Proverbs 16

Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.

All’uomo, i disegni del cuore; ma la risposta della lingua vien dall’Eterno.

Wszystkie drogi człowiecze zdadzą się być czyste przed oczyma jego; ale Pan jest, który waży serca.

Tutte le vie dell’uomo a lui sembran pure, ma l’Eterno pesa gli spiriti.

Włóż na Pana sprawy twe, a będą utwierdzone zamysły twoje.

Rimetti le cose tue nell’Eterno, e i tuoi disegni avran buona riuscita.

Pan dla siebie samego wszystko sprawił, nawet i niezbożnika na dzień zły.

L’Eterno ha fatto ogni cosa per uno scopo; anche l’empio, per il dì della sventura.

Obrzydliwością jest Panu każdy wyniosłego serca; który choć sobie innych na pomoc weźmie, nie ujdzie pomsty.

Chi è altero d’animo è in abominio all’Eterno; certo è che non rimarrà impunito.

Miłosierdziem i prawdą oczyszczona bywa nieprawość, a w bojaźni Pańskiej odstępujemy od złego.

Con la bontà e con la fedeltà l’iniquità si espia, e col timor dell’Eterno si evita il male.

Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.

Quando l’Eterno gradisce le vie d’un uomo, riconcilia con lui anche i nemici.

Lepsza jest trocha z sprawiedliwością, niż wiele dochodów niesprawiedliwych.

Meglio poco con giustizia, che grandi entrate senza equità.

Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.

Il cuor dell’uomo medita la sua via, ma l’Eterno dirige i suoi passi.

Sprawiedliwy rozsądek jest w wargach królewskich; w sądzie nie błądzą usta jego.

Sulle labbra del re sta una sentenza divina; quando pronunzia il giudizio la sua bocca non erra.

Waga i szale są ustawą Pańską, a wszystkie gwichty sprawiedliwe w worku są za sprawą jego.

La stadera e le bilance giuste appartengono all’Eterno, tutti i pesi del sacchetto son opera sua.

Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.

I re hanno orrore di fare il male, perché il trono è reso stabile con la giustizia.

Przyjemne są królom wargi sprawiedliwe, a szczerych w mowie miłują.

Le labbra giuste sono gradite ai re; essi amano chi parla rettamente.

Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.

Ira del re vuol dire messaggeri di morte, ma l’uomo savio la placherà.

W jasności twarzy królewskiej jest żywot, a łaska jego jest jako obłok z deszczem późnym.

La serenità del volto del re dà la vita, e il suo favore è come nube di pioggia primaverile.

Daleko lepiej jest nabyć mądrości, niżeli złota najczystszego; a nabyć roztropności lepiej, niż srebra.

L’acquisto della sapienza oh quanto è migliore di quello dell’oro, e l’acquisto dell’intelligenza preferibile a quel dell’argento!

Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.

La strada maestra dell’uomo retto è evitare il male; chi bada alla sua via preserva l’anima sua.

Przed zginieniem przychodzi pycha, a przed upadkiem wyniosłość ducha.

La superbia precede la rovina, e l’alterezza dello spirito precede la caduta.

Lepiej jest być uniżonego ducha z pokornymi, niżeli dzielić korzyści z pysznymi.

Meglio esser umile di spirito coi miseri, che spartir la preda coi superbi.

Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.

Chi presta attenzione alla Parola se ne troverà bene, e beato colui che confida nell’Eterno!

Kto jest mądrego serca, słynie rozumnym, a słodkość warg przydaje nauki.

Il savio di cuore è chiamato intelligente, e la dolcezza delle labbra aumenta il sapere.

Zdrój żywota jest roztropność tym, którzy ją mają; ale umiejętność głupich jest głupstwem.

Il senno, per chi lo possiede, è fonte di vita, ma la stoltezza è il castigo degli stolti.

Serce mądrego roztropnie sprawuje usta swoje, a wargami swemi przydaje nauki.

Il cuore del savio gli rende assennata la bocca, e aumenta il sapere sulle sue labbra.

Powieści wdzięczne są jako plastr miodu, słodkością duszy, a lekarstwem kościom.

Le parole soavi sono un favo di miele: dolcezza all’anima, salute al corpo.

Zda się podczas droga być prosta człowiekowi; wszakże dokończenie jej pewna droga na śmierć.

V’è tal via che all’uomo par diritta, ma finisce col menare alla morte.

Człowiek pracowity pracuje sobie; bo go pobudzają usta jego.

La fame del lavoratore lavora per lui, perché la sua bocca lo stimola.

Człowiek niezbożny wykopuje złe, a w wargach jego jako ogień pałający.

L’uomo cattivo va scavando ad altri del male, sulle sue labbra c’è come un fuoco divorante.

Mąż przewrotny rozsiewa zwady, a klatecznik rozłącza przyjaciół.

L’uomo perverso semina contese, e il maldicente disunisce gli amici migliori.

Mąż okrutny przewabia bliźniego swego, i wprowadza go na drogę niedobrą.

L’uomo violento trascina il compagno, e lo mena per una via non buona.

Kto mruga oczyma swemi, zmyśla przewrotności; a kto rucha wargami swemi, broi złe.

Chi chiude gli occhi per macchinar cose perverse, chi si morde le labbra, ha già compiuto il male.

Koroną chwały jest sędziwość; znajduje się na drodze sprawiedliwości.

I capelli bianchi sono una corona d’onore; la si trova sulla via della giustizia.

Lepszy jest nierychły do gniewu, niżeli mocarz; a kto panuje sercu swemu, lepszy jest, niżeli ten, co dobył miasta.

Chi è lento all’ira val più del prode guerriero; chi padroneggia sé stesso val più di chi espugna città.

Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego.

Si gettan le sorti nel grembo, ma ogni decisione vien dall’Eterno.