Job 41

Indro, foana ny fihendrena azy; Tsy mahakivy va na dia ny fijery azy aza?
Poderás tirar com anzol o leviatã, ou apertar-lhe a língua com uma corda?
Tsy misy sahy manao vi-very hanaitra azy; Koa iza kosa no mahajanona eo anatrehako?
Poderás meter-lhe uma corda de junco no nariz, ou com um gancho furar a sua queixada?
Iza no nanome Ahy aloha mba hamaliako azy? Ny eny ambanin'ny lanitra rehetra dia Ahy avokoa.
Porventura te fará muitas súplicas, ou brandamente te falará?
Tsy mbola hangina Aho ny amin'ny momba ny tenany sy ny heriny ary ny fahatsaran'ny endriny.
Fará ele aliança contigo, ou o tomarás tu por servo para sempre?
Iza no mahasonga ny fitafiany anoloany? Na iza no sahy hiditra ao amin'ny nifiny roa sosona?
Brincarás com ele, como se fora um pássaro, ou o prenderás para tuas meninas?
Iza no mahasokatra ny varavaran'ny tavany? Mahatsiravina ny nifiny manodidina!
Farão os sócios de pesca tráfico dele, ou o dividirão entre os negociantes?
Reharehany ny faharaoraon'ny kirany, mihidy avokoa toy ny voapetaka mafy amin'ny tombo-kase ireo;
Poderás encher-lhe a pele de arpões, ou a cabeça de fisgas?
Mikirindro ireo, ka tsy azon'ny rivotra idirana eo anelanelany.
Põe a tua mão sobre ele; lembra-te da peleja; nunca mais o farás!
Mifanindry lany ireo sady mifaniditra ka tsy azo sarahina,
Eis que é vã a esperança de apanhá-lo; pois não será um homem derrubado só ao vê-lo?
Ny fieviny dia mampamirapiratra fahazavana, ary ny masony dia tahaka ny hodimason'ny maraina.
Ninguém há tão ousado, que se atreva a despertá-lo; quem, pois, é aquele que pode erguer-se diante de mim?
Lelafo no mivoaka avy amin'ny vavany; Kilalaon'afo no mipariaka avy aminy.
Quem primeiro me deu a mim, para que eu haja de retribuir-lhe? Pois tudo quanto existe debaixo de todo céu é meu.
Ny vavorony dia ivoahan'ny setroka, tahaka ny avy amin'ny vilany mangotraka, na amin'ny fahandroana.
Não me calarei a respeito dos seus membros, nem da sua grande força, nem da graça da sua estrutura.
Ny fofonainy mampirehitra arina, ary misy lelafo mivoaka avy amin'ny vavany.
Quem lhe pode tirar o vestido exterior? Quem lhe penetrará a couraça dupla?
Ny vozony no itoeran'ny hery; Ary mibitaka eo alohany ny fampahatahorana.
Quem jamais abriu as portas do seu rosto? Pois em roda dos seus dentes está o terror.
Mivalombalona ny hotraka amin'ny tenany; Mafy ireny ka tsy azo endahana.
As suas fortes escamas são o seu orgulho, cada uma fechada como por um selo apertado.
Mafy tahaka ny vato ny fony; Eny, mafy tahaka ny vato fikosoham-bary.
Uma à outra se chega tão perto, que nem o ar passa por entre elas.
Raha mitsangana izy, dia raiki-tahotra ny mahery; Eny, toran-kovitra ireo ka tsy mahavoa.
Umas às outras se ligam; tanto aderem entre si, que não se podem separar.
Raha misy mamely azy amin'ny sabatra dia tsy mahalaitra, na amin'ny lefom-pohy, na ny firombaka, na ny zana-tsipìka.
Os seus espirros fazem resplandecer a luz, e os seus olhos são como as pestanas da alva.
Ataony toy ny mololo ny vy, ary toy ny hazo momoka ny varahina.
Da sua boca saem tochas; faíscas de fogo saltam dela.
Tsy mampandositra azy ny zana-tsipìka; Ataony ho toy ny vodivary ny vaton'antsamotady.
Dos seus narizes procede fumaça, como de uma panela que ferve, e de juncos que ardem.
Ataony ho toy ny vodivary koa ny langilangy; Ihomehezany ny fanetsehana ny lefona.
O seu hálito faz incender os carvões, e da sua boca sai uma chama.
Ny takibany dia tahaka ny tavim-bilany maranitra; Mamelatra fivelezam-bary maranitra eo amin'ny fotaka izy.
No seu pescoço reside a força; e diante dele anda saltando o terror.
Mampandevy ny lalina ho tahaka ny ao am-bilany izy; Manao ny ranomasina ho tahaka ny vilany misy menaka manitra izy.
Os tecidos da sua carne estão pegados entre si; ela é firme sobre ele, não se pode mover.
Mampahazava ny lalany eo aoriany izy. Ataon'ny olona ho toy ny volo fotsy ny lalina.
O seu coração é firme como uma pedra; sim, firme como a pedra inferior dumá mó.
Tsy misy tahaka azy eny ambonin'ny tany, izay voaforona tsy hahalala tahotra.
Quando ele se levanta, os valentes são atemorizados, e por causa da consternação ficam fora de si.
Ny avo rehetra jereny avokoa; Mpanjakan'ny bibi-dia rehetra izy
Se alguém o atacar com a espada, essa não poderá penetrar; nem tampouco a lança, nem o dardo, nem o arpão.
Ele considera o ferro como palha, e o bronze como pau podre.
A seta não o poderá fazer fugir; para ele as pedras das fundas se tornam em restolho.
Os bastões são reputados como juncos, e ele se ri do brandir da lança.
Debaixo do seu ventre há pontas agudas; ele se estende como um trilho sobre o lodo.
As profundezas faz ferver, como uma panela; torna o mar como uma vasilha de unguento.
Após si deixa uma vereda luminosa; parece o abismo tornado em brancura de cãs.
Na terra não há coisa que se lhe possa comparar; pois foi feito para estar sem pavor.
Ele vê tudo o que é alto; é rei sobre todos os filhos da soberba.