjort illa, vi hava varit ogudaktiga.

ما هم مانند اجداد خود گناهکار هستیم، ما نیز خطا کرده و شرارت ورزیده‌ایم.

 Våra fäder i Egypten aktade icke på dina under;  de tänkte icke på dina många nådegärningar,  utan voro gensträviga vid havet, invid Röda havet.

اجداد ما در مصر، کارهای عجیب تو را درک نکردند، آنها مهر و محبّت پایدار تو را فراموش کردند و در ساحل دریای سرخ علیه قادر متعال شورش کردند.

 Men han frälste dem för sitt namns skull,  för att göra sin makt kunnig.

امّا او همان‌طور که وعده داده بود، آنها را رهایی داد تا قدرت عظیم خود را نشان دهد.

 Han näpste Röda havet, så att det blev torrt,  och förde dem genom djupen såsom genom en öken.

او به دریای سرخ فرمان داد و دریا خشک شد؛ و قوم خود را از میان دریا از روی خشکی گذرانید.

 Han frälste dem från deras motståndares hand  och förlossade dem ifrån fiendens hand.

آنها را از دست آنانی که از ایشان نفرت داشتند، رهانید و از چنگ دشمنانشان نجات داد.

 Vattnet övertäckte deras ovänner;  icke en enda av dem blev kvar.

امّا آب، تمام دشمنان آنها را غرق کرد به طوری که حتی یکی از آنان هم باقی نماند.

 Då trodde de på hans ord,  då sjöngo de hans lov.

در آن وقت آنها به وعدهٔ او ایمان آوردند و برای او سرود شکرگزاری خواندند.

 Men snart glömde de hans gärningar,  de förbidade icke hans råd.

امّا آنها بزودی همهٔ کارهای او را فراموش کردند و منتظر مشورت و نصایح او نشدند.

 De grepos av lystnad i öknen  och frestade Gud i ödemarken.

بلکه با خواهش‌های نفسانی خود، خدا را در صحرا آزمودند.

 Då gav han dem vad de begärde,  men sände tärande sjukdom över dem.

پس او آنچه را که خواسته بودند، به ایشان عطا کرد، امّا مرض کشنده‌ای در بین آنها فرستاد.

 Och de upptändes av avund mot Mose i lägret,  mot Aron, HERRENS helige.

در بیابان به موسی و به هارون، خدمتگزار مقدّس خداوند حسادت ورزیدند.

 Men jorden öppnade sig och uppslukade Datan  och övertäckte Abirams hop.

پس زمین دهان باز کرد و داتان و ابیرام و همراهانش را در خود فروبرد.

 Och eld begynte brinna i deras hop,  en låga brände upp de ogudaktiga.

آتش بر پیروانشان بارید و همهٔ آن مردم شریر را سوزانید.

 De gjorde en kalv vid Horeb  och tillbådo ett gjutet beläte;

آنها در دامنهٔ کوه سینا گوساله‌ای از طلا ساختند و آن بت را پرستش کردند.

 sin ära bytte de bort  mot bilden av en oxe, som äter gräs.

مجسمهٔ یک گاوِ علفخوار را، بر خدای با عظمت و پُرجلال ترجیح دادند.

 De glömde Gud, sin frälsare,  som hade gjort så stora ting i Egypten,

آنها خدایی را که با کارهای عجیب خود آنان را از مصر آزاد کرده بود، فراموش کردند،

 så underbara verk i Hams land,  så fruktansvärda gärningar vid Röda havet.

کارهای عجیبی را که در زمین مصر انجام داد و یا آنچه را که در دریای سرخ کرد.

 Då hotade han att förgöra dem;  men Mose, den man som han hade utvalt,  trädde fram såsom medlare inför honom  till att avvända hans vrede, så att den icke skulle fördärva.

وقتی خدا فرمود که می‌خواهد آن مردم را از بین ببرد، خادم برگزیدهٔ او موسی، در مقابل خدا به شفاعت ایستاد تا خشم او را برگرداند تا آنان را از بین نبرد.

 De föraktade det ljuvliga landet  och trodde icke på hans ord.

آنها نخواستند که به آن سرزمین نیکو وارد شوند و به وعدهٔ خداوند اعتماد ننمودند.

 De knorrade i sina tält  och lyssnade icke till HERRENS röst.

در چادر‌های خود نشستند و شکایت کردند و به دستورات خداوند گوش ندادند.

 Då lyfte han upp sin hand mot dem  och svor att slå ned dem i öknen,

پس خداوند به طور بسیار جدّی قسم خورد که همه را در آن بیابان از بین ببرد

 att slå ned deras barn ibland hedningarna  och förströ dem i länderna.

و نسل ایشان را در سرزمینهای بیگانه پراکنده کند تا در سرگردانی بمیرند.

 Och de slöto sig till Baal-Peor  och åto det som var offrat åt döda.

در فغور، بت بعل را پرستیدند و از قربانی‌هایی که به بُتهای بی‌جان تقدیم شده بود، خوردند.

 De förtörnade Gud med sina gärningar,  och en hemsökelse bröt in över dem.

با رفتار خود، خداوند را به خشم آوردند و به‌خاطر آن به بلا دچار شدند.

 Men Pinehas trädde fram och skipade rätt,  och så upphörde hemsökelsen;

پس فینحاس، برخاسته و مجرمین را مجازات نمود و وبا از بین رفت.

 det vart honom räknat till rättfärdighet  från släkte till släkte, för evig tid.

این کار نیک فینحاس در پیشگاه خدا مقبول گردید و تا به ابد از آن یاد خواهد شد.

 De förtörnade honom ock vid Meribas vatten,  och det gick Mose illa för deras skull.

در کنار چشمهٔ مریبه، خشم خداوند را برانگیختند، به طوری که به‌خاطر آن، موسی دچار زحمت گردید.

 Ty de voro gensträviga mot hans Ande,  och han talade obetänksamt med sina läppar.

چون آن‌چنان او را به ستوه آورده بودند که سخنان ناسزا گفت.

 De förgjorde icke de folk  om vilka HERREN hade givit dem befallning,

آن قومهایی را که خداوند دستور داده بود از بین ببرند نکشتند،

 utan beblandade sig med hedningarna  och lärde sig deras gärningar.

بلکه با آنها ازدواج کردند و از رفتار بت‌پرستانهٔ آنها پیروی نمودند.

 De tjänade deras avgudar,  och dessa blevo dem till en snara.

بُتهای آنها را پرستش کردند و در نتیجه اسباب سقوط خود را فراهم کردند.

 Och de offrade sina söner och döttrar  till offer åt onda andar.

پسران و دختران خود را برای بُتهای کنعان قربانی نمودند.

 Ja, de utgöto oskyldigt blod,  sina söners och döttrars blod  och offrade dessa åt Kanaans avgudar;  och landet vart ohelgat genom blodskulder.

خون پسران و دختران بی‌گناه خود را به‌خاطر بُتهای کنعان ریختند و آن سرزمین را با خون آلوده کردند.

 Så blevo de orena genom sina gärningar  och betedde sig trolöst i sina verk.

به این ترتیب به‌خاطر رفتار بد خود، ناپاک گشتند و به خداوند خیانت ورزیدند.

 Då upptändes HERRENS vrede mot hans folk,  och hans arvedel blev honom en styggelse.

آنگاه خداوند بر قوم خود خشم نموده از آنها متنفّر گردید.

 Och han gav dem i hedningars hand,  så att de som hatade dem fingo råda över dem.

پس آنها را به دست اقوامی که از آنها متنفّر بودند، سپرد و آنها بر ایشان حکمرانی نمودند.

 Deras fiender trängde dem,  och de blevo kuvade under deras hand.

دشمنانشان بر آنها ظلم نموده، آنها را خوار و ذلیل کردند.

 Många gånger räddade han dem,  men de voro gensträviga i sin egenvilja  och förgingos så genom sin missgärning.

خداوند بارها قوم خود را نجات داد، ولی هر بار آنها مجدداً به ضد خدا شورش نمودند، بیشتر در گناه فرو رفتند.

 Men han såg till dem i deras nöd,  när han hörde deras rop.

با وجود این، هرگاه از روی درماندگی به حضور خداوند زاری کردند، خداوند زاری آنها را شنید.

 Och han tänkte, dem till fromma, på sitt förbund  och ömkade sig efter sin stora nåd.

پیمانی را که با آنها بسته بود، به یاد آورد و به‌خاطر محبّت پایدارش، بر آنها رحمت فرموده، از گناهانشان چشم پوشید

 Och han lät dem finna barmhärtighet  inför alla dem som hade fört dem i fångenskap.

و دل مردمانی را که بر آنها ظلم می‌کردند، به رحم آورد.

 Fräls oss, HERRE, vår Gud,  och församla oss från hedningarna,  så att vi få prisa ditt heliga namn  och berömma oss av ditt lov.               ----

ای خداوند خدای ما، ما را نجات بده، ما را از میان ممالک بیگانه به سرزمین خودمان بازگردان، تا از تو شکرگزار باشیم و نام پاک تو را ستایش کنیم.

Lovad vare HERREN, Israels Gud, från evighet till evighet! Och allt folket säge: »Amen, Halleluja!»            Israels förlossades tacksamhet mot                         HERREN.

خداوند، خدای اسرائیل را سپاس باد؛ از ازل تا ابدالآباد! همهٔ مردم بگویند: «آمین!» خداوند را سپاس باد!