Proverbs 15

La risposta dolce calma il furore, ma la parola dura eccita l’ira.
Milda respondo kvietigas koleron; Sed malmola vorto ekscitas koleron.
La lingua dei savi è ricca di scienza, ma la bocca degli stolti sgorga follia.
La lango de saĝuloj bonigas la instruon; Sed la buŝo de malsaĝuloj elparolas sensencaĵon.
Gli occhi dell’Eterno sono in ogni luogo, osservando i cattivi ed i buoni.
Sur ĉiu loko estas la okuloj de la Eternulo; Ili vidas la malbonulojn kaj bonulojn.
La lingua che calma, è un albero di vita, ma la lingua perversa strazia lo spirito.
Milda lango estas arbo de vivo; Sed malbonparola rompas la spiriton.
L’insensato disdegna l’istruzione di suo padre, ma chi tien conto della riprensione diviene accorto.
Malsaĝulo malŝatas la instruon de sia patro; Sed kiu plenumas la admonon, tiu estas prudenta.
Nella casa del giusto v’è grande abbondanza, ma nell’entrate dell’empio c’è turbolenza.
En la domo de virtulo estas multe da trezoroj; Sed en la profito de malvirtulo estas pereo.
Le labbra dei savi spargono scienza, ma non così il cuore degli stolti.
La buŝo de saĝuloj semas instruon; Sed la koro de malsaĝuloj ne estas tia.
Il sacrifizio degli empi è in abominio all’Eterno, ma la preghiera degli uomini retti gli è grata.
Oferdono de malvirtuloj estas abomenaĵo por la Eternulo; Sed la preĝo de virtuloj al Li plaĉas.
La via dell’empio è in abominio all’Eterno, ma egli ama chi segue la giustizia.
Abomenaĵo por la Eternulo estas la vojo de malvirtulo; Sed kiu celas virton, tiun Li amas.
Una dura correzione aspetta chi lascia la diritta via; chi odia la riprensione morrà.
Malbona puno atendas tiun, kiu forlasas la vojon; Kaj la malamanto de admono mortos.
Il soggiorno de’ morti e l’abisso stanno dinanzi all’Eterno; quanto più i cuori de’ figliuoli degli uomini!
Ŝeol kaj la abismo estas antaŭ la Eternulo: Tiom pli la koroj de la homidoj.
Il beffardo non ama che altri lo riprenda; egli non va dai savi.
Mokanto ne amas tiun, kiu lin admonas; Al saĝuloj li ne iras.
Il cuore allegro rende ilare il volto, ma quando il cuore è triste, lo spirito è abbattuto.
Ĝoja koro faras la vizaĝon ĝoja; Sed ĉe ĉagreno de la koro la spirito estas malgaja.
Il cuor dell’uomo intelligente cerca la scienza, ma la bocca degli stolti si pasce di follia.
La koro de saĝulo serĉas instruon; Sed la buŝo de malsaĝuloj nutras sin per malsaĝeco.
Tutt’i giorni dell’afflitto sono cattivi, ma il cuor contento è un convito perenne.
Ĉiuj tagoj de malfeliĉulo estas malbonaj; Sed kontenta koro estas festenado.
Meglio poco col timor dell’Eterno, che gran tesoro con turbolenza.
Pli bona estas malmulto kun timo antaŭ la Eternulo, Ol granda trezoro kun maltrankvileco ĉe ĝi.
Meglio un piatto d’erbe, dov’è l’amore, che un bove ingrassato, dov’è l’odio.
Pli bona estas manĝo el verdaĵo, sed kun amo, Ol grasa bovo, sed kun malamo.
L’uomo iracondo fa nascere contese, ma chi è lento all’ira acqueta le liti.
Kolerema homo kaŭzas malpacon; Kaj pacienculo kvietigas disputon.
La via del pigro è come una siepe di spine, ma il sentiero degli uomini retti è piano.
La vojo de maldiligentulo estas kiel dornarbeto; Sed la vojo de virtuloj estas ebenigita.
Il figliuol savio rallegra il padre, ma l’uomo stolto disprezza sua madre.
Saĝa filo ĝojigas la patron; Sed homo malsaĝa estas malhonoro por sia patrino.
La follia è una gioia per chi è privo di senno, ma l’uomo prudente cammina retto per la sua via.
Malsaĝeco estas ĝojo por malsaĝulo; Sed homo prudenta iras ĝustan vojon.
I disegni falliscono, dove mancano i consigli; ma riescono, dove son molti i consiglieri.
Kie ne estas konsilo, tie la entreprenoj neniiĝas; Sed ĉe multe da konsilantoj ili restas fortikaj.
Uno prova allegrezza quando risponde bene; e com’è buona una parola detta a tempo!
Plezuro por homo estas en la respondo de lia buŝo; Kaj kiel bona estas vorto en la ĝusta tempo!
Per l’uomo sagace la via della vita mena in alto e gli fa evitare il soggiorno de’ morti, in basso.
La vojo de la vivo por saĝulo iras supren, Por ke li evitu Ŝeolon malsupre.
L’Eterno spianta la casa dei superbi, ma rende stabili i confini della vedova.
La domon de fieruloj la Eternulo ruinigas; Sed Li gardas la limojn de vidvino.
I pensieri malvagi sono in abominio all’Eterno, ma le parole benevole son pure agli occhi suoi.
Abomenaĵo por la Eternulo estas la intencoj de malnoblulo; Sed agrablaj estas la paroloj de puruloj.
Chi è avido di lucro conturba la sua casa, ma chi odia i regali vivrà.
Profitemulo malĝojigas sian domon; Sed kiu malamas donacojn, tiu vivos.
Il cuor del giusto medita la sua risposta, ma la bocca degli empi sgorga cose malvage.
La koro de virtulo pripensas respondon; Sed la buŝo de malvirtuloj elfluigas malbonon.
L’Eterno è lungi dagli empi, ma ascolta la preghiera dei giusti.
La Eternulo estas malproksima de la malvirtuloj; Sed la preĝon de la virtuloj Li aŭskultas.
Uno sguardo lucente rallegra il cuore; una buona notizia impingua l’ossa.
Luma okulo ĝojigas la koron; Bona sciigo fortikigas la ostojn.
L’orecchio attento alla riprensione che mena a vita, dimorerà fra i savi.
Orelo, kiu aŭskultas la instruon de la vivo, Loĝos inter saĝuloj.
Chi rigetta l’istruzione disprezza l’anima sua, ma chi dà retta alla riprensione acquista senno.
Kiu forpuŝas admonon, tiu malestimas sian animon; Sed kiu aŭskultas instruon, tiu akiras saĝon.
Il timor dell’Eterno è scuola di sapienza; e l’umiltà precede la gloria.
La timo antaŭ la Eternulo instruas saĝon, Kaj humileco troviĝas antaŭ honoro.