Proverbs 16

All’uomo, i disegni del cuore; ma la risposta della lingua vien dall’Eterno.

Al la homo apartenas la projektoj de la koro; Sed de la Eternulo venas la vortoj de la lango.

Tutte le vie dell’uomo a lui sembran pure, ma l’Eterno pesa gli spiriti.

Ĉiuj vojoj de la homo estas puraj en liaj okuloj; Sed la Eternulo esploras la spiritojn.

Rimetti le cose tue nell’Eterno, e i tuoi disegni avran buona riuscita.

Transdonu al la Eternulo viajn farojn; Tiam viaj entreprenoj staros forte.

L’Eterno ha fatto ogni cosa per uno scopo; anche l’empio, per il dì della sventura.

Ĉiu faro de la Eternulo havas sian celon; Eĉ malvirtulo estas farita por tago de malbono.

Chi è altero d’animo è in abominio all’Eterno; certo è che non rimarrà impunito.

Ĉiu malhumilulo estas abomenaĵo por la Eternulo; Kaj li certe ne restos ne punita.

Con la bontà e con la fedeltà l’iniquità si espia, e col timor dell’Eterno si evita il male.

Per bono kaj vero pardoniĝas peko; Kaj per timo antaŭ la Eternulo oni evitas malbonon.

Quando l’Eterno gradisce le vie d’un uomo, riconcilia con lui anche i nemici.

Kiam al la Eternulo plaĉas la vojoj de homo, Li eĉ liajn malamikojn pacigas kun li.

Meglio poco con giustizia, che grandi entrate senza equità.

Pli bona estas malmulto, sed kun justeco, Ol granda profito, sed maljusta.

Il cuor dell’uomo medita la sua via, ma l’Eterno dirige i suoi passi.

La koro de homo pripensas sian vojon; Sed la Eternulo direktas lian iradon.

Sulle labbra del re sta una sentenza divina; quando pronunzia il giudizio la sua bocca non erra.

Sorĉo estas sur la lipoj de reĝo; Lia buŝo ne peku ĉe la juĝo.

La stadera e le bilance giuste appartengono all’Eterno, tutti i pesi del sacchetto son opera sua.

Ĝusta pesilo kaj ĝustaj pesiltasoj estas de la Eternulo; Ĉiuj pezilŝtonoj en la sako estas Lia faro.

I re hanno orrore di fare il male, perché il trono è reso stabile con la giustizia.

Abomenaĵo por reĝoj estas fari maljustaĵon; Ĉar per justeco staras fortike la trono.

Le labbra giuste sono gradite ai re; essi amano chi parla rettamente.

Al la reĝoj plaĉas lipoj veramaj; Kaj ili amas tiun, kiu parolas la veron.

Ira del re vuol dire messaggeri di morte, ma l’uomo savio la placherà.

Kolero de reĝo estas kuriero de morto; Sed homo saĝa igas ĝin pardoni.

La serenità del volto del re dà la vita, e il suo favore è come nube di pioggia primaverile.

Luma vizaĝo de reĝo estas vivo; Kaj lia favoro estas kiel nubo kun printempa pluvo.

L’acquisto della sapienza oh quanto è migliore di quello dell’oro, e l’acquisto dell’intelligenza preferibile a quel dell’argento!

Akiro de saĝeco estas multe pli bona ol oro; Kaj akiro de prudento estas preferinda ol arĝento.

La strada maestra dell’uomo retto è evitare il male; chi bada alla sua via preserva l’anima sua.

La vojo de virtuloj evitas malbonon; Kiu gardas sian vojon, tiu konservas sian animon.

La superbia precede la rovina, e l’alterezza dello spirito precede la caduta.

Antaŭ la pereo iras fiereco; Kaj antaŭ la falo iras malhumileco.

Meglio esser umile di spirito coi miseri, che spartir la preda coi superbi.

Pli bone estas esti humila kun malriĉuloj, Ol dividi akiron kun fieruloj.

Chi presta attenzione alla Parola se ne troverà bene, e beato colui che confida nell’Eterno!

Kiu prudente kondukas aferon, tiu trovos bonon; Kaj kiu fidas la Eternulon, tiu estas feliĉa.

Il savio di cuore è chiamato intelligente, e la dolcezza delle labbra aumenta il sapere.

Kiu havas prudentan koron, tiu estas nomata saĝulo; Kaj agrablaj paroloj plivalorigas la instruon.

Il senno, per chi lo possiede, è fonte di vita, ma la stoltezza è il castigo degli stolti.

Saĝo estas fonto de vivo por sia posedanto; Sed la instruo de malsaĝuloj estas malsaĝeco.

Il cuore del savio gli rende assennata la bocca, e aumenta il sapere sulle sue labbra.

La koro de saĝulo prudentigas lian buŝon, Kaj en lia buŝo plivaloriĝas la instruo.

Le parole soavi sono un favo di miele: dolcezza all’anima, salute al corpo.

Agrabla parolo estas freŝa mielo, Dolĉa por la animo kaj saniga por la ostoj.

V’è tal via che all’uomo par diritta, ma finisce col menare alla morte.

Iufoje vojo ŝajnas ĝusta al homo, Kaj tamen ĝia fino kondukas al la morto.

La fame del lavoratore lavora per lui, perché la sua bocca lo stimola.

Kiu laboras, tiu laboras por si mem; Ĉar lin devigas lia buŝo.

L’uomo cattivo va scavando ad altri del male, sulle sue labbra c’è come un fuoco divorante.

Malbona homo kaŭzas malbonon; Kaj sur liaj lipoj estas kvazaŭ brulanta fajro.

L’uomo perverso semina contese, e il maldicente disunisce gli amici migliori.

Malica homo disvastigas malpacon; Kaj kalumnianto disigas amikojn.

L’uomo violento trascina il compagno, e lo mena per una via non buona.

Rabemulo forlogas sian proksimulon Kaj kondukas lin sur vojo malbona.

Chi chiude gli occhi per macchinar cose perverse, chi si morde le labbra, ha già compiuto il male.

Kiu faras signojn per la okuloj, tiu intencas malicon; Kiu faras signojn per la lipoj, tiu plenumas malbonon.

I capelli bianchi sono una corona d’onore; la si trova sulla via della giustizia.

Krono de gloro estas la grizeco; Sur la vojo de justeco ĝi estas trovata.

Chi è lento all’ira val più del prode guerriero; chi padroneggia sé stesso val più di chi espugna città.

Pacienculo estas pli bona ol fortulo; Kaj kiu regas sian spiriton, tiu estas pli bona ol militakiranto de urbo.

Si gettan le sorti nel grembo, ma ogni decisione vien dall’Eterno.

Sur la baskon oni ĵetas loton; Sed ĝia tuta decido estas de la Eternulo.