Job 39

Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
 Är det du som jagar upp rov åt lejoninnan  och stillar de unga lejonens hunger,
Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
 när de trycka sig ned i sina kulor  eller ligga på lur i snåret?
Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
 Vem är det som skaffar mat åt korpen,  när hans ungar ropar till Gud,  där de sväva omkring utan föda?
Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
 Vet du tiden för stengetterna att föda,  vakar du över när hindarna bör kalva?
Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
 Räknar du månaderna som de skola gå dräktiga,  ja, vet du tiden för dem att föda?
Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
 De böja sig ned, de avbörda sig sina foster,  hastigt göra de sig fria ifrån födslovåndan.
Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
 Deras ungar frodas och växa till på marken,  så springa de sin väg och vända ej tillbaka.
Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
 Vem har skänkt vildåsnan hennes frihet,  vem har lossat den skyggas band?
Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
 Se, hedmarken gav jag henne till hem,  och saltöknen blev hennes boning.
On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
 Hon ler åt larmet i staden,  hon hör ingen pådrivares rop.
Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
 Vad hon spanar upp på berget har hon till bete,  hon letar efter allt som är grönt.
Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
 Skall vildoxen finnas hågad att tjäna dig  och att stanna över natten invid din krubba?
Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
 Kan du tvinga vildoxen att gå i fåran efter töm  och förmå honom att i ditt spår harva markerna jämna?
Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
 Kan du lita på honom, då ju hans kraft är så stor,  kan du betro åt honom ditt arbetes frukt?
Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
 Överlåter du åt honom att föra hem din säd  och att hämta den tillhopa till din loge?
Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
 Strutshonans vingar flaxa med fröjd,  men vad modersömhet visa väl hennes pennor, hennes fjädrar?
Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
 Åt jorden överlåter hon ju sina ägg  och ruvar dem ovanpå sanden.
A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
 Hon bryr sig ej om att en fot kan krossa dem,  att ett vilddjur kan trampa dem sönder.
Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
 Hård är hon mot sin avkomma, såsom vore den ej hennes;  att hennes avel kan gå under, det bekymrar henne ej.
Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
 Ty Gud har gjort henne glömsk för vishet,  han har ej tilldelat henne förstånd.
Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
 Men när det gäller, piskar hon sig själv upp till språng;  då ler hon åt både häst och man.
Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
 Är det du som giver åt hästen hans styrka  och kläder hans hals med brusande man?
Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
 Är det du som lär honom gräshoppans språng?  Hans stolta frustning, en förskräckelse är den!
Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
 Han skrapar marken och fröjdar sig i sin kraft  och rusar så fram mot väpnade skaror.
Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
 Han ler åt fruktan och känner ej förfäran,  han ryggar icke tillbaka för svärd.
Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
 Omkring honom ljuder ett rassel av koger,  av ljungande spjut och lans.
Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
 Han skakas och rasar och uppslukar marken,  han kan icke styra sig, när basunen har ljudit.
Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
 För var basunstöt frustar han: Huj!  Ännu i fjärran vädrar han striden,  anförarnas rop och larmet av härskrin.
Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
 Är det ett verk av ditt förstånd, att falken svingar sig upp  och breder ut sina vingar till flykt mot söder?
Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje? Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku. Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą. Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest. A tak odpowiedział Pan Ijobowi, i rzekł: Izali ten, co wiedzie spór z Wszechmogącym, uczyć go będzie? a kto chce strofować Boga, niech na to odpowie. Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł: Otom ja lichy, cóż ci mam odpowiedzieć? Rękę moję włożę na usta moje. Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.
 Eller är det på ditt bud som örnen stiger så högt  och bygger sitt näste i höjden? [ (Job 39:31)  På klippan bor han, där har han sitt tillhåll,  på klippans spets och på branta berget. ] [ (Job 39:32)  Därifrån spanar han efter sitt byte,  långt bort i fjärran skådar hans ögon. ] [ (Job 39:33)  Hans ungar frossa på blod,  och där slagna ligga, där finner man honom.                     Job, 40 Kapitlet            Herren manar Job ytterligare till          ödmjukhet, med hänvisning på sina båda         underskapelser Behemot (flodhästen) och                  Leviatan (krokodilen). ] [ (Job 39:34) Så svarade nu HERREN Job och sade: ] [ (Job 39:35)  Vill du tvista med den Allsmäktige, du mästare?  Svara då, du som så klagar på Gud! ] [ (Job 39:36) Job svarade HERREN och sade: ] [ (Job 39:37)  Nej, därtill är jag för ringa; vad skulle jag svara dig?  Jag måste lägga handen på munnen. ] [ (Job 39:38)  En gång har jag talat, och nu säger jag intet mer;  ja, två gånger, men jag gör det icke åter. ]