Proverbs 15

Odpowiedź łagodna uśmierza gniew; ale słowa przykre wzruszają popędliwość.

La risposta dolce calma il furore, ma la parola dura eccita l’ira.

Język mądrych zdobi umiejętność; ale usta głupich wywierają głupstwo.

La lingua dei savi è ricca di scienza, ma la bocca degli stolti sgorga follia.

Na każdem miejscu oczy Pańskie upatrują złe i dobre.

Gli occhi dell’Eterno sono in ogni luogo, osservando i cattivi ed i buoni.

Zdrowy język jest drzewo żywota; ale przewrotność z niego jest jako zdruzgotanie od wiatru.

La lingua che calma, è un albero di vita, ma la lingua perversa strazia lo spirito.

Głupi gardzi karaniem ojca swego; ale kto przyjmuje napomnienie, stanie się ostrożnym.

L’insensato disdegna l’istruzione di suo padre, ma chi tien conto della riprensione diviene accorto.

W domu sprawiedliwego jest dostatek wielki; ale w dochodach niepobożnego zamięszanie.

Nella casa del giusto v’è grande abbondanza, ma nell’entrate dell’empio c’è turbolenza.

Wargi mądrych sieją umiejętność; ale serce głupich nie tak.

Le labbra dei savi spargono scienza, ma non così il cuore degli stolti.

Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością Panu; ale modlitwa szczerych podoba mu się.

Il sacrifizio degli empi è in abominio all’Eterno, ma la preghiera degli uomini retti gli è grata.

Obrzydliwością Panu jest droga bezbożnego, ale tego, co idzie za sprawiedliwością, miłuje.

La via dell’empio è in abominio all’Eterno, ma egli ama chi segue la giustizia.

Karanie srogie należy temu, co opuszcza drogę; a kto ma w nienawiści karność, umrze.

Una dura correzione aspetta chi lascia la diritta via; chi odia la riprensione morrà.

Piekło i zatracenie są przed Panem; jakoż daleko więcej serca synów ludzkich.

Il soggiorno de’ morti e l’abisso stanno dinanzi all’Eterno; quanto più i cuori de’ figliuoli degli uomini!

Naśmiewca nie miłuje tego, który go karze, ani do mądrych przychodzi.

Il beffardo non ama che altri lo riprenda; egli non va dai savi.

Serce wesołe uwesela twarz; ale dla żałości serca duch strapiony bywa.

Il cuore allegro rende ilare il volto, ma quando il cuore è triste, lo spirito è abbattuto.

Serce rozumne szuka umiejętności; ale usta głupich karmią się głupstwem

Il cuor dell’uomo intelligente cerca la scienza, ma la bocca degli stolti si pasce di follia.

Wszystkie dni ubogiego są złe; ale kto jest wesołego serca, ma gody ustawiczne.

Tutt’i giorni dell’afflitto sono cattivi, ma il cuor contento è un convito perenne.

Lepsza jest trocha w bojaźni Pańskiej , niżeli skarb wielki z kłopotem.

Meglio poco col timor dell’Eterno, che gran tesoro con turbolenza.

Lepszy jest pokarm z jarzyny, gdzie jest miłość, niżeli z karmnego wołu, gdzie jest nienawiść.

Meglio un piatto d’erbe, dov’è l’amore, che un bove ingrassato, dov’è l’odio.

Mąż gniewliwy wszczyna swary; ale nierychły do gniewu uśmierza zwady.

L’uomo iracondo fa nascere contese, ma chi è lento all’ira acqueta le liti.

Droga leniwego jest jako płot cierniowy, ale ścieszka szczerych jest równa.

La via del pigro è come una siepe di spine, ma il sentiero degli uomini retti è piano.

Syn mądry uwesela ojca; ale głupi człowiek lekce waży matkę swoję.

Il figliuol savio rallegra il padre, ma l’uomo stolto disprezza sua madre.

Głupstwo jest weselem głupiemu, ale człowiek roztropny prostuje drogę swoję.

La follia è una gioia per chi è privo di senno, ma l’uomo prudente cammina retto per la sua via.

Gdzie niemasz rady, rozsypują się myśli; ale w mnóstwie radców ostoją się.

I disegni falliscono, dove mancano i consigli; ma riescono, dove son molti i consiglieri.

Weseli się człowiek z odpowiedzi ust swoich: bo słowo według czasu wyrzeczone, o jako jest dobre!

Uno prova allegrezza quando risponde bene; e com’è buona una parola detta a tempo!

Drogę żywota rozumny ma ku górze, aby się uchronił piekła głębokiego.

Per l’uomo sagace la via della vita mena in alto e gli fa evitare il soggiorno de’ morti, in basso.

Pan wywróci dom pysznych; ale wdowy granicę utwierdzi.

L’Eterno spianta la casa dei superbi, ma rende stabili i confini della vedova.

Myśli złego są obrzydliwością Panu! ale powieści czystych są przyjemne.

I pensieri malvagi sono in abominio all’Eterno, ma le parole benevole son pure agli occhi suoi.

Kto chciwie naśladuje łakomstwa, zamięszanie czyni w domu swoim; ale kto ma w nienawiści dary, będzie żył.

Chi è avido di lucro conturba la sua casa, ma chi odia i regali vivrà.

Serce sprawiedliwego przemyśliwa, co ma mówić; ale usta niepobożnych wywierają złe rzeczy.

Il cuor del giusto medita la sua risposta, ma la bocca degli empi sgorga cose malvage.

Dalekim jest Pan od niepobożnych; ale modlitwę sprawiedliwych wysłuchiwa.

L’Eterno è lungi dagli empi, ma ascolta la preghiera dei giusti.

Światłość oczów uwesela serce, a wieść dobra tuczy kości.

Uno sguardo lucente rallegra il cuore; una buona notizia impingua l’ossa.

Ucho, które słucha karności żywota, w pośrodku mądrych mieszkać będzie.

L’orecchio attento alla riprensione che mena a vita, dimorerà fra i savi.

Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.

Chi rigetta l’istruzione disprezza l’anima sua, ma chi dà retta alla riprensione acquista senno.

Bojaźń Pańska jest ćwiczenie się w mądrości, a sławę uprzedza poniżenie.

Il timor dell’Eterno è scuola di sapienza; e l’umiltà precede la gloria.