Job 41

Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

תמשך לויתן בחכה ובחבל תשקיע לשנו׃

Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

התשים אגמון באפו ובחוח תקוב לחיו׃

Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

הירבה אליך תחנונים אם ידבר אליך רכות׃

Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

היכרת ברית עמך תקחנו לעבד עולם׃

Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

התשחק בו כצפור ותקשרנו לנערותיך׃

Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

יכרו עליו חברים יחצוהו בין כנענים׃

Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

התמלא בשכות עורו ובצלצל דגים ראשו׃

Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

שים עליו כפך זכר מלחמה אל תוסף׃

Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

הן תחלתו נכזבה הגם אל מראיו יטל׃

Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

לא אכזר כי יעורנו ומי הוא לפני יתיצב׃

Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

מי הקדימני ואשלם תחת כל השמים לי הוא׃

Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.

לא אחריש בדיו ודבר גבורות וחין ערכו׃

W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

מי גלה פני לבושו בכפל רסנו מי יבוא׃

Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

דלתי פניו מי פתח סביבות שניו אימה׃

Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.

גאוה אפיקי מגנים סגור חותם צר׃

Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

אחד באחד יגשו ורוח לא יבוא ביניהם׃

Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

איש באחיהו ידבקו יתלכדו ולא יתפרדו׃

Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

עטישתיו תהל אור ועיניו כעפעפי שחר׃

Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

מפיו לפידים יהלכו כידודי אש יתמלטו׃

Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

מנחיריו יצא עשן כדוד נפוח ואגמן׃

Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

נפשו גחלים תלהט ולהב מפיו יצא׃

Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

בצוארו ילין עז ולפניו תדוץ דאבה׃

Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

מפלי בשרו דבקו יצוק עליו בל ימוט׃

Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

לבו יצוק כמו אבן ויצוק כפלח תחתית׃

Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.

משתו יגורו אלים משברים יתחטאו׃

משיגהו חרב בלי תקום חנית מסע ושריה׃

יחשב לתבן ברזל לעץ רקבון נחושה׃

לא יבריחנו בן קשת לקש נהפכו לו אבני קלע׃

כקש נחשבו תותח וישחק לרעש כידון׃

תחתיו חדודי חרש ירפד חרוץ עלי טיט׃

ירתיח כסיר מצולה ים ישים כמרקחה׃

אחריו יאיר נתיב יחשב תהום לשיבה׃

אין על עפר משלו העשו לבלי חת׃

את כל גבה יראה הוא מלך על כל בני שחץ׃